Wist je dat je soms zelf je grootste blokkade bent? Je wilt iets wel, maar het voelt alsof je het niet kunt. Of je “moet” eerst nog even alle voors en tegens afwegen voordat je de keuze kunt maken. Of nu is gewoon niet het goede moment. Over een paar jaar komt het vast beter uit. Hoe dan ook, het kan zijn dat je eerder bezig bent met leven met de rem erop dan met dromen waarmaken. Ik ken het gevoel en de frustratie. Maar jij bent de enige die dat kan veranderen. Stop met leven met de rem erop. Start met doen! Dit artikel is voor jou.
Leven met de rem erop
Dat gevoel van niet verder kunnen, is een situatie waar ook ik best wel lang in heb gezeten. Ik wilde van alles, maar er gebeurde helemaal niets. Mijn dromen waren voor de lange termijn en het frustreerde me soms dat die dromen zo lang op zich lieten wachten. Ik wilde eerst perfecte plannen hebben voordat ik iets zou gaan doen. Ik wilde eerst zeker weten dat een beslissing de juiste was, voordat ik die durfde te nemen. En dan moest ik ook nog eens wachten op hét moment. Tja, dat was eigenlijk nooit NU. Verrassing: al die dingen konden uitkomen, als ik mezelf maar een subtiele schop onder mijn bescheiden kont zou geven. DOEN was hét medicijn.
Twijfels en angst
Misschien ben jij wel zo iemand die, net als ik lange tijd, bovenaan een heuvel nog twijfelt of je de weg naar beneden zult afleggen. Of je gaat wel van het heuveltje af, maar doet dat heel zachtjes met de handrem erop. Stel je voor dat je te hard gaat! Stel je voor dat mensen vinden dat je dit nooit had moeten doen. En stel je ook eens voor dat je straks op je snufferd gaat. Op zich is nadenken over grote beslissingen natuurlijk goed. Bijvoorbeeld als het gaat om verhuizen naar de andere kant van het land of over je gezondheid. Maar als je in andere situaties wéét dat iets goed zit en dat het je gelukkig maakt, laat dan eens de rem opkomen en geef een dot gas. Wacht niet, maar ga ervoor!
De beste beslissingen
Ik ben van nature een controlfreak. Risico’s nemen vind ik dan ook een ware uitdaging. Daarnaast twijfel ik nogal eens of mijn keuzes wel de juiste zijn. En ga ik een uitdaging aan, dan doe ik dat weleens met een halve stap, die eigenlijk nog niets is. De afgelopen jaren heb ik geleerd om wat impulsiever te zijn en meer risico’s te nemen. Niet impulsief à la Ik Vertrek (“Ik ga een fietscamping in the middle of nowhere in Zweden beginnen, zeg mijn baan op, verkoop mijn huis en vertrek over een maand!”). Maar wel impulsief op mijn manier. Waarom? Omdat ik heb gemerkt dat een aantal spontane beslissingen in mijn leven juist de beste waren. En omdat eerst maandenlang alle voors en tegens afwegen die beslissingen niet beter had gemaakt.
Spannende keuzes zonder spijt
Het kopen van mijn eigen huisje bijvoorbeeld. Natuurlijk heb ik van tevoren goede afwegingen gemaakt, maar de keuze om te bieden op hét huisje was uiteindelijk in één dag gemaakt. Ik had van meerdere kanten te horen gekregen dat er wel 1001 mitsen en maren waren om het nu niet te doen. Maar bij de eerste stap in mijn woning wist ik gewoon dat ik naast de deur van dit appartement mijn naambordje wilde hangen. En dus ging ik ervoor! Voor twijfelen was niet eens tijd.
Ook stopte ik na een tijdje met fantaseren over ondernemen naast mijn baan en maakte ik “gewoon” de inschrijving bij de KvK in orde maakte. En op dezelfde manier boekte ik mijn vliegreis naar Valencia in mijn eentje volledig spontaan. De spanning gierde door mijn lijf en ik heb me echt weleens afgevraagd of ik het goede had gedaan. Je raadt het al: achteraf was het geweldig leuk.
