pippa22

Pipdate #2 | Pippa woont een half jaar bij mij

  • 20 november 2019
  • 38 Reacties
Categorieën: Lifestyle

Over een week is het alweer een half jaar geleden dat ik voor een lange rit in de auto stapte. Met een lege reismand en een tank vol benzine vertrok ik naar het oosten des lands. Ondertussen fantaseerde ik alvast over hoe het zou zijn als het reismandje straks met een kat gevuld zou zijn. Spannend vond ik het ook wel. Zou ik dat wel kunnen, net op eigen benen en dan al verantwoordelijk zijn voor een pluizig wezentje? Hoe zou het tussen ons gaan? Inmiddels is de bewuste Pippa-ophaaldag alweer bijna een half jaar geleden. In deze Pipdate praat ik je graag bij over hoe het nu met Pippa gaat.

De eerste ontmoeting

Ik herinner me nog goed dat ik Pippa vanuit mijn ooghoek voor het eerst zag bij haar oude baasjes. Alweer een half jaar geleden. Ze zat veilig verstopt op een stoel onder tafel en keek me met grote ogen aan. Even later kreeg ik haar voor het eerst in mijn armen gedrukt. Ietwat onwennig, maar vooral nogal verliefd was ik. Ik zou nooit meer in een leeg huis thuis komen. Ik zou voortaan lief en leed delen met een kat. Mijn kat.

Ik vond het geweldig leuk en spannend tegelijk, mijn eigen kat in huis. Pippa was de eerste dagen nogal angstig en zat het liefst zo lang mogelijk in een hoekje van de kamer verscholen. Doe ik het wel goed? Ik voelde me haast een kersverse moeder die – nog onervaren – haar eerste kind mee naar huis neemt. Gelukkig kan ik, net als heel wat kersverse moeders uiteindelijk, nu zeggen dat het met mijn kattenmoederervaring snel goed is gekomen.

pippa een half jaar

Een half jaar samen

Een huis zonder Pippa zou ik me al niet meer kunnen voorstellen. Net als iedere kat heeft Pippa zo haar trekjes. Soms grappig, soms lief, soms stiekem ietwat irritant (wie heeft de aarde uit de plantenpot gegooid?!). In de eerste weken moesten we nog aan elkaars gezelschap wennen. Niet gek natuurlijk als je een kat uit haar vertrouwde omgeving weghaalt! Heel mooi vond ik het dan ook om te merken dat Pippa steeds meer aan mij gehecht raakte. Ze heeft haar eigen plekjes in huis gevonden, claimt graag mijn schoot wanneer dat kan, herkent het geluid van de verpakking met kattensnoepjes als geen ander en verwelkomt mij inmiddels elke dag in huis alsof ik medebewoner ben van haar stekkie in plaats van andersom.

En tuurlijk, soms brengt het uitdagingen met zich mee. Wat doe je als je op vakantie gaat of een lange dag weg bent? Kattenopvang biedt dan uitkomst, maar mijn kat is nogal gehecht aan de onverdeelde aandacht en haar eigen veilige thuis. En wat doe je als je kat krols om de haverklap krols wordt en de hele boel bij elkaar miauwt? Dat bleek gelukkig eenvoudig op te lossen: de knoop erin. Maar uitdagingen of niet, ik heb het allemaal graag over voor dit lieve, leuke huisgenootje.

De gebruiksaanwijzing van mijn kat

Het mooie is dat ik Pippa steeds beter leer kennen. En zij mij. Ik weet dat Pippa nogal op gezelschap gesteld is. Het liefst krijgt ze mijn onverdeelde aandacht zonder pottenkijkers. Ze rent graag een paar keer per dag achter een hengeltje met luipaardprint aan. Voer eet ze het liefst uit haar voerbal. Kan geregeld worden! Ik weet ook dat ik haar een plezier doe door haar dozen en planten eerst te laten inspecteren voordat die in de woonkamer belanden. Ik ben inmiddels zelfs gewend de douchedeur op een kier te zetten, zodat Pippa mij – als ware Pipparazzi – vanuit haar ooghoeken in de gaten kan houden, zoals ze zo graag wil. Pip blij, ik blij.

pippa een half jaar

Met dank aan de Whiskas-snoepjes

Inmiddels is het alweer een half jaar geleden dat Pippa bij mij kwam wonen. Een bijzonder idee! Laatst kreeg ik van de vorige eigenaar van Pippa een reactie onder een Facebook-foto. Ze vond Pippa er zo goed uitzien. Mijn hart maakte een sprongetje. Dat hebben we toch maar mooi samen voor elkaar gebokst, schoot er even door mijn hoofd. Oké, met een beetje hulp van de overheerlijke Prins-brokjes en de nog lekkerdere Whiskas-snoepjes natuurlijk.

