5 3

Geen succesverhaal zonder hobbels – en dat is oké!

  • 19 november 2018
  • 41 Reacties

Succesverhalen. In de media worden we ermee doodgegooid. De ene verandert van een simpele koksleerling in een meesterkok. Een meisje zonder opleiding wordt een succesvol ondernemer met een miljoenenbedrijf. En iemand die zwaar in de put zit lijkt wel van de ene op de andere dag weer te stralen van geluk. Natuurlijk is het geweldig inspirerend om te lezen wat iemand heeft bereikt. Maar soms geven die verhalen een vertekend beeld. Want horen er niet bij elke weg omhoog ook lastige strubbelingen, hardnekkige onzekerheden en venijnige hobbels? Ik denk het wel! En dat is helemaal oké!

drempels horen erbij

Hang naar succesverhalen?

Ik snap het heel goed, die hang naar succesverhalen. Zeker in de media en op sociale media is er niets mooier is dan horen of vertellen dat iemands leven in positieve zin totaal veranderd is. Ook ik vind het prachtig om terug te kijken naar waar ik een paar jaar geleden stond. Ik heb veel stappen gezet en heb een groei mogen doormaken waar ik onwijs trots op ben. Ik vertel daar graag over in de hoop mensen te inspireren. Maar ik probeer daarbij wel te benadrukken dat mijn leven niet perfect is en dat niets mij is komen aanwaaien – nog steeds niet. En weet je, juist die hobbels hebben mij gemaakt tot wie ik ben!

Stop met vergelijken

Het kan heel vervelend zijn om het idee te hebben dat jouw groei niet snel genoeg gaat of dat een ander het beter, sneller of handiger aanpakt. We leven in een vergelijkingscultuur waarin we onze persoonlijke groei soms afmeten aan de groei die anderen doormaken.

Waarom lukt het die ene ondernemer wel om een bedrijfje te starten dat direct uitgroeit tot een booming business? Waarom heeft zij op haar 16e de liefde van haar leven gevonden en lijkt alles geweldig goed te gaan, terwijl jij alleen maar mislukte dates beleeft? En waarom komt alles haar aanwaaien, terwijl jij daar veel meer moeite voor moet doen? Stop met vergelijken. Schijn bedriegt!

Geen rechte lijn omhoog

Groei wordt soms voorgesteld als een rit met een pijlsnelle trein. Met 300 kilometer per uur raas je door de weilanden van A naar B. Eén weg vooruit zonder strubbelingen! Maar in werkelijkheid zijn groei en succes eerder te vergelijken met een stoptrein die ook te maken heeft met ongemakken. Een blaadje op de weg, een omgevallen tak of verstoorde regelingen. Uiteindelijk zal die trein heus wel zijn bestemming bereiken, maar misschien met een kleine vertraging en na een aantal hobbels op de weg. Die hobbels horen erbij en helpen je juist vooruit.

Vallen en opstaan

Dat geldt voor welke vorm van groei dan ook. Voor positiever in het leven staan, voor assertiever worden, voor buiten je comfortzone gaan en voor meer zelfvertrouwen krijgen bijvoorbeeld, maar ook voor het maken van carrière. Stuk voor stuk ontwikkelingen die tijd, energie en vooral veel oefening kosten. Oftewel er is geen sprake van één rechte weg omhoog. Die dingen gaan met vallen en opstaan. En nog tien keer vallen. En nog elf keer opstaan. Ook al is dat misschien niet bij de bekende succesverhalen te zien.

drempels horen erbij

De kracht van herkenning

Overigens zie ik de laatste tijd steeds vaker dat mensen wél hun hobbels op de weg delen. Zo heb ik veel gehad aan het boek Fuck the quarterlife crisis van Femke (lees mijn review). Wat een verademing om te ontdekken dat ik niet de enige ben die het leven als twenty-something soms lastig vindt. En dat is misschien ook wel het belangrijkste om je te realiseren: je bent nooit de enige en je mag onderuitgaan, net als ieder ander. Of dat nu gaat om volwassen worden, positiever denken of welke vorm van groei dan ook.

