Soms lijkt het alsof rust en stilte er niet meer bij zijn. Als je niet uitkijkt, word je de hele dag bestookt met berichtjes, telefoontjes en e-mails. Overal waar je kijkt zijn mensen, geluiden en dingen te zien. En dan is het ook nog vaak lastig om de stilte in jezelf te vinden. We moeten vaak van alles – en als je niets moet van anderen, dan heb je vaak zelf wel iets wat “moet”. Maar het goede nieuws: jij kunt temidden van de drukte overprikkeling voorkomen en de stilte in jezelf vinden. Deze 9 tips helpen mij daarbij; jou hopelijk ook.
Overprikkeling voorkomen
Sinds ik heb ontdekt dat ik hoogsensitief ben, herken ik symptomen van overprikkeling beter bij mezelf. Zodra ik veel weg heb van de Grumpy Cat op mijn foute pyjama, weet ik: overprikkeling ligt op de loer. Op zo’n moment kan ik van alles doen om te ontprikkelen en mijn hoofd leeg te maken, zo weet ik inmiddels. Nog beter is overprikkeling voorkomen en de cranky buien of het energielek voor zijn. Dat zit ‘m niet alleen in goed agendamanagement en voor jezelf opkomen. Er is nog iets wat mij helpt: de stilte in jezelf opzoeken.
Hoe kun je de stilte in jezelf vinden? 9 tips!
Je kunt je omgeving niet compleet prikkelvrij maken (misschien maar beter ook!). En in een hutje op de hei wonen of voortaan een kluizenaarsbestaan leiden, is ook niet de beste oplossing. Maar je kunt wel temidden van al die prikkels de stilte in jezelf vinden. Kun je natuurlijk een duur stilteretraite voor boeken naar een subtropisch resort op de Malediven. Maar er zijn ook simpeler tips zonder prijskaartje die helpen om de stilte in jezelf te vinden. Zelfs als alles en iedereen om je heen maar door- en doorgaat.
Ik deel mijn 9 tips met je.
1. Zorg bij voorbaat (!) voor balans
Voor mij gaat het allemaal om balans. Ik heb aan de ene kant uitdagingen en prikkels nodig; anders zou ik compleet afgestompt raken. Ook ben ik best wel een sociaal mens; ik zou me hartstikke eenzaam voelen als ik nooit iets sociaals onderneem. Maar er is wel bij mij (en bij meer HSP’ers) een kantelpunt waarop het te veel van het goede is.
Daarom zoek ik voor mezelf voortdurend naar een evenwicht. Voorheen kwam ik er vaak al vallend en struikelend naderhand pas achter dat ik weer eens over mijn tax was gegaan. Wel hebben al die keren mij geleerd waar voor mij het balanspunt precies ligt (wat is te veel, en wat precies genoeg?) en hoe ik overprikkeling kan voorkomen.
Wat ik nu doe, is van tevoren momenten van stilte inplannen als ik drukke dingen op de agenda heb staan. Dus ik ga wel naar leuke sociale afspraken gaan, soms ook naar twee op een dag. Maar dan zorg ik er direct voor dat ik de dag erna of die avond mijn agenda leeghoud.
Kortom: ik ga niet naderhand mijn energiegebrek oplossen, maar kijk hoe ik het voor kan zijn door rekening te houden met drukke dingen.
Concreet ziet dat er bijvoorbeeld zo uit:
- Heb ik op zaterdag een verjaardagsfeest dat lang duurt? Dan spreek ik op zondag niets af.
- Ben ik een hele dag de hort op? Dan gun ik het mezelf om ‘s avonds wat minder sociaal te zijn en kruip ik in mijn eentje achter de laptop.
- Heb ik een spannend telefoongesprek? Dan plan ik daarna geen calls in. Ik weet dat zo’n gesprek veel energie kost, dus dan bewaar ik andere telefoontjes liever tot de volgende dag.
Zo kun je dus van tevoren inschatten wanneer jij stilte nodig hebt en hoe je dat kunt regelen tussen je verplichtingen door.
2. Besef: je hoeft niet altijd iets te zeggen
Om stilte in jezelf te vinden, hoef je niet alleen te zijn. Samenzijn met anderen betekent niet dat je non-stop gezellig in gesprek moet zijn. Zowel voor jouzelf als voor de ander is het ook fijn om even in stilte samen te zijn.
