Een stil, verlegen en rustig meisje? Wordt nooit boos en valt niet graag op? Als er hokjes zouden bestaan, dan zou ik mezelf in dat hokje waarschijnlijk het meeste thuis voelen. Ook het feit dat ik een zachte stem heb, tenger gebouwd ben en regelmatig vijf jaar jonger word geschat, draagt niet echt bij aan de femme fatale die vast ook in mij verborgen zit. Toch zegt dat ‘verlegen meisje’-hokje niet alles over wie ik ben. Ook als rustig en stil meisje heb ik een pittige kant. Sterker nog, iedereen heeft een pittige kant, hoe lief en zachtaardig je ook bent. Juist daar wil ik jou (en mij) in dit artikel van overtuigen. Laten we de leeuw in onszelf wakker maken!
Foto gemaakt door Iris Zaagman.
Niet alleen maar lief en goedlachs
Mijn inspiratie voor dit artikel was een fotoshoot met Iris. Zij wees me erop dat mijn eerste neiging bij het zien van een camera is om een grote glimlach te laten zien. Ik ken mezelf namelijk niet met een bitchy gezicht, een boze of krachtige blik of zelfs ook maar een tong uit mijn mond. Gek eigenlijk, want ik loop er echt niet 24/7 breeduit lachend bij. Toen ze me vroeg om eens serieus te kijken, zag ik zelf ook een glimp van een andere kant van mezelf. Wat was het verrassend fijn om eens uit mijn lieve-meisje-met-glimlach-schulp te kruipen. En wat ben ik blij dat ik dat op steeds meer vlakken in mijn leven ben gaan doen!
Leren om van je te laten horen
Nog steeds ben ik geen femme fatale die haar mening en sterke houding altijd klaar heeft, maar ik heb wel de afgelopen jaren stappen gezet om meer van me af te bijten. In dat opzicht is starten op de arbeidsmarkt overigens een goede spoedcursus in voor jezelf opkomen. Als je nooit uitspreekt dat je salarisverhoging of meer verantwoordelijkheid verwacht, zal dat ook nooit gebeuren. Net als dat altijd ‘ja’ zeggen, je uiteindelijk niet meer brengt dan uitputting. Maar ook inhoudelijk is het nuttig om van je te laten horen. In mijn huidige baan word ik bijvoorbeeld juist aangemoedigd om kritisch te zijn. Dat alles heeft mij gestimuleerd om ook in andere settings af en toe mijn pittige kant te tonen.
Voor jezelf opkomen? Iedereen kan het!
En wat ik zo nu en dan kan, kun jij ook! Hoe lief en aardig je ook bent, ook jij hebt een pittige kant in je. Zelfs als je – zoals ik – bekend staat om je gebrek aan spierballen en niet bepaald een luide stem hebt, kun je prima assertief zijn. Om die kant in mijzelf nog meer te ontdekken, volg ik momenteel een cursus assertiviteit. Daar leerde ik een mooie les:
Als je rustige en stille mensen zou vragen zichzelf te omschrijven, komen ze vast niet snel met “assertief”. Maar ondanks dat kun je – ook als rustig en stil persoon – die kant in jezelf naar boven halen als dat echt nodig is, net zoals iedere assertieve persoon ook een teruggetrokken kant heeft. Niemand is altijd assertief, altijd meehelpend of altijd teruggetrokken. Iedereen heeft al die kanten in zich.
Doe het op jouw manier
Wat voor mij een eye-opener was, is de realisatie dat je niet per se de femme fatale hoeft uit te hangen om voor jezelf op te komen. Je kunt prima je mening laten blijken zonder boze toon en stemverheffing. Je kunt het doen op jouw manier. Als jij bijvoorbeeld liever je punt maakt op een rustige manier met argumenten, dan is dat ook helemaal goed. Sterker nog, misschien is dat juist wel jouw kracht. Soms is een simpele opmerking als “Het doet me pijn dat je dat zegt” of “Daar ben ik het niet mee eens!” al voldoende om duidelijk te maken dat je niet over je heen laat lopen.