Idealiseer het leven van een ander niet

Zoals ik in een gastblog op Aranka’s blog schreef: ieder leven – ook dat van mij – kent hobbels én mooie pieken. Probeer het leven van een ander niet te idealiseren. Niemand gaat alles altijd voor de wind. Ik ben verbaasd als heel soms iemand tegen mij zegt “Jou komt ook veel aanwaaien!”. Geloof me: als je mij kent, dan weet je dat dat verre van waar is. Iedereen loopt tegen dingen aan, worstelt soms met nare gevoelens en maakt heftige dingen mee. En – zo heb ik geleerd – jij en ik zijn ook niet de enigen bij wie soms de hormonen door het lijf gieren met een huilbui om zelfs de meest flauwe kerstfilm tot gevolg. Maar dat terzijde! Of is it just me?

Perfect? Nee, dat is mijn leven niet, jouw leven niet, en dat van welk bekend rolmodel ook niet!

Hobbels maken je (nóg) sterker!

Dat is allemaal niet erg. Sterker nog, strubbelingen horen er juist bij om verder te komen. Elke keer dat je onderuit gaat, kom je er twee keer zo sterk weer uit en heb je een wijze les geleerd. Een leven zonder hobbels bestaat niet. Maar een leven zonder pieken ook niet. Het is de kunst om bij de pieken stil te staan en een manier te vinden om met de hobbels om te gaan.

Juist de drempels die je tegenkomt op weg naar jouw bestemming, maken je tot wie je bent. Juist die hobbels zorgen ervoor dat jij achteraf trots kunt zijn op de weg die je hebt afgelegd. Geen rechte weg, maar een weg met leerzame hobbels.

Wat is een lastige situatie waar jij juist sterker uit bent gekomen?

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

  1. Darina 19 november 2018 op 6:54 am - Beantwoord

    Mooi artikel! Eerlijkheidshalve ben ik vaak over heel wat hobbels moeten gaan om iets te bereiken. Maar ik ben daar zeker veel sterker uitgekomen en dat is mij heel wat waard.

  2. Iris - Thebeautymagazine.nl 19 november 2018 op 7:14 am - Beantwoord

    Leuke artikel!

  3. Josephine 19 november 2018 op 7:54 am - Beantwoord

    Mooi geschreven, Romy. Ik kan denk ik wel zeggen dat mijn gezondheid mijn grootste struikelblok is. Maar tegelijkertijd zeg ik daar vaak niet veel over, omdat – naast het feit dat dingen privé kunnen zijn – je nu eenmaal liever de leuke dingen in het leven deelt. Daarom vind ik positieve succesverhalen zonder hobbels ook niet zo’n probleem. Je leert tenslotte dat iedereen zijn eigen moeilijke dingen heeft. Maar de trend van dingen nóg veel mooier maken dan ze werkelijk zijn – zolang bijvoorbeeld de perfecte plaatjes op instagram – daar zie ik wel een risico in. Dat mensen het gevoel krijgen dat het leven zo moet zijn, terwijl het zelfs voor de influencer nooit werkelijk zo geweest is. Een vleugje realisme is denk ik best wat waard. Goed dat jij daarop wijst!

    • Romy 19 november 2018 op 9:34 pm - Beantwoord

      Dat klopt zeker! Het “probleem” is niet zozeer dat mensen hobbels niet delen. Sterker nog, positieve succesverhalen kunnen heel inspirerend zijn. Ik deel zelf ook mijn meeste hobbels niet uitgebreid op mijn blog, simpelweg omdat dat mijn blog niet leuker zou maken en sommige dingen inderdaad te privé zijn. Het probleem is eerder dat mensen tegenwoordig weleens vergeten dat er in die positieve verhalen van anderen vaak ook minder positieve aspecten zitten. Het belangrijkste is om je daar bewust van te zijn en inderdaad verder te kijken dan de perfecte plaatjes op Instagram. Soms is een dosis Hollandse nuchterheid in dat opzicht misschien zo slecht nog niet 😉

  4. Marije 19 november 2018 op 7:56 am - Beantwoord

    Het is jammer dat je vaak alleen de successen ziet en niet de lange weg naar succes ziet. Niemand bereikt succes dankzij een vlekkeloze lijn. Je moet er hard voor werken, afwegingen maken en soms hobbels overwinnen. Als we dan nou wat vaker zouden laten zien op social media.