Misschien een herkenbaar voorbeeld: de afspraak in de kappersstoel. Ik vond de stiltes bij de kapper altijd iets awkards hebben en ging dan vaak (nog meer awkward!) semi-belangstellende vragen stellen om de stilte op te vullen. De kapper deed andersom hetzelfde. Hoewel het wel leuk is als je íets zegt in de stoel, hoef je helemaal niet alle tijd op te vullen met gezellige gesprekken. Je kunt ook gewoon daar zitten, soms iets zeggen en genieten.
Iets soortgelijks geldt ook als je met iemand gaat wandelen, een dag met familie bent of samen in de auto zit. Je hoeft niet de hele wandeling lang met elkaar te lachen en te kletsen. Je kunt ook soms de geur van het bos opsnuiven en samen genieten van de stilte.
Door daarop te letten als je met iemand anders bent, kun je op een dag meer alleentijd plannen zonder dat je daarvoor steeds afgezonderd van anderen hoeft te zijn.
3. Doe dingen alleen die je normaal samen doet
Oké, soms dingen helemaal alleen doen is ook fijn. Ook in dit zelfzorg-artikel moet het woord ‘me-time’ een keer vallen natuurlijk. Over tijd voor jezelf inplannen heb ik al heel wat schrijfsels gedeeld. Deze bijvoorbeeld:
- Meer tijd voor jezelf? Zo maak je tijd vrij!
- Tijd voor jezelf nemen (ook als je dat lastig vindt) – 6 tips
- 39 mini-momentjes voor jezelf (van max. 30 minuten)
Een tip die ik je in het bijzonder wil meegeven: kijk of je dingen die je normaal samen doet ook alleen kunt doen. Dat voelt misschien de eerste keer ongemakkelijk, maar het kan je veel rust geven.
Hoe gezellig het ook is om een wandeling met je partner, ouders of een vriend te maken, het kan ook prettig zijn er in je eentje op uit te gaan. Dan ben jij even de enige met wie je rekening moet houden. Ook dingen die normaal sociale aangelegenheden zijn, kun je in je eentje ondernemen. Ga een keer in je eentje naar een stad, winkel alleen (vind ik persoonlijk héérlijk als ik iets nodig heb!), ga zonder gezelschap naar de bioscoop of drink in je eentje die goede kop koffie bij je lievelingstentje.
Dat zijn stuk voor stuk momenten waarop je bij jezelf kunt inchecken. Hoe gaat het met me? Waar loop ik tegenaan? Wat heb ik nodig? Regelmatig daarbij stilstaan is een mooie manier om overprikkeling te voorkomen. Of om het in elk geval op tijd te signaleren.
4. Doe elke dag een ademhalingsoefening
Beginnen met mediteren is absoluut een aanrader om stilte in jezelf te vinden. Maar als je dat nog wat spannend vindt of te spiriwiri vindt klinken, dan is een ademhalingsoefening een mooie eerste stap.
Een psychosomatisch fysiotherapeut leerde mij ooit om dagelijks – al is het maar vijf minuten – bewust te ademhalen naar mijn buik. Als je eenmaal in de stressmodus zit, slaat je ademhaling vaak automatisch op tilt. Je gaat hoger ademen. Sneller ook waarschijnlijk. Dat werkt dan als een vicieuze cirkel: hoe sneller en hoger je ademhaling zit, hoe meer gespannen je raakt en hoe moeilijker het wordt om de overprikkeling en spanning kwijt te raken.
Een ademhalingsoefening is een supersimpele en praktische manier om verdere overprikkeling te voorkomen als je al gespannen bent.
Heel spannend is zo’n oefening niet trouwens,. Dit is wat ik doe:
Ga op je rug liggen op bed, op de bank of op de vloer. Leg je handen op je onderbuik, zodat je kunt voelen hoe je buik op en neer gaat bij het ademhalen. En adem nu gericht naar de plek waar je handen liggen. Probeer zo lang mogelijk in te ademen en ook zo lang mogelijk uit. Kijk of je je ademhaling nog langer kunt maken. Doe dat een minuut of vijf.
Ik voel me na die paar minuten liggen en ademen vaak een stuk relaxter. Het is een fijne manier om uit mijn hoofd te komen en uit de ratrace van het dagelijks leven te stappen.
