Je benen bibberen en voelen aan alsof je elk moment wankel in elkaar kunt zakken. Je stem gaat direct twee octaven omhoog, alsof je een aardappel hebt ingeslikt. En zo soepel als het verhaal je mond uit kwam toen je het gisteren op de bank voorbereidde, zo niet-soepel struikel je nu over de woorden. Spreekangst – het is een serieus ding bij veel mensen. Ook ik vond presentaties jarenlang spannender dan welk sollicitatiegesprek dan ook. Hoe kom je ervan af? Deze 8 tips hebben mij geholpen om spreekangst te overwinnen.

Spreekangst, niet wat je wilt bij die ene pitch!
Zo’n driekwart van de Nederlanders heeft weleens last van spreekangst (ja, ook die collega die ogenschijnlijk heel zelfverzekerd voor een groep staat!). Ook ik heb er jarenlang last van gehad. Op papier had ik alles helder en het verhaal zat prima in mijn hoofd. Maar zodra ik mijn ideeën moest gaan presenteren, sloeg de paniek toe. Niet fijn als ik net een belangrijke pitch moest geven of knetterhard ergens aan had gewerkt en dit het moment suprême was om het erover te hebben.
Mijn spreekangst overwinnen
“Ik ben van het schrijven, niet zo van het spreken”, is een uitspraak die ik best vaak over mijn lippen heb laten gaan. Presentaties geven was niet mijn ding. Moest er in een baan of tijdens mijn studie gepresenteerd worden? Dan wierp ik graag een hoopvolle blik op een collega of studiegenoot pal naast me.
Mijn oorspronkelijke spreekangststrategie was deze: presentaties ontwijken. Wanneer het maar kon, probeerde ik onder presentaties uit te komen. Werkte perfect! “Ja maar, jij kunt dat verhaal veel beter vertellen!”, was een opmerking die vaak zat werkte. Mijn spreekangst was direct weg als ik veilig in het publiek mocht blijven zitten. Maar ja, da’s natuurlijk geen langdurige oplossing om spreekangst te overwinnen.
Toen ik een baan kreeg waarin ik wel móest presenteren (voor meer dan drie man ook), zat er niets anders op dan de angst aangaan. Zo ontdekte ik dat er maar één manier is om spreekangst te overwinnen: er dwars doorheen gaan. Voor de groep gaan staan. Compleet met bibberende benen en overslaande stem. Maar het gewoon tóch doen. Na een tijdje greep ik elke presentatiekans aan. Juist als ik het spannend vond (wat bijna altijd zo was!), wist ik: dit moet ik doen om ervan af te komen.
Van veel mensen om me heen heb ik in de loop der jaren waardevolle tips gekregen. Van mijn vader die al tientallen jaren presentaties geeft voor zijn werk. Van een leidinggevende die goud waard was. En ook van coaches die wisten wat werkt. De tips die voor mij het beste werken, heb ik verzameld. Wie weet helpen ze jou ook om je spreekangst te overwinnen. Stukje bij beetje kom je er wel.

1. Presenteer goed voorbereid
Hoe fijn is het als je niet op het moment suprême naar woorden hoeft te zoeken, maar al weet wat je gaat zeggen? Mij geeft het veel houvast als ik mijn verhaal van tevoren door en door ken. Dan is het alsof ik het verhaal dat ik al tig keer heb verteld alleen maar nog een keer hoef te vertellen, niet alsof ik iets nieuws en spannends sta te doen.
Oefenen, oefenen, oefenen dus. En dan niet één keer vluchtig met je kop koffie naast je een half uur voordat je je presentatie moet geven. Nee, doe het een keer of tien. Vaker misschien zelfs. In plaats van alleen maar presenteren voor je kat, kun je je presentatie ook oefenen voor vrienden of familie. Misschien hebben zij nog feedback waar je iets mee kunt.