    • Romy 19 november 2018 op 9:36 pm - Beantwoord

      Klopt! Mooie dingen bereiken gaat vaak met hobbels gepaard en het is eigenlijk wel heel mooi als mensen ook die hobbels delen. Tegelijkertijd snap ik dat niet iedereen daar openlijk over wil zijn. Zolang je je maar bewust bent van het feit dat ook anderen hobbels kennen zoals jij 🙂

  5. Janne 19 november 2018 op 8:03 am - Beantwoord

    Ik snap dat mensen dit niet laten zien op social media, ook al kan het mooi en stoer zijn om te laten zien dat je er ondanks hobbels ook gekomen bent. Maar het is heel persoonlijk om te vertellen wat je moeilijk vond onderweg, en dat zou ik zelf ook liever voor mezelf houden. En het voelt als een soort excuus “ik had meer kunnen bereiken als ik niet deze problemen had moeten overwinnen, maar nu is het dit maar geworden”. Dat haalt wat af van hoe mooi je resultaat was, vind ik.
    Volgens mij is het trouwens “ik ben de enige die … vindT”, maar misschien weet jij dat beter en leer ik nog eens wat 😉

    • Romy 19 november 2018 op 12:54 pm - Beantwoord

      Daar zit zeker wat in. Ik begrijp ook heel goed dat mensen niet zomaar over hun hobbels en imperfecties vertellen in het openbaar. Dat is inderdaad iets heel kwetsbaars.
      Ik bedoelde het zelf meer met betrekking tot bijvoorbeeld boeken over ondernemers of andere mensen die al de publiciteit opzoeken met hun verhaal. Ik vind niet per se dat zij de verantwoordelijkheid hebben om hun hobbels te delen (dat is hun eigen keuze), maar heb wel extra veel respect voor mensen die dat wel heel bewust doen 🙂

      In de zin ‘Ik ben de enige die…’ is het trouwens wel ‘vindt’ met ‘dt’. Dat komt doordat ‘enige’ het onderwerp van de zin met ‘vindt’ is 🙂 Zie ook dit artikel: https://www.taaltelefoon.be/de-enige-die-%E2%80%A6-vindt-vind
      Dat is overigens iets wat ook ik een aantal jaar geleden pas heb geleerd, haha.

      • Janne 19 november 2018 op 1:18 pm - Beantwoord

        Ik denk dat het een verhaal ook mooier kan maken om hobbels te delen, dus slim als mensen het bewust doen. Ik heb een tijdje geleden een workshop pitchen gevolgd, waarvan de boodschap was dat je een verhaal moest vertellen met een kop en staart, waarin een probleem opgelost wordt. Niets is interessanter dan iemand die tegen allerlei moeilijkheden aanloopt en alsnog zijn doel bereikt.
        Dat klopt met mijn taalintuïtie dan! In dat geval ben je onder het kopje “De kracht van herkenning” een T vergeten 😉

        • Romy 19 november 2018 op 10:06 pm - Beantwoord

          Klopt! Ik denk dat het ook op carrièrevlak in sommige beroepen heel waardevol kan zijn als je laat blijken dat je op weg naar je doel ook moeilijkheden bent tegengekomen. Soms maakt dat het verhaal juist sterker. Ligt er wel een beetje aan wat voor beroep je hebt en om wat voor verhaal het gaat natuurlijk 😉
          Oh, ik zie de ontbrekende ’t’ inderdaad. Heb hem maar snel toegevoegd! 😉

  6. Ilona Wielinga 19 november 2018 op 8:37 am - Beantwoord

    Erg mooi geschreven, en ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Volgens mij is het zelfs vrij onmogelijk succes te bereiken zonder over hobbels (en door dalen) heen te moeten.

  7. Judith 19 november 2018 op 8:41 am - Beantwoord

    Knap geschreven!

    • Romy 19 november 2018 op 9:37 pm - Beantwoord

      Daar ben ik het zeker mee eens. Juist door hobbels te ervaren, kun je de dingen leren die je nodig hebt om uiteindelijk te komen waar je wilt komen.

    • Romy 19 november 2018 op 9:38 pm - Beantwoord

      Dankjewel!

