“Hé, vuurtoren!” of “Stoplicht, wanneer spring je op groen?” Als roodharige kun je de gekste opmerkingen naar je hoofd geslingerd krijgen. Gelukkig is het bij mij nooit echt verder gekomen dan “Ginger!”, wat ik niet eens echt een scheldwoord vind. De een heeft blonde lokken, de ander bruine krullen en weer een ander heeft een prachtig zwart afrokapsel. Maar ik ben ooit geboren met een hoofd vol rood haar. Vind ik dat erg? Nee! Mooi rood is niet lelijk, toch? Ik ben er inmiddels juist trots op dat ik tot de 1-2% van de wereldbevolking behoor die roodharig is. Benieuwd hoe het is om met rood haar door het leven te gaan? Vandaag vertel ik je er alles over.

“Het is een rooie!”

Dat was het eerste wat de gynaecoloog zei toen ik uit mijn moeders buik tevoorschijn kwam. Tot mijn eerste verjaardag had ik niet veel meer had dan een paar verdwaalde sprietjes haar op mijn hoofd, maar wel was al duidelijk zichtbaar dat die paar sprietjes rood waren. Niet vuurrood, maar wel rossig. Mijn moeder vond het meteen leuk, omdat rood haar in haar kant van de familie zit, maar verder niet vaak voorkomt. Voordat mijn oma grijs werd, had ze als klein meisje en jonge vrouw ook rood haar. Ook mijn oom, die inmiddels kaal is, had als kind een grote rode bos rode krullen. In ons gezin ben ik verder de enige met rood haar. Mijn ouders hebben allebei bruin (ietwat grijzend) haar en mijn broertjes zijn donkerblond.

Rood haar is bijzonder

Altijd al heb ik het gevoel gehad dat ik met mijn rode haar anders was dan anderen. Of nou ja, niet zozeer anders, maar een beetje bijzonder. Mijn rode haar is mijn handelsmerk en ik ben dan ook vaak “dat meisje met het rode haar”. Dat is ook niet vreemd, want het blijkt dat maar 1-2% van de wereldbevolking rood haar heeft en de meeste roodharigen wonen in Schotland. Toch zijn er ook momenten geweest dat ik mijn rode haar even zat was. Een paar jaar geleden vertrok ik daarom vastbesloten naar de drogist om daar bruine haarverf te kopen. Net op het moment dat ik de haarverf wilde pakken, zei een onbekende vrouw tegen me “Wat heb jij een bijzondere haarkleur!” Sindsdien ben ik volledig van mijn haarkleurcomplex verlost.

Lichte huid en sproetjes

Net als de meeste roodharigen, heb ik ook de bijpassende lichte huid en veel sproetjes in mijn gezicht. Over de sproetjes heb ik jarenlang ingezeten, maar inmiddels heb ik ze wel geaccepteerd. Ik vind dat ze me, net als mijn haarkleur, maken tot wie ik ben en ben ze eigenlijk wel leuk gaan vinden. Alleen mijn lichte huid, die heel gevoelig is voor zonlicht, is niet altijd even leuk. In de zomer komen veel mensen terug van vakantie met een gezond kleurtje, maar meer dan verbranden zal mijn huid niet doen. Als ik mijn arm na de zomer naast die van iemand anders houd, krijg je dan ook vaak een leuk duo-penotti-effect.

Rood haar door de eeuwen heen

Toen ik laatst eens googlede op ‘rood haar’, bleek dat er altijd al veel om mijn haarkleur te doen is geweest. Roodharige slaven waren in de Romeinse tijd meer waard dan slaven met een andere haarkleur. In de middeleeuwen, daarentegen, werden roodharigen gezien als heksen en belandden ze vaak op de brandstapel. Ben ik blij dat ik in deze eeuw leef! Natuurlijk krijg ik weleens dingen naar mijn hoofd geslingerd en hebben mensen het wel eens over mijn haar, maar dat doet me tegenwoordig niet meer zoveel. Zoals ik al zei, is “Vieze ginger!” zo’n beetje het ergste wat ik heb gehoord. Bovendien krijg ik over het algemeen meer positieve dan negatieve opmerkingen over mijn haarkleur.

Vooroordelen over roodharigen

Er zijn natuurlijk de nodige vooroordelen over mensen met rood haar. Zo zouden roodharigen temperamentvol, ambitieus en extra sensueel zijn. Ook blijkt uit onderzoek dat roodharigen gevoeliger zijn voor pijn en daarom zelfs meer verdoving nodig zouden hebben bij een operatie. Of dat allemaal ook echt zo is? Geen idee! Ik denk in ieder geval niet dat je haarkleur veel zegt over je karakter. Net zoals er talloze voorbeelden zijn van ‘blondjes’ met een hoog IQ, zo zullen er ook veel voorbeelden zijn van roodharigen die niet in dit stereotype plaatje passen.

Roodharigendag

Elk jaar wordt in Breda in augustus of september de Roodharigendag georganiseerd. Daar wil ik nog steeds een keer naartoe, gewoon omdat het me een gave ervaring om eens heel veel roodharigen bij elkaar te zien. Elk jaar weer neem ik mezelf voor om daarnaartoe te gaan. Maar helaas kom ik er ook elk jaar weer door een foto in de krant een dag te laat achter dat ik de Roodharigendag heb gemist. Wie weet volgend jaar!

Ben jij blij met je haarkleur?