Bonustip: zorg ook dat de randzaken van tevoren goed geregeld zijn. Op het laatste nippertje hijgend en puffend komen aanrennen omdat je de weg kwijt was, helpt niet mee om je zenuwen de baas te zijn. Computers die net gaan updaten als jij PowerPoint wil opstarten ook niet. En op het laatste moment ontdekken dat je de bijlage (je presentatie!) bij je e-mail aan jezelf bent vergeten, al helemaal niet. Slim om dat allemaal vooraf een paar keer te checken!
2. Neem van tevoren een mini-break
Presenteren gaat altijd beter als je de presentatie niet al gespannen ingaat. Is op zich wat lastig als de zenuwen door je lijf gieren en je hoofd op standje “Hellup!” staat. Maar je kunt wel een moment nemen om 5 tot 10 minuten voor de presentatie tot rust te komen.
Doe dan bijvoorbeeld een korte meditatie of wat yoga, ga goed rechtop staan of zitten en neem een flinke slok thee. Als ik een spannend gesprek heb, stop ik bijvoorbeeld 10 minuten van tevoren met werken. Dan kan ik op adem komen voordat ik een presentatie in ga.
Zo’n rustmoment helpt mij persoonlijk ook om mijn ademhaling wat onder controle te krijgen. Hoe meer zenuwen ik heb, hoe hoger ik ga ademen. Als je vooraf nog een keer goed in- en uitademt, kan ik het tijdens de presentatie beter volhouden.
3. Houd alleen vast aan de grote lijnen
Als ik spreekbeurten gaf op de basisschool, had ik mijn complete verhaal al uitgedacht. Ik oefende net zo lang totdat ik mijn hele presentatie als een Frans-SO woord voor woord kon opdreunen. Maar zodra ik voor de klas stond en alles ging vertellen over cavia’s en dat ze hooi en brokjes eten, dan was er altijd wel een punt waarop ik de woorden kwijt was. Zenuwachtig zocht ik dan op mijn blaadje. Shit, wat moest ik ook alweer vertellen? Ik was mijn hele verhaal kwijt als ik niet op dat ene woord kon komen.
Tegenwoordig schrijf ik mijn presentaties niet meer uit, maar bedenk ik steekwoorden en bepaal ik in grote lijnen de onderwerpen. Ik ben absoluut geen improvisatietalent, maar met wat kernpunten op papier kom ik een heel eind.
Het heeft mij veel rust gegeven in mijn presentaties dat ik niet meer aan één ingestudeerd verhaal vasthoud, maar mijn zinnen op dat moment kan vormen. Het voordeel is ook dat je dan de draad minder snel kwijtraakt. En als dat wel zo is, dan hoef je niet op een spiekbriefje eindeloos te zoeken naar dé zin die je zo zorgvuldig had uitgedacht.
4. Neem jezelf niet te serieus
Als jij voor een groep in het middelpunt van de belangstelling staat, dan voelt het al snel alsof alles wat je zegt of doet onder een vergrootglas ligt. Domme verspreking? Ze zullen wel denken! Bibberend been? Dat ziet vast iedereen, zo maakt je presentatie-angst je wijs. Maar in werkelijkheid zijn mensen niet zoveel met jou bezig als je denkt.
Wat mij helpt, is om te bedenken hoe ik naar mijn presentatie zou kijken als ik iemand uit het publiek was geweest. Veel mensen zullen niet elk woord onthouden. Ze zien je benen helemaal niet. Mensen zijn bezig met wat jij vertelt, niet met JOU als persoon. En als ze dat wel zijn, dan is het waarschijnlijk eerder omdat het al laat op de dag is en überhaupt elk woord langs ze heen gaat.
Dus focus op je verhaal en richt je aandacht niet te veel op onbenullige details. Hoe erg is het als je één keer over je woorden struikelt? Of als je per ongeluk vergeten bent een slide goed in te stellen? Iedereen maakt fouten. En de kans zit er dik in dat niemand anders ze opmerkt dan jij.