Schud de leeuw in jou wakker!
Voor jezelf opkomen kun je leren. Of beter gezegd: je hebt het al in je, maar moet dat soms nog leren uiten. Ook ik heb nog het nodige te leren op dit vlak, maar heb meer stappen gezet dan ik ooit had gedacht. En als ik het kan, kun jij dat ook! Ik kreeg ooit een handgemaakte spatel met de volgende toepasselijke woorden:
I can see your inner lionness. Let’s wake her up!
En zo is het maar net. Iedereen heeft een leeuw (of tijger of luipaard) in zich. Ook jij met je lieve glimlach, rustige houding en pretoogjes. Je moet die leeuw alleen soms nog even wakker schudden.
In wat voor situaties laat jij jouw pittige kant zien?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Even spieken: de badkamerproducten die ik (bijna) elke dag gebruik
Ik ben niet die persoon die zich een half uur op de badkamer opsluit voor lange me-time-momenten met crèmes, gels en ander spul. Daarvoor is mijn make-up-routine te beperkt ("routine" is sowieso een groot woord) en hecht ik te weinig waarde aan mooier-ouder-worden-rituelen, gok ik zo. Maar mezelf verwennen met fijne badkamerproducten doe ik wel graag, al is het iets korter. Daarin ben ik nogal merktrouw en wijk ik niet graag af van eenmaal gevonden favorieten. Het leek me leuk om je een blik in mijn badkamerkastje te gunnen. Dit zijn de producten die ik (bijna) dagelijks op- of insmeer.
29 (corona-proof) dingen die ik deze zomer wil doen
Deze zomer is natuurlijk anders dan alle andere. En dan niet alleen omdat Balkonië mijn langverwachte vakantiebestemming wordt in plaats van Londen. Gelukkig ben ik over het algemeen niet iemand die zich snel verveelt. Ook voor deze staycation heb ik genoeg leuke plannen om de zomermaanden goed door te komen. Dit zijn 29 corona-proof dingen die ik wil doen deze zomer.
Mijn benen hebben er voor gezorgd dat ik introverter ben geworden en moeilijker voor mij zelf op kwam.
Er gaat een boel veranderen voor mij de komende tijd, goed om daar even bij stil te staan met deze blog. Thx voor de reminder!
Wat rot om te horen dat je benen veel met je zelfvertrouwen hebben gedaan (in negatieve zin)! Ik hoop dat de operatie echt een nieuw begin met veel meer zelfvertrouwen en beter voor jezelf opkomen betekent. Dat ben je écht waard!
Doordat ik veel gepest ben op de middelbare school, kroop ik in mijn schulp. Ik kan nu wel zeggen dat ik daar uit ben. Ik kom veel meer voor mijzelf op en kan best pittig zijn, iets wat ik nooit had verwacht.
Zelf heb ik op mijn werk sowieso wel assertiviteit nodig om me niet onder te laten sneeuwen door boze en dwingende patiënten. Ook in andere situaties kan ik assertief zijn als dat nodig is. Iets wat ik net als jij zeker heb moeten leren.
Wat goed dat je na de middelbare school (wat is pesten toch vreselijk naar!) meer uit je schulp bent gekropen. Je komt in sommige opzichten echt wel een stuk verder in het leven door soms je pittige kant te laten zien.
Ik kan me voorstellen dat het in situaties met patiënten extra hard nodig is om assertief te zijn. Wat goed dat je daar een stuk beter in bent geworden, ook al is assertiviteit inderdaad zeker wel iets wat je moet leren.