Stop met de beren op de weg!
Hoe langer je over dingen nadenkt, hoe groter de drempel soms wordt. Maken die lijstjes met vele voors en tegens je keuze bijvoorbeeld echt makkelijker en beter? En zijn de doemscenario’s wel echt handig? De knoop doorhakken en doen wat nú goed voelt, is soms het beste wat je kunt doen. Ga niet leven met de rem erop, blijf niet wachten op het juiste moment en denk niet dat je leven on hold staat in afwachting totdat de mooie dingen wél op jouw pad komen. Na het slapengaan zijn die beren op de weg niet opeens verdwenen. Besluit liever dat je de beren laat voor wat ze zijn en zet die ene stap waar jij over fantaseert. Het zou zomaar je leven kunnen veranderen.
Wat is een spontane beslissing die bij jou goed heeft uitgepakt?
Een heel inspirerend artikel! En ook herkenbaar. Dit artikel heeft me echt aan het denken gezet over een aantal dingen die ik wel zou willen doen maar nof niet heb gedaan door die beren op de weg.
Wat prachtig om te horen dat mijn artikel je aan het denken heeft gezet! <3 Ik zou zeggen: maak "gewoon" eens concrete plannen voor de dingen waar je van droomt. Wie weet ben je positief verrast over hoe eenvoudig het blijkt te gaan en over het mooie resultaat dat het je oplevert.
Zet hem op!
Wat een mooi artikel! Heel erg inspirerend.
Ik vind het belangrijk om soms een risico te nemen, zo ben ik zomaar het leren-werken traject ingestapt, waar ik nog steeds heel erg blij mee ben. En heb ik mijn blog inschreven bij de KvK.
Twee mooie dingen, die zoveel moois hebben opgeleverd!
Liefs,
Evelien
Wat mooi en stoer dat je die twee stappen spontaan hebt gezet! En des te mooier om te horen dat die stappen je ook ontzettend veel hebben opgeleverd. Soms wéét je gewoon diep van binnen dat zo’n beslissing niet anders dan goed kan uitpakken <3
Op het moment dat ik graag iets wil, dan ga ik er vrijwel altijd voor.. Ik zie wel eens wat beren op de weg, maar ben erg optimistisch en probeer eerder in mogelijkheden en oplossingen te denken dan in wat mij tegen kan houden. Toch wel iets waar altijd aan gewerkt kan worden :-).
Goed idee, die fietscamping in Zweden.. je brengt me op ideeën haha! Zonder gekheid, ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Ik leefde heel lang met allerlei mitsen en maren, wat als en vooral iets 100 keer overdenken en verschillende scenario’s bepalen voordat ik iets deed. Dat laat ik nu steeds een beetje meer los en hoewel ik de denker in mij nooit helemaal kan uitschakelen, leeft het zoveel vrijer. Niet moeilijk doen, gewoon gaan.
Wat mooi en knap dat je over die beren op de weg heen durft te stappen! Met denken in mogelijkheden kom je inderdaad al een heel eind. Het is al zó veel makkelijker om risico’s te nemen als je positief naar kansen en risico’s kijkt in plaats van te denken in alles wat mis kan gaan 🙂 Ik probeer die instelling nu ook meer te hebben en merk zeker dat dat werkt.
Wat mooi dat je daarin bent gegroeid en nu makkelijker voor iets kunt gaan zonder te denken in mitsen en maren. Het maakt je leven inderdaad een stuk vrijer als je vaker voor iets durft te gaan zonder eerst alle doemscenario’s uit te denken. Dus mocht je ooit plannen voor een fietscamping in Zweden hebben… 😉
Ik ben echt een kei om beren te zien ;-). Ik zou daarin echt beter moeten worden. Ik vind je voorbeeld van de heuvel echt goed :-).
Ik denk dat je zeker een punt hebt, Romy. Wanneer een teveel aan twijfels over alles zorgt voor een rem, dan zou het wel eens kunnen dat er helemaal niets leuks op je pad komt. Maar ik denk wel dat je dan eerst de ruimte moet voelen om óók te durven vallen als de rem eraf gaat. En dat is denk ik vaak een kwestie van elk jaar een beetje groeien.