Oh ja, nog een fijne gedachte: de vraag waar je je handen moet laten, kun je compleet vergeten, zo vindt presentatietrainer Anouhk Sterken. Die hamvraag (die ik mezelf ook zó vaak heb gesteld) kunnen we dus overboord gooien.

5. Oefen je binnenkomer
IJsbrekers zijn niet alleen cruciaal als je een aantrekkelijke single man of vrouw op een barkruk ziet zitten. Een goed begin is ook een uitstekende manier om je publiek direct bij de kladden te grijpen én zelf met meer zekerheid je verhaal te beginnen. Bij mij geldt althans dat ik direct zelfverzekerder mijn presentatie start als ik weet wat ik als eerste ga zeggen.
Ik ben geen geboren presentator, ook geen improvisatietalent die het allemaal zo uit haar mouw schudt. Maar ik kan wel, als ik wat nadenktijd heb, van tevoren een doordachte binnenkomer in elkaar flansen. Daar steek ik dan ook tijd in. Met een goed begin kan ik mijn zenuwen verhullen, waardoor ik ook meteen krachtiger ga staan.
6. Zorg voor pauzes in je verhaal
Goed beginnen is één ding. Maar bij mij kan de spreekangst later alsnog komen opzetten als ik 1) de draad kwijt ben, 2) niet uit mijn woorden kom, of 3) naar adem snak omdat ik aan één stuk door ratel. Gelukkig kreeg ik eens een gouden tip van een coach daarvoor: laat tijdens je verhaal stiltes vallen.
“Ja, maar is dat niet gek?”, was mijn eerste gedachte. Nee hoor. Een stilte van twee seconden lijkt voor jou misschien een eeuwigheid te duren; je publiek merkt er nauwelijks iets van. Ook schijnen stiltes juist tactisch te zijn. Ik leerde ooit uit een onderzoeksartikel dat je met een stilte na een belangrijke boodschap meer aandacht vestigt op wat je hebt gezegd. Alsof je mensen even de tijd geeft om het te laten bezinken. En dat nog naast dat het jou ook rust geeft in je presentatie.
Als ik nu merk dat ik niet meer uit mijn woorden kom of te weinig adem heb om überhaupt nog iets te zeggen, dan neem ik gewoon een slok water of een flinke hap lucht. Daarna kan ik weer verder met mijn verhaal.
7. Geloof “Ik ben de expert” om je spreekangst te overwinnen
Besef dat jij helemaal in je verhaal zit, je publiek niet. Jij kent de inhoud door en door, je publiek heeft geen idee. Vertrouw erop dat jij dé persoon bent die dit verhaal kan vertellen. En dat jij ook zonder spiekbriefje en zelfs als je PowerPoint-presentatie door acute stroomuitval foetsie is, nog wel weet wat je wilt zeggen en compleet in de inhoud zit.
Als je dat kunt geloven en je daarop focust (in plaats van op je handen, je knieën of andere onbenullige dingen), dan kom je al ver. Die gedachte heb ik bijvoorbeeld gebruikt tijdens mijn scriptiepresentatie. Het hielp me om zelfs niet meer bang te zijn voor slimme vragen uit het publiek waar ik geen antwoord op zou weten.
En nee hoor, zolang je je presentatie niet met je handen in je zij en de uitroep “Ik ben hier de expert!” begint, is er niets arrogants aan.
8. Blijf jezelf tijdens het presenteren
Leer van de grote meesters, is voor bijna alles waar je in wilt groeien een veelgehoord advies. Niet helemaal terecht in mijn ogen. Mijn eerste neiging om presentatieangst te overwinnen (na: wegwezen!), was deze: zoveel mogelijk doen zoals anderen die wél een ster zijn in presenteren. En dus wilde ik meer handgebaren gebruiken, harder leren spreken, een lagere stem opzetten (die tip kreeg ik ooit), mijn PowerPoints anders inrichten…
Eigenlijk wilde ik alles anders doen dan ik het deed. Juist daardoor was ik de hele presentatie lang mezelf in een presentatorkeurslijf aan het proppen waar ik helemaal niet in paste. Mijn zenuwen werden er niet minder op. Eerder meer.