Mijn katlega, kookhulp en welkomstcomité

Het is soms niet in woorden uit te leggen aan niet-dierenliefhebbers hoeveel een huisdier voor je kan betekenen. Ook al na een half jaar. Pippa is er altijd. Wat er ook gebeurt, de liefde voor een kat is onvoorwaardelijk en lekker ongecompliceerd. Soms komt heus de felle tante in Pippa naar boven, maar meestal is ze haar poeslieve en nieuwsgierige zelf.

Zij is mijn katlega op thuiswerkdagen en ook mijn waakkat die alles in de gaten houdt. Ze is mijn kookhulp die goed oplet als ik met een spatel in de spaghettisaus sta te roeren. Pippa is mijn welkomstcomité, mijn computermaatje, mijn douchedeurbewaker, mijn goedemorgenzegger en mijn ultiem blije opvrolijker die met haar wild zwiepende staart zelfs druilerige binnenblijfdagen nog leuk maakt.

Mijn Pippa. Zij maakte van mij een gek kattenvrouwtje, dat dus hele blogartikelen over haar kat schrijft en de douchedeur op een kier laat staan om de kat het naar de zin te maken. Pip blij, ik blij. En dat hopelijk nog vele jaren!

Herinner jij je eerste “eigen” huisdier nog?

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

  1. Naomi 20 november 2019 op 6:42 am - Beantwoord

    Ah, wat een lieve blog! Ik hoop ook dat jullie nog heel lang huisgenootjes kunnen blijven. En eh, ik heb geen huisdieren. Nooit gehad ook (hoewel we vroeger wel dieren thuis hadden, maar daar hield ik me niet mee bezig;)).

  2. Darina 20 november 2019 op 6:56 am - Beantwoord

    Zo lief geschreven en leuke foto’s van Pippa. Ik had ook een goede band met onze kat Shadow. Hij was echt mijn maatje. Ik mis hem nog elke dag.

    • Romy 21 november 2019 op 8:39 am - Beantwoord

      Wat verdrietig dat je Shadow nu moet missen! Je raakt al snel enorm gehecht aan zo’n beestje, dus ik kan me goed voorstellen dat dat gemis er nog steeds is.

  3. bychristiana 20 november 2019 op 7:44 am - Beantwoord

    Haha, dat met die douchedeur, zo lief! Ik leef en voel helemaal met je mee, omdat ik natuurlijk sinds enkele weken een kersverse hondenmama ben. Heel herkenbaar wat je schrijft, die gevoelens en gedachtes of je het ‘allemaal wel goed doet’. Prachtig om te zien hoe die diertjes zich aan je gaan hechten en ook patronen in de dagelijkse routine gaan herkennen. Op dagen dat ik buiten de deur werk, kom ik rond 7 uur thuis. Andre is dan aan het koken. De laatste tijd gaat Sketch elke keer rond 18.50 voor het raam staan en op mij wachten. Andre stuurt daar nu steeds een foto van als ik in de trein zit, en dan fiets ik heeeeeeeel snel naar huis;-)

    • Romy 21 november 2019 op 8:40 am - Beantwoord

      Ah wat lief hoe Sketch al echt de patronen doorheeft! Ik vind dat ook een van de leukste dingen aan huisdieren. Ze hebben echt een eigen karaktertje en raken heel snel nogal aan je gehecht. Als Pippa miauwt voor de deur wanneer ik de trap op loop, smelt mijn hart ook nog elke dag een beetje.

  4. Els 20 november 2019 op 8:11 am - Beantwoord

    Wat hebben jullie toch geluk met elkaar :-). Het is ook zo’n mooie poes! Ziet er zo lief uit.