Daar heb je zeker een goed punt. Natuurlijk moet je wel groeien in het durven nemen van stappen, en is het niet altijd een kwestie van in één keer een rem loslaten. Bij mij is het ook een proces van jaren geweest om te kunnen staan waar ik nu sta. En dan nog kan ik hier zeker verder in groeien 🙂
Wat mooi geschreven! Mijn huidige vriend benaderen toen het nog maar 2 weken uit was met mijn ex was een spontane beslissing die zeker goed heeft uitgepakt
Oef, heel herkenbaar dit. Ik weet de rem er soms af te halen, maar ga idd nog vaker voor met de handrem het heuveltje af, haha. Leuk om te lezen over jouw stoere keuzes op een rijtje!
Wat prachtig om te horen dat je toch op je huidige vriend bent afgestapt. En zie wat ervan is gekomen! 🙂 Absoluut een goede beslissing, zo te horen.
Het is ook niet makkelijk om die handrem in één keer te laten voor wat hij is 😉 Maar ik merk wel dat het soms juist makkelijker is om in één keer ergens voor te gaan in plaats van het half te doen. Dat helpt bij mij in ieder geval vaak, omdat ik anders steeds het idee heb dat ik nog terug kan of wel een beetje kan “sjoemelen” door iets net niet helemaal aan te gaan 😉
Je hebt zeker een punt met dit artikel! Wat inspirerend! Net als jij is bij mij vaak het geval dat ik mijn dromen eerst helemaal wil uitstippelen en plannen voordat ik echt actie ga ondernemen, maar soms is dat gewoon niet mogelijk en rem je jezelf daarmee. Nu moet ik zeggen dat ik nog veel te leren heb en mezelf ook wel eens een schop onder mijn kont mag geven! Ik wil wat meer losser worden, maar soms vind ik dat eng. Dit terwijl ik heel goed weet dat je jezelf met angst zo ontzettend kan remmen. Een mooi punt om voor mezelf aan te werken!
Wat mooi om te horen dat je mijn artikel inspirerend vindt! <3 Dat losser worden is ook niet makkelijk. Het is bij mij een proces van jaren geweest en eigenlijk ben ik er nog steeds mee bezig. Wel heb ik gemerkt dat het steeds wat meer vertrouwd voelt om dit soort spontane keuzes te maken naarmate ik het vaker doe. Als ik nu besef dat veel spontane keuzes uiteindelijk goed hebben uitgepakt, helpt dat wel om nu wat vaker spontaan voor iets te gaan 🙂
Inspirerend artikel weer Romy! Ik ben meestal meer van plannen maken maar inderdaad, dit zorgt ook voor een bepaalde rem… Iets losser worden is voor ons allemaal wel een goed idee haha! Liefs
Inspirerend artikel Romy, heel interessant om te lezen! Ik ben iemand die niet heel snel risico’s neem maar heb toch geleerd dat je dat wel af en toe moet doen om ‘echt’ te leven!
Inspirerende blogpost heb je geschreven! En je hebt alweer helemaal gelijk. Ik merk het bij mezelf ook soms dat ik wat ‘vast’ zit door mijn eigen denken. ‘Ik moet eerst nog dit en dat doen voor ik er kan aan beginnen.’ terwijl ik ook gewoon meteen kan beginnen. Ik heb geleerd in mijn loopbaancoaching dat je het eindpunt nog niet helemaal duidelijk moet hebben om al te kunnen starten. Dat probeer ik wel in mijn hoofd te houden maar alsnog is het makkelijker gezegd dan gedaan 😉
Mijn (onze) beste vrij spontane beslissing was Archie nemen en ons huis kopen. We hadden natuurlijk al beslist dat we een huis gingen kopen maar er was best veel interesse in ons huis waardoor we vrij snel beslisten dat we het gingen kopen. Zo fijn nu! Ik ben er nog elke dag blij mee ^^
Wat mooi dat je nu iets anders tegen risico’s kunt aankijken. Risico’s nemen is inderdaad niet altijd makkelijk, maar maakt het soms wel mogelijk om écht volop te leven.