5. Maak van stilte in jezelf een gewoonte
Met een enkele keer ‘s avonds uitpuffen na een drukke dag of met tien minuten mediteren ben je niet opeens helemaal zen. Daarvoor moet je een gewoonte maken van stilte in jezelf vinden. Dus kijk hoe je fijne stiltemanieren structureel kunt toepassen. Maak bijvoorbeeld elke dag een lunchwandeling of prik elke middag een vijf-minuten-break waarin je bij jezelf checkt “Hoe gaat het en wat heb ik nodig?”.
Met losse acties tussendoor help je jezelf niet structureel vooruit. Ook kun je dan altijd een drempel voelen om het te doen. Er is immers ook de verleidelijke optie om te doen wat je altijd doet. Hoe meer je jezelf de nieuwe gewoonte aanwent, hoe meer je die blijft uitvoeren. Vast na een tijdje ook zonder een wekker op je telefoon.
6. Dump wat er nu niet toedoet
De dingen die je hoofd op dit moment het meest bezighouden, spelen zich waarschijnlijk vooral af in het verleden (“Oh had ik maar…”) of in de toekomst (“Wat als…?”). Hoe fijn zou het zijn als je die honderden gedachten kunt parkeren?!
Leven in het nu zou volgens sommigen zo simpel zijn als je gedachten in de wind blazen en doen alsof ze er niet zijn. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ben persoonlijk niet direct van mijn gedachtestroom verlost door zo’n vage metafoor. Daarom pak ik het liever praktischer aan.
Mijn notitieboekje is mijn life-saver. Ik schrijf daarin alles op waarvan ik denk “Daar moet ik nog iets mee”. Dat zijn taken die ik nog moet uitvoeren, dilemma’s waarvoor ik een knoop moet doorhakken, mensen die ik nodig weer eens moet berichten of dingen waarover ik pieker. Uit het boek ‘Grip’ van Rick Pastoor leerde ik dat stress vaak voortkomt uit de honderden gedachten die je hebt en waar je nog eens iets mee moet. Zodra je ze ergens opschrijft, durven je hersenen het los te laten.
Voor gedachten uit het verleden, kun je jezelf afvragen: “Kan ik nu iets doen om dit te veranderen?”. Negen van de tien keer is het antwoord ‘nee’. Als dat zo is: parkeer de gedachte op een aparte pagina in je notitieboek en spreek af dat je er over een week en over een maand nog eens naar kijkt. Kun je er tegen die tijd nog steeds niets mee doen? Probeer dan de gedachte los te laten. Heb je het idee er wel iets mee te kunnen? Noteer dan concrete stappen die je gaat zetten.
7. Begin de dag telefoonloos
Tot twee jaar geleden begon ik mijn dag standaard met het lezen van mijn appjes en mailtjes. Vaak zat er dan wel een bericht bij van een opdrachtgever die blijkbaar aan miracle mornings doet en al om vijf uur achter zijn mailbox zat. Of ik zag een appje van een vriendin of een nieuwsbericht dat ik wilde checken. Door al die notificaties stond ik direct aan. De prikkels drongen zich gelijk aan me op.
Daarom heb ik sinds een tijdje een nieuwe gewoonte: ik zet mijn wifi en 4G pas aan als ik een half uur uit bed ben. ‘s Nachts heb ik altijd mijn wifi en 4G uit staan, waardoor ik wel gebeld kan worden voor spoedgevallen, maar geen notificaties ontvang. Daar plak ik nu dus ook een telefoonloos half uur ‘s ochtends aan vast. Ik ga eerst rustig douchen, me aankleden en Pippa eten geven, en zet mijn internet pas aan als ik achter de computer kruip. Dat geeft me een half uur stilte op de vroege morgen en scheelt een hoop prikkels.
Je kunt hetzelfde natuurlijk ook ‘s avonds doen door een half uur voor het slapengaan je internet alvast uit te zetten.
8. Focus je 100% op iets ontspannends
Je hebt vast zo je eigen dingen waar jij heerlijk ontspannen van wordt. Een podcast luisteren, knuffelen met de kat, een serie kijken of iets creatiefs oppakken. Maar zeg eens eerlijk: doe jij die dingen ook weleens zonder ondertussen met iets anders bezig te zijn? Zonder appjes te beantwoorden die in de tussentijd binnendruppelen? Of zonder dat je met een half oog kijkt naar een presentatie of het nieuws?