Het is altijd weer een feestje om jouw mooie artikelen te lezen! En het is een onderwerp wat veel van ons dames wel aan zal spreken. Je bent inderdaad of té stil, of té mondig. En ik merk dat mensen het ineens heel lastig kunnen vinden als de emmer bij jou overloopt en je voor jezelf op durft te komen. En het is een proces, een lange weg, maar het is vooral een kwestie van oefenen heb ik wel gemerkt ☺️
Wat een mooi compliment! Dankjewel voor je lieve woorden! <3 Ik geloof zeker dat voor jezelf opkomen vooral een kwestie is van veel oefenen. Juist door bijvoorbeeld in een aantal werksituaties voor mezelf op te komen, merk ik dat het ook beter gaat in bijvoorbeeld privésituaties 🙂
Ah ik vind het zo leuk dat dit artikel als inspiratie van de fotoshoot komt! Je hebt groot gelijk en mooi geschreven <3
Ah ik vind het zo leuk dat dit artikel als inspiratie van de fotoshoot komt! Je hebt groot gelijk en mooi geschreven <3
Ik dacht altijd dat ik zo’n softie was, maar ik merk nu op mijn werk naar klanten toe dat ik best durf zeggen waar het op staat. Nu is dat ook wel via de telefoon, wat het misschien wat makkelijker maakt, maar alsnog merk ik ook vaak dat mensen je echt kunnen bedelven onder woorden en dat het soms makkelijk is om dat gewoon over je heen te laten komen. Dus ik ben dan altijd wel blij met mezelf als ik dat niet laat gebeuren en gewoon zeg waar het op staat.
Ik denk dat dat met het ouder worden ook allemaal wat gemakkelijker gaat trouwens. Dat merk ik toch bij mezelf alleszins.
Dankjewel voor je lieve reactie en voor de inspiratie natuurlijk! <3
Wat goed dat juist op je werk wel eerlijk en duidelijk durft te zijn naar klanten toe! Ik kan me voorstellen dat dat bij jouw baan ook hard nodig is om jezelf inderdaad niet te laten ondersneeuwen door de woorden van anderen. Goed om te horen dat het ook steeds iets beter gaat naarmate je ouder wordt! Dat is ook wel iets wat ik zelf heb gemerkt. Ik sta nu al een stuk zelfverzekerder in het leven dan bijvoorbeeld twee jaar geleden.
Voor mezelf opkomen vind ik soms nog steeds wel lastig maar gaat beter. Heb het in de afgelopen jaren wel veel beter leren doen in ieder geval.
Wat goed dat je daar in de loop der jaren een stuk beter in bent geworden!
Ik ben altijd iemand geweest die dingen opkropt en op een gegeven moment vliegt het er uit op het verkeerde moment bij de verkeerde mensen. Ook heb ik al gemerkt, wanneer ik dan wel eens op het juiste moment aan de juiste persoon mijn mening durf te geven dat ik dan uitgelachen word of niet aux serieux word genomen. Want als ik mijn mond opendoe dan ben ik de ‘kwaaie’. Is niet altijd simpel..
Wat rot om te horen dat je best wel struggles hebt met voor jezelf opkomen. Ik zou je zeker niet laten tegenhouden door bijzondere reacties van anderen als je je mening geeft. Misschien moeten mensen daar nog aan wennen omdat je niet altijd voor jezelf opkomt, maar gaandeweg zullen er echt niet meer zo vreemd van opkijken als je je mond opentrekt. Je hebt net zo veel recht om soms boos te zijn als ieder ander!
Dan moet je het boek lezen van Kate White, the gutsy girl handbook.