Wat een mooie les van je loopbaancoach! Daar heeft ze zeker een goed punt. Vaak leer je al zo veel van de weg naar iets toe dat dat eindpunt eigenlijk vanzelf wel komt 🙂
Prachtig om te horen dat de keuze voor jullie huis zo goed heeft uitgepakt. Ik zat eigenlijk in dezelfde situatie. Ik moest razendsnel beslissen of ik een goed bod wilde uitbrengen. Nog steeds heel blij dat ik dat heb gedaan en dat dit fijne plekje over 1,5 week van mij is 🙂 En lieve Archie is natuurlijk het levende bewijs dat spontane beslissingen geweldig goed kunnen uitpakken <3
Mooi artikel weer Romy!
Ik heb in een spontane opwelling een keer een uitgeverij gemaild, waarin ik mijzelf goed aanprees (iets waar ik helemaal niet goed in ben, zelfpromotie) als redacteur en toen ik het verstuurd had, verschrikt dacht: was dat nou wel verstandig om mijzelf zou kundig te beschrijven? Ben ik dat wel?? Maar het pakte goed uit, ik werd uitgenodigd om een keer langs te komen en kreeg gelijk een klus aangeboden. 🙂
Wauw, wat een stoere stap en al helemaal heel mooi dat het zo positief heeft uitgepakt. Zo zie je maar, spontaan iets doen en over de grenzen van je eigen comfortzone heen gaan, kan je soms de mooiste dingen opleveren 🙂
Hoe meer ik van je lees, hoe enthousiaster ik over je blog ben. Mooie artikelen, leuke onderwerpen!
Ik kan mezelf soms ook precies zo tegen houden. Een spontane beslissing die voor mij goed heeft uitgepakt is juist te stoppen met iets wat ik deed., een bedrijf waar ik stage liep. Ondanks alle maars. Ik ben heel blij dat ik die keus voor mijzelf heb gemaakt en vervolgens ergens terecht ben gekomen wat zo goed bij mij past en mij heel gelukkig maak! 🙂
Erg mooi artikel zeg! Ik zit op dit moment opgenomen en ga binnenkort met ontslag. Mijn plan is om dan veel meer in het nu te leven, en meer voor mezelf te kiezen. En af en toe inderdaad die rem er afhalen en ‘gewoon’ doen.
Wauw, dankjewel voor je mooie reactie! <3 Daar word ik dan weer heel blij van.
Wat een dappere en mooie stap om te stoppen met een stage die je niet gelukkig maakte! Als je voelt dat je niet op je plek zit, is er soms niets beter dan voor jezelf kiezen en beslissen dat dit hem niet is. Mooi om te horen dat die keuze je uiteindelijk op een plek heeft gebracht die wél helemaal bij jou paste 🙂
Wat een prachtig plan voor na je opname! Leven in het nu en meer luisteren naar wat op dit moment voor jou goed voelt, kan je oprecht heel veel brengen. Zet hem op alvast en sterkte met het laatste staartje van je opname! <3
Ik leef best wel heel erg met de rem erop, heb ik me gerealiseerd. Altijd drie keer nadenken voor ik iets durf te zeggen, bang om wat verkeerd te doen. Het is moeilijk om daarvan af te komen, want vinden mensen me nog steeds leuk als ze mijn lompe, foute, rare kanten leren kennen?
Een van de keren dat ik die rem losgelaten heb en gewoon gedaan wat ik zelf wilde ongeacht de gevolgen, was toen ik een relatie begon met m’n beste vriend. Het is heel wat om je vriendschap op het spel te zetten voor zoiets, maar ruim een halfjaar later kan ik zeggen dat het het zeker waard was. Dat we beste vrienden zijn, maakt de relatie alleen maar makkelijker, want we kenden elkaar al heel goed.