De moetjes combineren met iets aangenaams klinkt als een ideale combinatie. Het kan je er alleen ook van weerhouden om echt te genieten van die ontspannende dingen.
Zo merk ik dat een podcast luisteren nóg fijner is als ik het met volle aandacht doe dan wanneer ik het doe terwijl ik met een Swiffer en schoonmaakspuit in mijn hand het huis door ga.
Als je iets ontspannends doet, kijk dan of je het soms met volledige focus kunt doen. Ga helemaal in een serie op en leg je telefoon aan de kant. Douche zonder ondertussen op de radio naar het nieuws te luisteren. Ga echt zitten voor een inspirerend webinar zonder ondertussen je e-mails weg te werken. Daardoor zijn ontprikkelende activiteiten daadwerkelijk ontprikkelend en helpen ze je nog meer om je batterij op te laden.
9. Accepteer dat je stilte nodig hebt
Weten wat je kunt doen om overprikkeling te voorkomen is één. Maar jezelf ook toestaan om dat te doen, is een tweede stap. Daar zit ‘m soms de uitdaging. Voor mij is mijn hooggevoeligheid accepteren een proces op zich geweest. Ik kan nog zo goed aanvoelen dat een afspraak ‘s avonds na een drukke dag niet handig is. Maar zie maar eens ‘nee’ te zeggen als je vriendin je hoopvol vraagt of je haar die avond komt helpen.
Toch is het goed om ook op die momenten aan te voelen wat haalbaar is en te accepteren dat álles doen wat je gepland hebt staan geen optie is. Wil je vanavond niet uitgeblust op de bank zitten? Dan moet je actie ondernemen.
Nee zeggen is alleen niet altijd een mogelijkheid. Er zullen momenten zijn dat je – overprikkeld of niet – toch ergens heen gaat, om er voor iemand te zijn of omdat dat nu eenmaal moet. Maar weet dat je in de meeste situaties wel een plan B kunt bedenken.
In het voorbeeld van de vriendin zijn er bijvoorbeeld allerlei mogelijkheden:
- Geef aan je vriendin aan dat vanavond niet lukt, maar morgenavond wel.
- Stel voor dat jullie er een belafspraak van maken, zodat je er toch voor haar kunt zijn maar niet die kant op hoeft.
- Kijk of je een taak in je agenda (zoals het huishouden doen of boodschappen halen) kunt verplaatsen naar morgen.
- Ga na of je een andere afspraak vandaag kunt verzetten, zodat je niet twee afspraken hebt en wel naar je vriendin kunt.
- Vraag of iemand anders iets van je overneemt (laat bijvoorbeeld het koken vanavond aan je partner over of vraag of een collega een taak kan overnemen), zodat jij hier tijd voor kunt maken.
- Overleg over een deadline waar je anders ’s avonds nog aan zou werken en kijk of daar speling in is.
In elk geval hoef je niet aan jezelf te gaan twijfelen. Dat jij dit wat veel vindt, komt niet doordat je kleinzerig of overgevoelig bent. Nee, jij hebt gewoon stilte nodig.
In plaats van jezelf te veroordelen, denk in oplossingen. Neem als uitgangspunt dat je niet alles tegelijk kunt, maar dat het misschien wel haalbaar is als je wat opschuift. Zo kun je er én zijn voor anderen én een moment van stilte voor jezelf vinden om overprikkeling te voorkomen.
Overprikkeling voorkomen – gun jezelf stilte in de drukte
Wil jij ondanks de alsmaar doordenderende maatschappij en alle dagelijkse rumoer toch rust vinden? De wereld draait wel door, of jij daar nu in meegaat of niet. Weet dat jij de enige bent die daar soms de stekker uit kan trekken door bijvoorbeeld een half uur onbereikbaar te zijn, vijf minuten in stilte te ademhalen of telefoonloos in je eentje de deur uit te gaan.
De e-mails blijven wel komen, de mensen die iets van je willen ook. Maar jij hebt de keuze of je dat allemaal de hele dag door toelaat of dat je jezelf toch soms dat kleine beetje rust en stilte gunt.