  8. evelien 19 november 2018 op 8:59 am - Beantwoord

    Heel mooi artikel!
    Ik zeg ook altijd, voordat je een bepaalde droom of doel behaald moet je eerst over een aantal obstakels heen.
    Dit had ik bijvoorbeeld met mijn eerste jaar HBO, nooit verwacht dat het zo goed zou gaan, maar heb daar dan ook bloed zweet en tranen voor losgelaten.
    Liefs,
    Evelien

    • Romy 19 november 2018 op 9:39 pm - Beantwoord

      Zeker weten! Soms zijn hobbels juist hard nodig om uiteindelijk jouw doel te bereiken. Wat knap dat je dat eerste jaar hbo zo goed hebt afgerond, juist door alle bloed, zweet en tranen die je in dat jaar hebt gestopt! <3

  9. Irene 19 november 2018 op 9:11 am - Beantwoord

    Eind vorig jaar zat ik mijn eigen situatie ook héél erg te vergelijken met die van andere mensen omdat ik zelf ongelukkig was in mijn werk. Mij helpt het soms wel om naar mijn eigen situatie te kijken vanuit iemand anders zijn oogpunt. Eigenlijk zoals ik naar een ander zijn situatie kijk. Dan lijkt het op zich ook wel alsof ik alles op de rit heb. Een eigen huis, lieve vriend, toffe hond, fijne job, een mooie auto, lieve familie, een paar hechte vriendinnen, … Als je het op die manier bekijkt lijkt ook alles perfect en toch is het niet zo. Dat helpt me dan wel om ermee om te gaan én het helpt ook om je eigen situatie wat meer te appreciëren en blij te zijn met wat je wel allemaal hebt.

  10. Meaghan 19 november 2018 op 9:27 am - Beantwoord

    Knap dat je er zo over kunt schrijven. Zelf vind ik het altijd jammer als mensen hun succesverhaal beschrijven, maar dat zij dan alle obstakels en de lange weg ernaar toe helemaal of deels buiten beschouwing laten. In mijn ogen is dat net zo belangrijk als het succes zelf en kun je daar ook enorm veel van leren. Ik vind dat veel mensen op social media daarin een vertekend beeld geven. Bij sommige mensen lijkt het echt alsof succes komt aanwaaien en dan wordt er heel luchtig over gesproken of geschreven, terwijl iemand er ook zo hard voor gewerkt heeft en het succes heeft bereikt met vallen en opstaan. Ondanks dat kan ik uit echt goed omschreven succesverhalen vaak heel veel motivatie en inspiratie vinden, vaak zijn dit mensen vanuit mijn vakgebied, maar ook sommige bloggers en YouTubers hebben echt een mooi succesverhaal.

    • Romy 19 november 2018 op 9:41 pm - Beantwoord

      Oh, dat is echt wel een slimme manier om je eigen situatie te relativeren inderdaad! Zoals je soms zelf vaak vertekend naar het leven van anderen kijkt, zo zullen anderen dat misschien ook bij jouw leven doen. Alleen al om tot dat inzicht te komen, kan het al helpen om naar jezelf door de ogen van een ander te kijken. En inderdaad, tegelijkertijd kun je daardoor ook beseffen wat je zelf eigenlijk allemaal wél hebt 🙂

    • Romy 19 november 2018 op 9:49 pm - Beantwoord

      Absoluut! De hobbels onderweg zijn vaak een belangrijk onderdeel van wat je uiteindelijk bereikt, en zijn vaak ook heel waardevol om bij stil te staan. Ik snap dat niet iedereen daar open over durft en wil zijn, maar vind het zelf heel waardevol om bij anderen over te lezen of horen.
      Wat mooi om te horen dat je soms heel erg geïnspireerd of gemotiveerd kunt raken door succesverhalen van anderen! Dat kan inderdaad ontzettend mooi en inspirerend zijn om bij anderen te lezen en vaak kun je er ook wel iets uit halen voor je eigen situatie 🙂

  11. Johanne 19 november 2018 op 9:35 am - Beantwoord

    Ik heb me ook een beetje laten misleiden door alle succesverhalen, moet ik zeggen. En als het dan zelf niet lukt, voel je je een mislukkeling. Maar volgens mij is er niemand die het in één keer helemaal goed doet. Ook niet de succesvolste mensen op deze planeet. En dat vind ik veel inspirerender dan instant succes. Heel waardevol artikel dit, want inderdaad: zonder hobbels weet je eigenlijk ook niet wat het is om sterk te moeten zijn.