Dankjewel voor de tip! Ik ben heel benieuwd en ga zeker eens naar dat boek kijken 🙂
Soms heb ik een gesprek waarbij ik denk “nu heb ik het er allemaal wel mee gehad, ik ga eens goed mijn mond opentrekken” en dan zeg ik waar het op staat en kan ik best hard zijn voor anderen. Denk ik op dat moment tenminste. Ik heb eens achteraf aan goede vrienden die erbij waren gevraagd of het opviel dat ik zo bezig was om stevig mijn mening te geven en niet te lief te doen, en ze hadden niets gemerkt. Nog steeds blijkt de enige persoon tegen wie ik hard kan zijn mezelf… Ik zal nog wel eens leren waar die dunne lijn tussen “je mening geven” en “je zin doordrukken” ligt. Die ligt een stuk verderop dan ik nu denk in ieder geval 😀
Daar heb je eigenlijk wel een goed punt! Zeker als je niet gewend bent om eens echt goed je mond open te trekken, is het waarschijnlijk in je hoofd een stuk “heftiger” dan hoe het daadwerkelijk overkomt op anderen. Ik denk dat hetzelfde voor mij geldt: op het moment dat ik voor mijn gevoel heel bot zeg waar het op staat, zal dat vast eigenlijk zo bot nog niet overkomen.
Ik ben introvert. Het meisje dat stil is. Ik stond vorig jaar niet voor niks bekend als de stilste van de klas. En hoewel mensen daar wel eens problemen mee hebben, trek ik me dat niet aan. Want ik weet donders goed dat als ik extravert doe en druk ben en de luidste van de klas zou worden, ik me niet mezelf zou voelen. En daar word ik op den duur erg ongelukkig van. Ik ben stil en teruggetrokken, maar het hoort bij mij. Ik heb ook capaciteiten die anderen niet hebben. Ik moet nog heel vaak terugdenken aan de woorden van mijn vertrouwenspersoon. De manier waarop hij vertelde wie ik ben, het voelde zo juist en het klopte. Hij benadrukt vaak dat introverte van mij. En dan ben ik trots, want dit is wie ik ben. Ik heb een tijdje ook met mijn introverte kant in ruzie gelegen. En mensen zeuren wel eens dat ik erop uit moet gaan en ‘normaal’ doen. Maar voor mij is dit normaal. Ik ben niet de luidste, en dat is dik oke.
Ik ben iemand die wel zal opkomen voor zichzelf, maar op een beschaafde manier. Als ik het ergens niet mee eens ben zal ik het zeggen. Maar op een manier waarop de persoon in kwestie zich hopelijk niet schuldig voelt. Ik breng dingen graag voorzichtig aan. Pas op, als dat niet helpt kan ik ook kwaad worden en roepen. Maar eigenlijk gebeurt dat niet echt veel. Als je mij dus door en door kwaad hebt gekregen, heb je gewoon echt iets verkeerd gedaan. Ik kan mijn mening geven en zal dat ook wel doen. Maar op een beleefde en acceptabele manier. Zodat de persoon in kwestie er geen rotgevoel aan overhoudt. Want ik weet zo goed wat dat is, en ik wil niet dat een ander dat moet meemaken. Niet iedereen denkt zo helaas en de wereld werkt zo ook niet. Maar ik probeer hem op deze manier toch een beetje beter te maken.
Het is zeker belangrijk om altijd jezelf te blijven. Als je van nature stil bent, hoef je niet een schreeuwlelijk te worden. Juist niet! Het zou wat zijn als de wereld uit alleen maar haantjes de voorste zou bestaan 😉 Dan wordt het vast één groot kippenhok. Je bent dus helemaal goed zoals je bent, of dat nu extravert, introvert of iets daartussenin is.
Het siert je ook juist dat je op een nette manier boos wordt (of meer in het algemeen: je mond opentrekt!). Zelf doe ik het ook vaak op die manier en dat werkt in mijn ogen vaak net wat beter dan echt heel kwaad worden. Ook kwets je op die manier inderdaad niet onnodig mensen. Maar ik herken wat je zegt: als iemand het echt bont maakt, dan is eens goed boos worden soms toch echt de enige optie.
Leuk artikel om te lezen Romy! En zeker fijne tips voor mensen die hier last van hebben Ik heb zelf niet zoveel last van een stille en verlegen kant. Vroeger, in mijn tienerjaren wel maar de afgelopen jaren treed ik makkelijker op de voorgrond en durf dit ook.