  5. Saskia 20 november 2019 op 8:18 am - Beantwoord

    Awww super lief en alweer een half jaar geleden. Echt genieten met poezen in huis<3 Ben nog steeds erg blij met Ayla, hoewel ik met vlagen Yara uiteraard nog wel mis #RIP <3

    • Romy 21 november 2019 op 8:41 am - Beantwoord

      Absoluut! Een poes maakt van een huis wel echt een thuis. Ik kan me heel goed voorstellen dat jij ook gek bent op Ayla, maar dat je Yara ook nog steeds mist. Het blijft heel erg lastig om een lief huisdier waaraan je gehecht bent te moeten missen.

  6. Daenelia 20 november 2019 op 8:20 am - Beantwoord

    Ben blij dat jullie elkaar zo goed gevonden hebben! Mijn eerste huisdier herinner ik me niet, ik was toen een baby. Ik heb wel foto’s waar ik samen met hem op sta, hij bijna als trotse pappa. Maar wij hebben nu een hond en twee katten. De katten gaan lekker hun eigen gang, zoals ze willen. Ze kunnen naar buiten als ze willen, hebben hun lievelingsplekjes om te slapen. Ze zijn het spelen wel een beetje kwijt. Maar ja, de een vangt muizen buiten en heeft dus wel genoeg spanning in haar leven. De ander is een ouwe knar aan het worden.
    Huisdieren zijn heerlijk!

    • Romy 21 november 2019 op 8:43 am - Beantwoord

      Heerlijk inderdaad, huisdieren! Ik kan me ook geen leven zonder meer voorstellen. Ik heb zelf ook nog foto’s van de kat die mijn ouders hadden toen ik baby was. Blijft toch bijzonder! Als ik dat zie, ben ik nog altijd blij dat ik mijn hele jeugd met dieren ben opgegroeid.

  7. Audrey 20 november 2019 op 8:54 am - Beantwoord

    Jaaaa, zo leuk! Ik geniet ook elke dag van Sproet, mijn eerste eigen hond. Volgend jaar krijg ik er hopelijk een pupje bij!

    • Romy 21 november 2019 op 8:44 am - Beantwoord

      Aww, hoe leuk dat er waarschijnlijk een puppy bij komt. Ik ben héél benieuwd. Sproet is zo’n mooie hond. Kan me voorstellen dat je elke dag van zijn gezelschap geniet!

  8. Meaghan 20 november 2019 op 9:05 am - Beantwoord

    Een half jaar alweer! Wat gaat de tijd ook snel. Ik vind het ook een hele leuke update met mooie foto’s van Pippa. Heerlijk om altijd een vriendinnetje in huis te hebben die er altijd voor je is! Volgens mij zijn jullie echt twee handen op één buik! Hoe reageert ze eigenlijk op je vriend als hij er is? Wordt ze dan jaloers of mag ze hem wel? 🙂

    • Romy 21 november 2019 op 8:46 am - Beantwoord

      Absoluut! Dankzij Pippa is er altijd iemand thuis en dat voelt zo gezellig. Ik kan me niet eens meer voorstellen dat dat anders zou zijn.
      Leuke vraag trouwens! Pippa begint langzaamaan aan mijn vriend te wennen, maar vindt het nog wel een beetje spannend als hij er is. Vaak komt ze dan wel op de leuning van de bank zitten of bij mij op schoot staan, maar vermijdt ze het schoot van mijn vriend. Pippa vindt nieuwe mensen altijd wat eng, maar ik merk wel dat ze steeds wat beter doorheeft dat Bart wel “goed volk” is en zich minder voor hem verstopt 😉 Zo leuk om te zien!

  9. Hilly Nicolay 20 november 2019 op 9:12 am - Beantwoord

    Wat ziet Pippa er mooi uit.
    Een half jaar al weer bij jou.
    Jullie genieten duidelijk van elkaar, heel mooi.

  10. Ilona Wielinga 20 november 2019 op 9:25 am - Beantwoord

    Zo leuk om te lezen. En ik geloof best dat het een onwijs fijn gezelschap is.
    Mijn eerste huisdier had ik al toen ik heel klein was, dit was een konijn. En ik moet zeggen dat ik nog steeds dol ben op konijnen en later ook echt wel weer een konijntje zou willen, en honden, haha.