Nu sta ik er anders in: je mag anders presenteren dan anderen. Het is oké als jij liever wat zachter spreekt (vraag om een microfoon!). Het is prima als jij niet improviseert, maar je verhaal voorbereidt. Er is ook niets mis met op je plek blijven staan in plaats van heen en weer te lopen. Ontdek wat bij jou past en laat je niet te veel afleiden door wat ieder ander doet.
Presenteren wordt veel leuker als je het doet op jouw manier.
Spreekangst overwinnen – ga het gewoon aan!
Nou ja, gewoon. Gewoon is het niet. Dat snap ik. Maar wél presenteren, wél je angst aangaan, wél je verhaal doen en ondertussen al je tetterende innerlijke criticus vrolijk de deur wijzen is de enige manier om je spreekangst te overwinnen.
Hoe vaker je wegduikt en de presentaties allemaal op iemand afschuift, hoe hoger de drempel wordt. Ik heb heel vaak presentaties gegeven waarbij ik het idee had dat het compleet beroerd ging. Nog steeds sta ik soms te shaken op mijn benen en heb ik een dag van tevoren spanning. Maar ik weet ook: ik móet dit doen. Alleen zo kan ik ooit de volledige spreekangst overwinnen.
En houd in gedachten: je doet het beter dan je denkt. Vergeet het idee dat jij “geen goede presentator” bent. Geef jezelf de kans om jouw kritische stem te bewijzen dat je heus wel de sterren van de hemel kunt presenteren.
Heb jij last van spreekangst of presentatie-angst?

BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Room Tour | Een inkijkje in mijn hobbykamer
Deze virtuele rondleiding door mijn hobbykamer heeft even op zich laten wachten. Iets meer dan een half jaar om precies te zijn. Het duurde dan ook even voordat ik mijn hobbykamer helemaal "af" heb verklaard. Inmiddels hangt en staat alles, zijn de lades netjes ingeruimd en ziet mijn boekenkast er toonbaar genoeg uit om je een uitgebreid inkijkje te geven. Ik laat je met veel plezier mijn hobbykamer / kantoor / rommelkamer zien.
Lekker gek! | 10 dingen die wel een beetje gek zijn aan mij
Je hoeft niet raar te zijn om soms een beetje gek te zijn. We doen allemaal weleens gekke dingen die bij een ander misschien opgetrokken wenkbrauwen opleveren. Bijzondere gewoontes, absurde trekjes of situaties waarin je net iets anders handelt dan de doorsnee mens. Ach ja, "normaal" bestaat niet en dat houdt de wereld tenminste interessant. En dus verklap ik je graag 10 dingen die best een beetje gek zijn aan mij. Van gekke manieren van tijdsbesteding tot mijn magneetreactie op felgekleurde muren.
Basisrecept om havermoutpap te maken (met kaneel & banaan)
Havermoutpap maken is zo'n beetje dagelijkse routine voor mij. Ik ben gek op havermout en eet er allerlei varianten van. Maar er is één recept waar ik altijd naar teruggrijp als ik een simpele én lekkere havermoutpap wil maken. Dat is dit basisrecept voor havermoutpap. Kruidig door de kaneel, voedzaam door de banaan en lekker smeuïg qua structuur. Ben jij nog niet overtuigd of havermout wel een ontbijt is voor jou? Wie weet kan dit recept je overtuigen om het toch eens te proberen. Was getekend, een ex-havermouthater die nu bakjes havermout toch enorm is gaan waarderen.
Gewoon doen en accepteer dat de eerste vijf keer vreselijk zijn, dat je fouten maakt en dat je het misschien nooit leuk zal vinden.