Hoe kun jij stilte in jezelf vinden?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Vleesvervangers in de test #7 | Over muffe nuggets & vegan kebab
Ik ben elke keer een blij ei als ik in de supermarkt iets nieuws tegenkom in het vega-schap. Dat is dan ook mijn favoriete afdeling van de hele winkel, waar ik regelmatig op zoek ga naar voor mij onbekende opties. Gelukkig werd ik de laatste tijd niet teleurgesteld en kwam ik genoeg (voor mij) nieuwe vegetarische burgers, stukjes en groenteschijven tegen. De één een daverend succes, de ander minder voor herhaling vatbaar. Mijn ongezouten mening over 7 nieuwe vleesvervangers lees je hieronder.
Bella Italia | Wij gaan op roadtrip deze zomer!
Al jarenlang roep ik dat ik graag een keer naar Italië zou willen. Waar anderen misschien dromen van een reis Down Under of van roadtrippen door de VS, stond het bovenaan mijn lijstje om het land van de pizza, pasta en cappuccino eens aan te doen. Toch kwam het er nooit van: te druk, te duur, te omslachtig, te warm… Totdat ik vóór de start van mijn nieuwe baan 2 weken vrij boekte en besloot om werk te maken van mijn Italiaanse droom. Aan het einde van de avond waren de tickets geboekt en de Airbnb geregeld. En zo komt het dus dat ik binnenkort écht in Italië zal vertoeven. Ik vertel je graag alles over onze geplande roadtrip.
9 mooie levenslessen die ik door verhuizen leerde
Na een verhuizing ben je niet alleen een huis en heel wat nieuwe meubels rijker, maar ook zeker wel een paar nuttige lessen voor het leven. Ik in ieder geval wel. En dan heb ik het niet over welke kwaliteit verf goed is en hoe je een dubbelwandige oven moet schoonmaken, maar over levenslessen waar je in het leven ook zonder verhuisperikelen wat mee kunt. Sommige daarvan leerde ik met een glimlach, andere juist doordat dingen niet vlekkeloos verliepen. Dit zijn 9 levenslessen die mijn verhuizing me leerde.
Aan de ene kant snap ik wat je bedoelt, maar aan de andere kant vind ik het een beetje zweverig om te zeggen ‘stilte zoeken in jezelf’. Ik denk dat het voor mij veel meer neerkomt op gewoon goed plannen wat je met je tijd en energie doet en er niet te veel bij nadenken om aan sociale druk en verwachtingen te moeten voldoen. Ik zou ook nooit mijn weekend volplempen met afspraken buiten de deur – ik kijk eerst naar wat ikzelf moet doen in het weekend. Dat is mijn vrije tijd, maar ook bedoelt om dingen in en rond het huis te doen, toch? De maatschappij kan wel zoveel van je verwachten, maar heel veel van die verwachtingen kun je rustig aan de kant schuiven.
En inderdaad: mensen kunnen helemaal niet multitasken, dat is een mythe. Je komt het snelst door je taken heen door je op een ding tegelijk te focussen. Het is gewoon soms leuker om je werkzaamheden en taakjes af te wisselen, en als je daar plezier in hebt, dan is dat ook prima. Ik laat mij door niemand meer zeggen dat ik iets niet snel genoeg doe, of zo. Ik ben blijkbaar liever de schildpad dan de haas.
Wat een fijn artikel. Ik vind het soms ook heel fijn om gewoon even lekker onder mijn verzwaringsdeken te gaan liggen als ik echt overprikkeld ben. Elke dag een ademhalingsoefening is ook een goede, doe ik eigenlijk te weinig dus bedankt voor de reminder 😉
Ik denk dat het ook heel belangrijk is om voor jezelf na te gaan welke prikkels het eigenlijk zijn die jou het meest raken. Iedereen is daar anders in. Ik kan bijvoorbeeld niet zo goed tegen kou/warmte en best wel goed tegen geluid behalve sommige geluiden. Van in de tocht zitten of het net te warm hebben word ik knettergek, maar ik kan juist ontspannen van muziek en geklets om me heen.
Als je weet welke dingen lastiger zijn en welke dingen niet zo veel doen, kun je je planning en je omgeving er wat op aanpassen. Ik douche bijvoorbeeld altijd ’s ochtends, omdat ik er ’s avonds alleen maar overprikkeld van word (het warme water en de koudere lucht direct op je huid). Ik neem altijd een koptelefoon mee voor in de trein, omdat het geraas van een dieseltrein me op de zenuwen werkt en ik juist blij word van muziek onderweg.
