Stel je voor je gaat een avondje uit eten en naar de bioscoop. Voordat je iets eet, verschijnt er eerst een foto van je perfect gestylede maaltijd op Instagram. Tijdens de reclame voor de film wil je nog je nieuwe Facebook-updates bekijken. Als de film eenmaal bezig is, moet je de neiging onderdrukken om snel Snapchat te checken. Nu is dit voorbeeld een tikkeltje overdreven, maar het is een feit dat veel mensen tegenwoordig aan social media doen. De laatste tijd merk ook ik dat ik steeds meer aan mijn telefoon gekluisterd ben om alles bij te houden. Ook bij mij ligt de welbekende Fear Of Missing Out (angst om iets te missen) op de loer. Waarom is dat zonde en wat doe je daartegen?
Het onschuldige begin
Ik moet eerlijk toegeven dat ik pas Facebook kreeg toen half Nederland al een Facebook-profiel had. Het leek me wel een leuke manier om contacten te onderhouden met mensen die ik langere tijd niet spreek. Het begon dan ook heel onschuldig en met het idee om gewoon ‘een beetje sociaal’ te doen. Naarmate ik met mijn scrapbookcreaties iets bekender werd, werd het belang van social media me echter steeds duidelijker. Als ik mijn profiel niet continu zou updaten, zouden de opdrachten wel naar iemand anders gaan. Je telde niet meer mee zonder een X aantal volgers op Facebook en ook Pinterest bleek een must. Ook voor mijn blog houd ik (met veel plezier) social media bij. Hartstikke leuk, maar er gaat wel veel tijd in zitten. Tijd die ik soms misschien beter niet achter mijn computer of mobiel zou kunnen besteden.
Alles volgen via je smartphone
In de tijd zonder smartphone kon ik wel altijd uitkijken naar het moment dat ik thuis weer een paar minuten social media kon checken. Toch had ik geen sterke drang om daar de hele dag mee bezig te zijn. Dat veranderde toen ik een smartphone kreeg en al helemaal toen ik na een tijdje met Instagram begon en Facebook Messenger installeerde. Elke notificatie verscheen voortaan op mijn telefoonscherm, vergezeld door een aandachttrekkend trilgeluid. Nu heb ik nog steeds een prepaidtegoed, dus zonder wifi heb ik geen internet. Maar inmiddels weet ik de wifi-spots maar al te goed te vinden. In de trein zet ik als eerste mijn internet aan en ook op de universiteit gingen door de gratis wifi mijn meldingen de hele dag door. Aan de ene kant vond ik het heerlijk om op die manier op de hoogte te blijven van alles, maar aan de andere kant deed het ook afbreuk aan wat op dat moment echt belangrijk was.
Wanneer gaat het te ver?
Op zich loopt er nog geen onbreekbaar draadje tussen mijn smartphone en mij en kan ik ook nog prima met een vriendin kletsen zonder voortdurend updates te checken. Toch merk ik dat ik moet oppassen dat ik niet te veel met social media bezig ben. Op het moment dat ik na een afspraak als eerste mijn telefoon uit mijn tas haal en baal dat er geen wifi is, besef ik dat ik misschien ook wel wat last heb van Fear of Missing Out. Als ik dan mijn updates check, blijk ik namelijk vaak niet eens zoveel notificaties te hebben gemist en bovendien is er geen enkel bericht van levensbelang. =Ik ben bang voor alles wat ik heb gemist, maar in feite is dat niet veel meer dan een paar berichtjes die ik ook die avond had kunnen bekijken.
Detoxen van social media
Laatst keek ik het programma De Dolende Dertiger, waarin Marlijn Weerdenburg op een tweedaagse detox ging zonder social media. Zonder al te veel moeite deed ze het 48 uur zonder internet. Het deed me realiseren hoeveel tijd ik eigenlijk zou overhouden als ik mijn telefoon eens zou wegstoppen. Ik vind het namelijk stiekem best wel een verademing als ik door een afspraak of een gezellig gesprek even een tijdje geen enkele update zie verschijnen. Hoeveel er dankzij social media ook mogelijk is, de warmte van een echte knuffel of het genot van een fijn gesprek zullen ze nooit vervangen. Sinds die aflevering probeer ik ook iets bewuster met social media om te gaan. Dat doet me weer beseffen wat echt belangrijk is. In de angst om iets te missen, mis je namelijk juist de dingen die onmisbaar zijn. Vanachter je telefoon zie je bijvoorbeeld de herfstblaadjes niet en ook sneeuwvlokken zijn in het echt een stuk mooier dan op een foto op een scherm.
Tips om meer in het échte leven te staan
Een simpele tip om minder gefocust te zijn op social media is uiteraard om je telefoon op vliegtuigstand te zetten. Dat doe ik bijvoorbeeld tijdens afspraken, familiebezoekjes, maar tegenwoordig ook als ik in het openbaar vervoer zit. Ook helpt het me om niet meer bij elk trilgeluid op mijn mobiel te kijken. Berichtjes kunnen vaak wel even wachten en dat geeft me ook rust in mijn hoofd. Verder plaats ik de laatste tijd vaak mijn updates net voordat ik wegga. Ik kom dan niet in de verleiding om reacties op mijn eigen updates van minuut tot minuut te volgen, maar zie ze pas allemaal tegelijk als ik thuiskom. Dat werkt voor mij perfect en het helpt me om weer even met beide benen op de échte grond te staan.
Besteed jij veel tijd aan social media?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Geleefd worden? 11 schrijfopdrachten die je helpen aan meer rust (+ Correctbook-winactie!)