Heb dit mede te danken aan mijn ontwikkeling op werk. Heel erg fijn, hoewel ik soms ook wel mijn stillere kant laat zien: als ik meer tijd voor mezelf neem en even niets laat horen aan de buitenwereld.
Supergoed dat je de afgelopen jaren steeds beter op de voorgrond durft te treden! Juist een mix van af en toe rustig en teruggetrokken zijn en zo nu en dan meer op de voorgrond treden en (ook op het werk) van je laten horen, is zo belangrijk 🙂
Wat toevallig zeg, ik ga morgenavond met een assertiviteitscursus beginnen! Deze blog komt als geroepen! En het klopt wel, assertiviteit heeft iedereen in zich, maar het is maar waar je voor kiest. Toen ik op de middelbare school vervelende opmerkingen kreeg kwam ik niet voor mezelf op, maar werd ik juist heel teruggetrokken. Ik dacht: als ik het gewoon negeer houden ze vanzelf wel op. Maar uiteindelijk deed ik daar iedereen een plezier mee, behalve mezelf. Want ik heb er nu op de dag van vandaag nog steeds moeite mee. Ik zal wel altijd een ietwat te aardig en rustig meisje blijven, maar hopelijk kan ik met deze cursus leren om toch iets meer en vaker mijn mond open te trekken waar het moet. Veel succes met jouw cursus, je kunt het!
Wat goed dat jij morgen aan een assertiviteitscursus begint! Wel heel spannend, maar ik hoop dat je er veel aan zult hebben 🙂 Zo te horen kun je er zeker nog wel wat van opsteken. Ook jij hebt alle recht om voor jezelf op te komen als iemand bijvoorbeeld iets vervelends tegen je zegt. Het is onwijs moeilijk om dat te doen, maar kan je uiteindelijk heel veel brengen. Al is het alleen al om niet alles op te kroppen! Een rustig en niet al te fel meisje zullen we vast allebei wel blijven, maar het is altijd fijn om bij zo’n cursus wat handige trucjes te leren en nuttige inzichten op te doen 🙂
Zet hem op morgenavond (toevallig is mijn derde cursus ook precies morgenavond, dus we zijn op hetzelfde moment assertief aan het zijn, hihi)! Ook jij kunt het! <3
Wat een mooi artikel! Ik kom meestal wel goed voor mezelf op en juist op mijn oude werk was die assertiviteit wel echt nodig, maar met een sollicitatiegesprek vind ik het altijd moeilijk om mezelf te verkopen, haha. Ik houd het maar op bescheidenheid, hoewel dat soms ook helemaal niet nodig is en zelfs in je nadeel kan werken :p.
Zeker in de horeca is een beetje assertiviteit inderdaad niet verkeerd, denk ik zo. Wat goed dat je goed voor jezelf kunt opkomen! Sollicitatiegesprekken zijn ook wel een lastige setting, dus ik kan me voorstellen dat voor jezelf opkomen dan niet altijd even makkelijk is. Gelukkig is het vaak wel een kwestie van oefening baart kunst, heb ik gemerkt 🙂
wat een super mooi artikel weer. Ik heb het al vaker gezegd bij jouw blogs maar ik weet zeker dat veel vrouwen zich hier weer goed in kunnen vinden. Vroeger was ik niet zozeer verlegen, maar heel onzeker, en dat wordt (werd) vaak opgepikt als verlegen. Nu ben ik inmiddels 33 en heb ik gelukkig totaal geen last meer van onzekerheid of verlegen zijn.
Wat een mooi compliment! Dankjewel voor je lieve woorden! En ook heel mooi om te horen dat jij de onzekerheid en verlegenheid nu volledig achter je hebt kunnen laten. Gelukkig zijn dat volgens mij inderdaad dingen die met de jaren wel komen 🙂