Inderdaad, weten van welke prikkels je last hebt, helpt al heel erg om het voor te zijn. Ik heb zelf vooral last van overprikkeling als ik het heel druk heb (als in: veel afspraken, telefoontjes tussendoor, etc.), bij irritante geluidjes (zoals een bouwmachine voor de deur) of als ik veel “leuk aan het meedoen” ben terwijl ik eigenlijk moe ben. Dat zijn inderdaad ook dingen waar ik nu rekening mee houd in mijn planning. Dat scheelt al zo erg!
Slim dat jij ook bijvoorbeeld het douchen afstemt op wat voor jou fijn voelt 🙂
Soms lijkt dat hutje op de hei me wel wat hoor;). Maar ja, aangezien dat inderdaad niet kan: fijne tips! Ik heb nu overigens een kapster die niet constant kletst en ik vind het heerlijk. Het is niet zo dat we niets tegen elkaar zeggen, maar de stiltes zijn ook gewoon prima. Sinds ik dat ontdekte, maak ik mijn afspraken altijd bij haar. Daarvoor maakte het me niet uit wie me knipte, maar ik vind dit zó prettig, dat ik nu dus mijn voorkeur aangeef.
Soms is het zeker fijn even te ontprikkelen. Ik doe dat zelf al, maar merk dat Noa ook een kind is wat veel overprikkeling heeft en er last van heeft. Ik probeer dus deze bovenstaande tips ook altijd bij hem toe te passen. geeft hem wat meer rust.
Wat goed dat je ook bij Noa bewust op signalen van overprikkeling let en probeert voor hem meer rust te creëren. Ik vind het sowieso mooi dat er steeds meer over overprikkeling bekend wordt. Het is heel helpend als je daar al op jonge leeftijd op kunt inspelen, denk ik 🙂
Ik hou ook echt van stilte in mezelf. Ik heb dat ook echt nodig en geef er de afgelopen jaren ook wel echt gehoor aan. Vroeger was ik zo vaak overprikkeld en liet ik het ook maar gewoon gebeuren, waardoor ik uitgeput in bed lag en ook vermoeid wakker werd. Ik had toen ook veel huilbuien en zat niet goed in mijn vel. Inmiddels weet ik er best goed mee om te gaan en stel ik voor mezelf ook duidelijke grenzen. Ik doe geen sociale dingen tegen mijn zin en ik geef soms ook direct aan dat ik overprikkeld ben en even tijd voor mezelf nodig heb, omdat k anders kortsluiting in mijn hoofd krijg. De meeste mensen in mijn omgeving weten dat ook van mij en snappen dat.
Alleen soms heb ik nog wel eens last van hetgeen van jij hierboven beschrijft over de ongemakkelijke stiltes als je niets zegt, bijvoorbeeld bij de kapper of net voor een vergadering begint en je aan small talk dient te doen of met iemand in de auto zit. Ik kan daar ook niet goed tegen en wordt soms helemaal ongemakkelijk ervan, terwijl ik eigenlijk niet zo veel wil zeggen of niks te melden heb. Dat vind ik soms nog wel lastig om dat er ook gewoon te laten zijn. Maar buiten dat merk ik wel echt dat ik de laatste jaren meer rust heb gevonden.
Zo te horen heb je veel meer je weg gevonden in het overprikkeld zijn en dat voorkomen. Wat mooi dat je je signalen nu beter herkent en er ook eerlijk over bent naar anderen toe als je even rust nodig hebt. Ik doe dat de laatste tijd ook steeds vaker en vind het heel fijn. (Grappig genoeg herkent Bart het altijd direct bij me als ik overprikkeld ben; dan zegt hij vaak spontaan al “Ga maar even iets ontspannends in je eentje doen” – de lieverd!).
Dat van de ongemakkelijke stiltes in gesprekken is superherkenbaar. Maar het geeft soms zoveel rust om die stilte, bijvoorbeeld bij de kapper, er wel even te laten zijn 🙂 En de kapper vindt dat na een dag lang kletsen vast ook niet erg 😉
Het is er de afgelopen tijd nogal eens bij ingeschoten om even fijn tijd voor mijzelf te nemen, even rust, even niks hoeven. Thanks voor de reminder!