    • Romy 21 november 2019 op 8:47 am - Beantwoord

      Wat leuk dat jij met een konijn bent opgegroeid. Dat zijn ook altijd leuke en gezellige beestjes. Hopelijk komt het er nog eens van dat je je eigen konijn (en hond) in huis kunt hebben 🙂

  11. Anna 20 november 2019 op 9:49 am - Beantwoord

    Wat een leuk artikel! Is het alweer een halfjaar geleden dat je Pippa ophaalde? De tijd vliegt! Hopelijk mogen jullie samen nog vele jaren beleven <3

    • Romy 21 november 2019 op 8:48 am - Beantwoord

      Ja, wat gaat dat snel hè?! Ik herinner me het moment dat ik Pippa ophaalde ook nog als de dag van gisteren. Ik kan me nu al niet anders meer voorstellen dan dat ze er altijd is.

  12. Jessica J. 20 november 2019 op 10:00 am - Beantwoord

    Nebby is mijn eerste eigen huisdier. Voordien heb ik in m’n ouderlijk huis wel een halve dierentuin gehad – een konijn, cavia’s, een kat … –, maar ons lieverdje nu is ons eerste écht eigen beestje. Ik hou zo veel van haar. En inderdaad, we merken dat we elkaar(s eigenaardigheden) steeds beter leren kennen. Zo leuk, zo’n poezelig vriendinnetje in huis!

    • Romy 21 november 2019 op 8:49 am - Beantwoord

      Ik vind het zo leuk dat jullie nu ook een lief eigen katje in huis hebben. Met een pluizig vriendinnetje erbij is alles net wat gezelliger 🙂 En extra bijzonder dat dat jullie eerste écht eigen huisdier is. Tenminste, ik vind dat bij Pippa ook heel bijzonder voelen. Het is alsof ze alleen al daardoor altijd een speciaal plekje in mijn hart zal houden.

  13. Mariska 20 november 2019 op 11:02 am - Beantwoord

    Naja huisdier, mijn eerste echte dier was een shetland pony die ik voor Sinterklaas kreeg. Ik was zo intens blij! Was geloof ik een jaar of 8 en heb hem tot mijn 15e gehad 🙂 Vond laatst nog een foto terug. Hij heette Pinkeltje en is inmiddels wel overleden. Via internet had ik hem weten op te sporen en volgens mij is uiteindelijk 20 geworden.

    • Romy 21 november 2019 op 8:49 am - Beantwoord

      Wat leuk zeg, een eigen pony! Zo schattig! Ik kan me voorstellen dat je ontzettend blij met hem was en nog steeds met plezier foto’s van hem terugkijkt.

  14. Johanne 20 november 2019 op 11:03 am - Beantwoord

    Yay Pippa! Wat heerlijk dat jullie het zo fijn hebben samen. Het is ook bizar hoe snel je aan zo’n beestje gehecht raakt, hè?. ♥️ Ik kan me de eerste week met mijn allereerste kat Fabrizio nog goed herinneren. Na een week wist ik al niet meer hoe het zonder was. En wilde ik dat ook nooit meer.

    • Romy 21 november 2019 op 8:51 am - Beantwoord

      Inderdaad! Dat gehecht raken aan huisdieren gaat zó snel. Het is alsof Pippa er altijd is geweest en ik zou me niet meer kunnen voorstellen dat ze er niet is.
      Zo leuk dat jij nu ook altijd gezellig samen met Buttons bent als je thuis bent. Een kantoorkat als gezelschap maakt thuiswerken extra leuk, vind ik 😉

  15. Edith-Sofia 20 november 2019 op 11:51 am - Beantwoord

    Wat een leuk artikel & wat een lieverd! Dat snoetje is echt zo schattig. Ik heb zelf geen huisdieren op dit moment, maar wil zo graag een hondje. Mijn vriend en ik werken beide veel dus vinden het zielig als hij zo vaak alleen zit, maar het is zo gezellig<3

    • Romy 21 november 2019 op 8:52 am - Beantwoord

      Ja, wat een schatje is Pippa hè?! Ik smelt ook nog altijd een beetje als ik haar zo lief zie kijken.
      Hopelijk komt een hond er bij jullie ook nog eens van. Ik snap dat dat niet handig is als jullie niet vaak thuis zijn. Maar wie weet kunnen jullie over een tijdje alsnog een lieve hond in huis halen 🙂

  16. Janne 20 november 2019 op 2:19 pm - Beantwoord

    Ik word er erg blij van om dit artikel te lezen: wat boft Pippa met jou als een liefdevol baasje! Het klinkt alsof jullie het mooi voor elkaar hebben samen, dus ik wens je nog veel fijne momenten met haar. <3