    • Romy 19 november 2018 op 9:52 pm - Beantwoord

      Precies! Niemand gaat in één rechte lijn op zijn doel af, zelfs ogenschijnlijk geweldig succesvolle mensen niet. Ik denk dat je eerder de uitzondering op de regel zou zijn als dat bij jou wél het geval zou zijn 😉

  12. Evelyne 19 november 2018 op 11:17 am - Beantwoord

    Mooi artikel. Exact iets om mijn zelfvertrouwen op te krikken 😉 Momenteel zit ik in een iets lastige periode van het uitzoeken wie of wat ik ben en wat ik doe. Ikzelf luister ook graag naar anderen hun ‘succesverhaal’ en denk dan bij mezelf ‘ja, mooi, ik wil dat ook’. Ik weet dat ik zo niet mag denken, maar het is soms sterker dan mezelf. In feite is het ook een beetje de maatschappij die je zo maakt. Draai je niet mee? Ach dan ben je niet goed bezig. Mijn gehele leven is eigenlijk over een hobbelige weg gegaan, en ik ben zeker dat de hobbelige weg nog niet doodlopend is.

  13. Lianne 19 november 2018 op 11:21 am - Beantwoord

    Wat een mooi en herkenbaar artikel! Ik heb ook eens van iemand gehoord – lang geleden – dat ik volgens haar echt een ontzettend leuk leven had. Ik had mijn ogen uitgekeken toen ik het hoorde! Mijn leven was op dat moment verre van leuk! Maar zo zie je maar inderdaad dat succes hebben maar relatief is en iedereen er een andere invulling aan geeft. Je hebt helemaal gelijk! Ik vergelijk mezelf ook wel eens aan anderen met een miljoenenbedrijf, maar die hebben ook net zo hard daarvoor moeten werken als ik. Niemand komt het aanwaaien, ook al lijkt het soms wel zo. Je gastblog op de blog van Aranka vond ik ontzettend mooi en zo knap dat je je zo kwetsbaar durfde op te stellen! <3

    • Romy 19 november 2018 op 9:56 pm - Beantwoord

      Die laatste zin is helemaal waar! Elke weg omhoog is hobbelig, maar dat betekent niet dat jij de top gaat bereiken die je wilt bereiken. Misschien voelt het op dit moment niet zo, maar juist de periodes waarin je zoekende bent, zijn uiteindelijk vaak het meeste waardevol. Ik heb in ieder geval heel veel geleerd van de fases waarin ik dacht “Sh*t, wat wil ik?”. Weet dat jij eigenlijk ook hard bezig bent om jouw succesverhaal te creëren. Blijf ervoor gaan op de weg die je nu aflegt, of anderen dat nu hetzelfde of anders aanpakken. Het komt heus goed!

    • Romy 19 november 2018 op 10:03 pm - Beantwoord

      Bizar hè hoe mensen soms een oordeel over je kunnen hebben, terwijl ze je eigenlijk niet echt goed kennen. Ik denk dat iedereen wel dat soort gedachten heeft bij andere mensen, maar dat ook echt uitspreken is wel weer een stap verder. Ik snap dat je dat in een nare periode niet bepaald fijn vindt om te horen.
      En wat je zegt, is zeker waar. Of het nu gaat om carrièresucces of om andere stappen, niemand komt het zomaar aanwaaien. Het helpt vaak al om je daarvan bewust te zijn als je de neiging hebt om jezelf met anderen te vergelijken 🙂
      Dankjewel voor je lieve compliment over het artikel op Aranka’s blog trouwens! Superleuk om dat te horen!