Ik heb er ook nooit moeite mee als ik naar iemand luister. Ik geloof dat ik nog nooit ben afgeknapt op iemands presentatie. Dus volgens mij oordeelt het publiek ook nauwelijks. Gewoon doen dus.
(Mag de cookie toestemming balk verdwijnen? Het maakt mijn mobiele scherm zo klein als ik typ…)
Leuk om die tips te lezen én om te zien hoe verschillend mensen zijn.
Ik heb nooit last (gehad) van spreekangst en vind het heerlijk om voor grote groepen te staan. Ik moet alleen vooral jouw eerste tip niet toepassen: oefenen is bij mij funest. Dan klap ik dicht op het moment zelf. Ik zet wel dingen op papier (en net als jij alleen de belangrijkste dingen) en dat is het.
Mooie tips! Gewoon doen is wel echt de sleutel. Ik weet nog dat ik in mijn eerste studiejaar in de eerste week een vak had waarbij de docent vroeg om een vrijwilliger voor een mini-presentatie van 2 minuten, in het Engels. Bleef stil natuurlijk, haha. Ze zei toen ‘aan het eind van het jaar doen jullie dit allemaal met gemak, hoor’, en ze kreeg gelijk. Doordat ik het toen zo vaak deed, was het al gauw geen probleem meer. Bij de uni waar ik mijn master deed kreeg ik veel complimenten over hoe ik presenteerde – daar had het duidelijk niet in het bachelorprogramma gezeten.
O, en het is ook handig om te bedenken dat als jij je opwerpt als vrijwilliger, je een held bent voor een collega die het niet ziet zitten 😉
Ik heb een job waar presentaties niet nodig zijn. Zou wat zijn als ik in de supermarkt presentaties zou moeten geven. In de middelbare had ik daar nooit echt heel veel last van, toch niet de laatste jaren. Wel een keer gebeurd in de les Nederlands dat een klasgenoot toen ik begon met praten een heel gek gezicht trok om me te plagen en ik kon niet meer stoppen met lachen. Het moment zelf was ik daar heel gegeneerd door, maar nu heb ik zoiets van: het is niet het einde van de wereld. Ik ben wel een schrijver en dat zeg ik niet vanuit angsten of iets niet kunnen maar omdat ik merk aan mezelf dat schrijven echt mijn ding is. Al sinds ik een klein meisje ben. Mijn leerkrachten van de basisschool waren altijd razend benieuwd naar mijn verhalen omdat ik zo’n goeie fantasie had en toen al heel goed kon schrijven. Net als bloggen, dat is helemaal mijn ding. Nu zeg ik ook niet dat je nooit aan nieuwe dingen moet werken of angsten nooit moet gaan overwinnen. Maar ik denk dat het ook af en toe goed is om stil te staan bij welke krachten je wel al hebt.
Fijne tips! Heel herkenbaar de zin: ik ben van het schrijven, niet zo van het spreken… Maar inderdaad ook het met spreekbeurten het in je hoofdstampen, dan een zinnetje vergeten, en daardoor de draad helemaal kwijt zijn. Verschrikkelijk vond ik spreekbeurten dan ook. Ik wou dat ik toen had geweten dat proberen het in je hoofd te stampen juist de veroorzaker is van het dichtklappen. Helaas heb ik dat pas een paar jaar geleden geleerd. Ze zouden dát kinderen op school moeten leren bij spreekbeurttechnieken, dat zou zó veel faalangst en stress bij kinderen voorkomen.
Oooh, zo knap dat je hier zulke stappen in gemaakt hebt! Die uitspraak dat je van het schrijven bent en niet van het spreken, klinkt zeer bekend hier aan deze kant van het beeldscherm. Haha, gebruik hem ook vaak genoeg. Ik zit nu niet in een baan waar ik veel hoef te presenteren, maar stiekem wil ik er wel doorheen.
Fijne tips! Ik heb zeker in de loop der jaren heel wat geleerd en spreek nu makkelijker in het openbaar.