    • Romy 21 november 2019 op 8:52 am - Beantwoord

      Wat een lieve reactie! Dank je wel! <3

  17. dorien 20 november 2019 op 3:47 pm - Beantwoord

    ik vroeg als kind elke dag om een hondje, maar aangezien, mijn ouders een zaak hadden, en boven de zaak woonde, vonden ze dat niet handig, ik wel natuurlijk, nu ben ik 57, en heb wel ooit een konijn en hamsters, parkietje en vissen gehad, en een hond op batterijen.
    Het lijkt me nog altijd leuk, maar t is nu meer iets van een wens, als ik ooit stop met werken, dan kan ik er heel goed voor zorgen, de wens blijft…

    • Romy 21 november 2019 op 8:53 am - Beantwoord

      Ik kan me voorstellen dat het je zeker als je stopt met werken nog steeds leuk lijkt om een lieve hond te hebben. Zo’n beestje kan zo veel gezelligheid in huis brengen. Dat merk ik ook met Pippa.

  18. Gaby 20 november 2019 op 7:29 pm - Beantwoord

    Ze heeft zo een leuk koppie, hoop dat je nog lang van haar mag genieten

    • Romy 21 november 2019 op 8:54 am - Beantwoord

      Lief, dank je wel! Ik hoop ook zeker dat Pippa nog heel lang bij mij zal zijn.

  19. Maaike 20 november 2019 op 11:30 pm - Beantwoord

    Ach, zo leuk! En zo herkenbaar! Ik heb mijn kat nu alweer 4,5 jaar zo uit mijn hoofd. Ik heb haar uit het asiel. En de tijd gaat zo snel. Het is zo leuk om te zien hoe je band met je kat groeit en hoe gehecht je aan elkaar raakt <3

  20. Anouk 21 november 2019 op 3:25 pm - Beantwoord

    Wat lang alweer! Voor mijn gevoel heb je haar net een maandje

  21. Suzanne 21 november 2019 op 6:47 pm - Beantwoord

    Ah wat leuk! Ik kan ook echt niet meer zonder onze hond.

  22. Nikita 21 november 2019 op 9:37 pm - Beantwoord

    Ik schrok eigenlijk best van de titel. Niet omdat het zo erg of raar is, maar ik kon niet geloven dat Pippa alweer een half jaar bij jou woont. Wat is dat snel gegaan zeg! En Pippa is echt zo schattig! Altijd weer als ik foto’s van haar zie moet ik glimlachen. Ze is echt zo schattig!

    De dingen die jij vertelt herken ik met ons vogeltje, Jacqueline. Mensen zeggen wel eens dat dat helemaal niet kan dat ik zo’n hechte band met een vogeltje heb, maar dat kan dus wel. Hij is mijn alles. Jacqueline is mijn beste maatje, hij begroet me altijd met luid gefluit en veel lawaai als ik thuiskom. Of meestal geef ik dan een kusje en krijg ik een hele vrolijke ‘Kiekeboe’ van hem. Het is misschien gek om te bedenken, maar dan hoor ik echt blijdschap in dat stemmetje. Als ik na een werkdag te gespannen ben en ik gefrustreerd loop komt hij altijd op mijn hoofd zitten om met mijn haar te spelen. Het klinkt echt heel gek, ik weet het. Maar dat werkt zo rustgevend, en het is net alsof Jacqueline me wil vertellen dat het voorbij is en ik nu mag ontspannen. Een slimme vogel heb ik! Moest een beetje denken aan dat Pippa op jou ging liggen toen je je ziek voelde. Alsof ze wilde vertellen dat je moest blijven liggen om te rusten.

    • Romy 28 november 2019 op 9:17 pm - Beantwoord

      Bizar hè hoe snel de tijd voorbij is gevlogen?! Ik moest mezelf ook even knijpen dat het alweer een half jaar geleden is dat ik mijn Pip ophaalde. Ik kan me al haast niet meer voorstellen dat ze er niet was.
      Ik vind het prachtig dat jij zo’n mooie band hebt met jullie vogeltje. Daar is niets geks aan, toch?! De band met een huisdier is ontzettend bijzonder, wat voor dier het ook is. Het is zo speciaal hoe dieren je soms goed lijken te kunnen aanvoelen. Inderdaad net als wat ik een tijdje geleden met Pippa had toen ik niet lekker was. Op dat soort momenten smelt ik echt een beetje.

Recente blogs