Het zijn herkenbare gedachten die je beschrijft. De rem loslaten en ook de gekke of “foute” kanten van jezelf laten zien, is ook helaas niet makkelijk. Toch weet ik zeker dat mensen je juist leuk vinden zoals je bent, misschien juist ook dóór in plaats van ondanks een aantal gekke kanten die je in je hebt 🙂
Wel heel mooi dat je voor de liefde de rem hebt losgelaten! Prachtig dat je door die stap nu al een half jaar een fijne relatie hebt met je beste vriend. Prachtig dat uit een bijzondere vriendschap iets nóg mooiers is voortgekomen.
Mooi artikel, het is zeker waar dat we soms meer voor ons zelf moeten kiezen en onze dromen achterna moeten gaan! Wij zijn met het gezin wel à la Ik Vertrek vertrokken naar Frankrijk voor een camping en dat is echt de allerbeste beslissing ooit geweest, ik woon daar nu bijna 10 jaar en ben er dus ook deels opgegroeit. Zou echt nooit meer anders willen! Ik heb tijdens de emigratie ook heel erg geleerd dat je nog zo voorbereid kan zijn, er gaan altijd dingen anders dan gepland, dat heb je gewoon niet in de hand. Go with the flow! Ik heb toen geleerd dat je niet kan wachten op sommige keuzes, je moet er gewoon voor gaan. En als je eens de verkeerde keuze maakt, vaak is er dan ook geen man overboord en leer je er alleen maar van. Vaak zien we veel te veel beren op de weg, en dat is zo zonde!!
Wat prachtig om te horen dat jullie vertrek naar Frankrijk zo goed heeft uitgepakt. Ik heb zelf stiekem vooral heel veel bewondering voor mensen zoals jij die zo’n spannende stap durven te zetten. En inderdaad, dat soort grote en spannende stappen kunnen soms juist heel goed uitpakken.
Mooi gezegd trouwens over meegaan met de flow. Het is inderdaad zo dat je soms maar het beste een risico kunt nemen. Het pakt weleens niet zo uit zoals je had gehoopt, maar dan heb je het in ieder geval geprobeerd en heb je er allicht weer wijze lessen uit kunnen trekken.
Yay, ik houd van dit soort motiverende artikelen! Spontane acties pakken eigenlijk altijd wel positief uit als er geen supergroot risico aan hangt, zoals het opzeggen van een baan en naar Zweden verhuizen). Ik ben van mezelf niet super spontaan, maar probeer het wel steeds meer te doen. Ik heb recent spontaan een artikel ingestuurd naar de grote Amerikaanse site Tiny Buddha en het werd geaccepteerd (komt binnenkort online). Ik had dit helemaal niet verwacht, maar zo zie je maar dat spontane acties tot leuke verassingen kunnen leiden.
Wauw, ik vind je stap om naar Zweden te verhuizen wel heel dapper en stoer! Zeker als er geen heel groot risico aan verbonden is, is het inderdaad vaak het beste om gewoon eens spontaan je hart te volgen en zo’n beslissing te nemen.
Wat gaaf dat je je artikel hebt ingestuurd naar Tiny Buddha. En al helemaal gaaf natuurlijk dat het nog is geaccepteerd ook. Soms pakken de meest spontane acties verrassend goed uit 🙂
Zeker mooi geschreven, zegt de mede controle freak! Ik probeer dingen meer los te laten, vooral waar ik geen grip op heb maar dat is soms nog wel lastig…
Loslaten is inderdaad geen makkie, terwijl het je wel vaak heel veel kan opleveren. Ik ben en blijf een controlfreak, maar ben wel blij dat ik met sommige keuzes de teugels wat meer durf te laten vieren.
Heel mooi artikel! Ik had er ook nogal een handje van om alles maar uit te stellen en overal goed over na te denken. Maar toen in een keer dacht ik: ik ga gewoon die baan opzeggen en door Amerika reizen. We gaan gewoon voor dat koophuis en dat contract tekenen. Ik ga gewoon naar de KvK. Ik ga nu gewoon echt fulltime ondernemen! Van datgene uitstellen wat je graag wilt komt het er nooit, dus inderdaad doen! Wat is nou het ergste dat er kan gebeuren?