Heb jij soms het gevoel geleefd te worden? De wasmand puilt alweer uit voordat je de vorige was ook maar hebt weggewerkt. Je inbox overstroomt voortdurend. En continu willen mensen iets van je, waardoor je hoofd - net als de wasmand en je mailbox - voller en voller wordt. Stop! Voor mij is er één ding waar ik niet zonder kan om van dat gevoel af te komen: mijn notitieboekje. Schrijven helpt! Daarom deel ik 11 schrijfopdrachten waarmee je meer rust en regie kunt ervaren. Oh ja, en ik heb een leuke Correctbook-winactie!
Mijn open kast inrichten | Het kleurrijke resultaat!
Wat doe je als je nog een lege hoek naast je tv-kast hebt? Juist, een open kast neerzetten. Net als zo'n beetje de helft van Nederland, moest en zou ook ik een open kast inrichten en een mooi plekje geven. En een feestje dat het was om de kast te vullen! Plantjes, kussens, fotolijstjes en heel wat andere decoratie (a.k.a. prullaria) wisten hun weg naar mijn open kast te vinden. Inmiddels is de kast helemaal naar mijn zin ingericht. Tijd om je een inkijkje te geven!
Lachvoer #2: theeleutstress & lotgenotencontact
Van lachen kun je nooit genoeg krijgen. Of het nu een stralende glimlach is of een ietwat beschaamd lachje nadat je een blunder hebt begaan, lachen is gezond. Onder dat motto wil ik graag dit weekend beginnen met een nieuwe portie lachvoer, oftewel een aantal dingen die mij aan het lachen maakten. Met dit keer onder andere een taalvoutje, een nogal gênante artistieke verwarring in het Rijksmuseum en een slipper waarvan ik voorgoed afscheid moest nemen.
Ik denk ook dat je veel tijd overhoudt als je vaker je telefoon weg legt. Soms is het toch echt een gewoonte van me. Stom eigenlijk, als je er zo over na denkt…
Ja inderdaad, bij mij is het ook echt een gewoonte om steeds mijn mobiel te pakken. Eigenlijk heel jammer, want ik mis echt niets als ik een paar uur niet op mijn mobiel kijk.
Goed artikel! Social media werkt nu eenmaal ook hartstikke verslavend: ook ik vertoon steeds vaker kenmerken van Fear Of Missing Out en daar baal ik van. Het neemt zoveel tijd in beslag en je vergeet gewoon even je echte prioriteiten. Tegenwoordig doe ik mijn telefoon uit als ik met vriendinnen ben of als ik naar de bioscoop ga: dit geeft veel meer rust in mijn hoofd en daardoor kan ik genieten van het moment zelf.
Het is net wat je zegt: eigenlijk zijn andere dingen veel meer van belang dan social media. Wat goed dat je nu op bepaalde momenten je telefoon uit kunt zetten! Het is toch heerlijk als je echt even van zo’n moment met vriendinnen of met iemand anders kunt genieten 🙂
Jij hebt ook Dapnes Diary! Leuk blad, vind je niet? Welk nummer is dat op de foto?
Heel herkenbaar artikel trouwens… Ik vind het ook altijd lastig om mn social media een poos uit te zetten, terwijl ik dan achteraf bijna niks heb gemist.. of een heleboel onzin-appjes in de klassenapp.. Raar eigenlijk he? dat we ons niet zo goed durven af te sluiten van de wereld..? Al is het maar voor heel even..
Ja, Daphne’s Diary is leuk! Dit blad is het decembernummer dat binnenkort uitkomt. Door omstandigheden heb ik hem al gekregen 😉
Het is precies wat je zegt! Vaak zijn de berichtjes die ik ontvang, niet bepaald van levensbelang en dan is het zo zonde om daarvoor steeds op je mobiel te kijken. Bovendien kan het echt fijn zijn om even zonder social media te zijn 🙂
Goed artikel! Ik besteed er eigenlijk ook teveel tijd aan. Op school doet de WiFi het niet zo goed dus dat scheelt 😉 Anders zat ik er nog meer op…
En yeaah Daphne`s diary 🙂
Haha, dat is dan een geluk bij een ongeluk 😉
Teveel!! Ik lees daardoor veel minder boeken, opruimen in huis loop ik achter, noem maar op…hihi. Al moet ik zeggen dat ik afgelopen familieweekend een keer mijn mobiel in ons huisje in de oplader had, en een flink aantal uren in het andere huisje was. En ik had totaal geen moeite ermee! Maar eenmaal thuis staat mijn mobiel constant aan en binnen handbereik. Mij er iets bewuster van maken zou geen kwaad kunnen eigenlijk. 😉
Heel erg herkenbaar inderdaad! Grappig hoe zo’n onverwacht moment zonder mobiel je er dan even bewust van kan maken dat het zonder social media zo erg nog niet is. Dat is al stap één, toch? 🙂
Ik ben best ‘erg’ eigenlijk. Een beetje verslaafd kun je wel zeggen. Ik moet mijn telefoon ook eens wat vaker wegleggen. Het offline leven is nog veel belangrijker.
Herkenbaar artikel! Ik heb pas iets soortgelijks geschreven. Ik vind het heel beangstigend dat social media écht een verslaving kan worden, terwijl je eigenlijk zo weinig eraan mist…
Ja precies! Ik ga jouw artikel even opzoeken 🙂 Ben benieuwd!
Ik heb in oktober een schoolweek zonder sociale media gedaan, en dat was Z-A-L-I-G! Niks aan je hoofd en zoveel vrije tijd 🙂