Helemaal waar! Van uitstellen word je vaak niet gelukkiger, zeker niet als dat betekent dat een spannende stap er eigenlijk nooit van komt. Onwijs stoer dat je die stappen allemaal tóch hebt gezet. En de eerste vier stappen die je noemt, hebben in ieder geval al heel goed uitgepakt! 🙂 Vaak gebeurt er inderdaad niets ergs als je een keer een risico neemt en levert het je juist mooie dingen op.
Ik heb heel wat blokkades op mijn weg. Ik durf niet genoeg voor iets te gaan, bang om uiteindelijk te falen. Ook word ik door sommigen in mijn omgeving niet genoeg gesteund. Mijn beste vrienden weten hoe ze mij wél over de streep kunnen trekken en toch kan ik nog struikelen over die enorme blok.
Wat rot om te horen dat niet iedereen in je omgeving je de steun geeft die je graag zou willen krijgen om stappen wél te zetten. Gelukkig kunnen je liefste vrienden je wel dat duwtje in de rug geven. Dat is echt goud waard, zeker als je iets zelf heel spannend vindt.
Ik hoop dat het je, mede dankzij hun steuntje in de rug, toch lukt om voor een aantal van de spannende stappen te gaan die je zo graag wilt zetten. Het is ontzettend spannend, dat weet ik. Maar ik weet zeker dat je meer kunt dan je denkt! En soms maakt het nemen van een risico je leven zó veel leuker 🙂
Je kent me nu wel een beetje misschien. Ik stapte vrij spontaan het vliegtuig in om mijn gozer te ontmoeten en dat was zeker de beste spontane beslissing. Net als het terugbellen nav het benaderd worden voor een baan.
Maar … jaahhh, mijn allerbeste beslissing was 10, 20, 25 jaar broeden op mijn plan om een pup in huis te nemen. Ik heb nog nooit zo lang op iets voorbereid en gewacht en gewenst.
Dat had tot gevolg dat we er 110% klaar voor waren. Financieel, wat tijd betreft, en gewoon op de juiste plek. Deze pup kwam in een meer dan gouden mandje. Het was de 25 jaar wachten en voorbereiden waard.
Ik moet er niet aan denken als we dat 10 jaar te vroeg hadden gedaan. De rem was hier goed.
Prachtige beslissingen noem je! Het heeft je een fijne vriend én een volgens mij meer dan leuke baan opgeleverd.
En mooi om te horen dat de pup echt op het goede moment bij jullie kwam, juist door te wachten op het juiste moment. Ik ben het met je eens dat je sommige beslissingen beter kunt laten rusten. Net zoals ik blij ben dat ik niet vorig jaar al voor een eigen huis ben gegaan, ook al lagen de huizenprijzen toen nog wat lager. Ik merk dat ik er nu in alle opzichten klaar voor ben, terwijl ik vorig jaar die kriebels niet had. Het is uiteindelijk alsnog snel gegaan, maar wel op een moment waarop ik daar klaar voor was.
O, wat geef je weer een inspiratie. Ik ben heel erg van alles goed overwegen en beren zien. Geen idee waardoor. Ga dit artikel nog vaak doorlezen!
Wat mooi om te lezen dat je wat inspiratie uit mijn artikel haalt! Dankjewel voor je mooie reactie! En zet hem op met het loslaten van die vervelende beren onderweg! 🙂
Mijn impulsieve keuzes zijn er niet, want ik ben totaal niet impulsief. Ik denk over alles na. Maar er zijn ook wel dingen waarvan ik ze gedaan heb zonder te weten waar ik ging uitkomen. Eentje daarvan was mijn wisseling van richting drie jaar geleden. Ik zag ook de beren op de weg: ‘geen ervaring, een nieuwe school, onbekende dingen’. Maar ik heb het toch gedaan en dat heeft mij geleid tot een van de mooiste hobby’s die ik nu met liefde doe. Tekenen en illustreren. Dus soms moet je gewoon je ogen dichtdoen en springen. Telkens weer moet ik dan denken aan die stap die ik zette. Ik heb er geen spijt van. Integendeel, ik kan niet wachten tot we april zijn en het opendag is in school. Dan kan ik eindelijk nog eens lansgaan 🙂