  14. Lilian 19 november 2018 op 1:43 pm - Beantwoord

    Goed dat je hier aandacht aan besteedt. Ik merk soms ook dat je hierdoor onbewust perfectionistischer bent dan nodig. Of dat ik meer risico neem, omdat ik een onrealistische toekomstvisie heb.
    Ik schreef hier ook een keer een artikel over, dat het vooral opstaan na het vallen maakt dat je succes hebt. Ik blijf alleen een hekel hebben aan vallen 😉

    • Romy 19 november 2018 op 10:10 pm - Beantwoord

      Best lastig wat jezelf vergelijken met anderen soms met je kan doen. Ik ga je artikel eens teruglezen 🙂 Ben het wel met je eens trouwens dat het moment van vallen zelf niet bepaald een feestje is 😉

  15. Jacqueline 19 november 2018 op 6:48 pm - Beantwoord

    Ik geloof ook zeker dat al die hobbels je sterker maken. Alhoewel ik nu ook wel weer even verlang naar een strak geasfalteerde weg. 😉
    Voor mij was het het fysiek achteruitgaan door EDS wel een lastige situatie. Maar inmiddels hoort die rolstoel er gewoon bij en weet ik dat ik andere tegenslagen ook wel kan hebben. Ik deel ook wel regelmatig wat over die hobbels, maar wil er toch ook weer niet al te veel bij stil staan. Anders wordt mijn blog straks één grote klaagzang, haha!

    • Romy 20 november 2018 op 12:00 am - Beantwoord

      Een vlakke weg die niet al te moeilijk begaanbaar is, klinkt zeker niet verkeerd! Ik kan me je voorkeur helemaal voorstellen 😉
      Ik vind het mooi om te horen hoe je nu met je rolstoel omgaat! En inderdaad, met positiviteit in het algemeen kom je juist dan heel ver. Zelf zou ik ook niet graag alle sores breed uitmeten op mijn blog. Daar heb ik niets aan en mijn lezers ook niet 😉 Maar hier en daar een vleugje nuchterheid en struggles (met een positief tintje eraan) deel ik wel graag om het gebalanceerd te houden.

  16. Daenelia 19 november 2018 op 7:08 pm - Beantwoord

    Hmmm. Misschien is juist het antwoord je eigen leven als perfect voor jezelf te zien. Dan hoef je je ook niet meer te vergelijken. Mijn leven is namelijk precies goed voor mij. Ik neem stappen om daar gelukkig mee te zijn of te worden! En ik kijk eigenlijk niet naar hoe anderen leven.
    … wel naar hun voortuin. En dan bedenk ik me dat ik nu echt een tuinman moet gaan regelen. Want onze tuin is een puinhoop! XD

  17. Sara | MevrouwMiauw.nl 19 november 2018 op 9:21 pm - Beantwoord

    Wat een goed artikel weer. En wat leuk om jouw stukje op de blog van Aranka te lezen. Ik vind het zó knap van je hoe jij het hebt aangepakt. Hoe je gegroeid bent en hoe je, in mijn ogen, nu alles behalve een grijs muisje bent. Ik associeer jou juist met heel veel kleur en vrolijkheid. Wat een groei!

    • Romy 20 november 2018 op 12:02 am - Beantwoord

      Dat vind ik wel een heel mooie instelling! Vergelijken lijkt best wel in onze cultuur verweven te zijn, dus des te knapper dat je dat loslaat en puur naar jezelf kijkt!
      Enne, een tuinman regelen is nog best een makkelijke hobbel om te overbruggen, toch?! 😛 Dan is het gras straks ook letterlijk niet groener aan de overkant 😉

    • Romy 20 november 2018 op 12:02 am - Beantwoord

      Wauw, wat een lieve en mooie woorden! Dankjewel voor je superlieve reactie! <3

  18. chucky1012 20 november 2018 op 5:42 am - Beantwoord

    Prachtig geschreven.
    Jij hebt helemaal gelijk.
    Ik herken je.
    Zo herkenbaar.

    Een fijne dag ?

    • Romy 20 november 2018 op 8:30 am - Beantwoord

      Dankjewel! Ik wens jou ook een fijne dag toe!

  19. Anna 20 november 2018 op 12:02 pm - Beantwoord

    Wat een super goed artikel! En inderdaad, soms lijkt het alsof het anderen allemaal heel makkelijk afgaat, maar iedereen heeft zo zijn eigen tegenslagen!

  20. Nikita 21 november 2018 op 10:25 am - Beantwoord

    Ik probeer zelf ook altijd struggles duidelijk weer te geven op mijn blog. Niet omdat ik de negatieve kant van mezelf omhoog wil halen, maar gewoon omdat ik dan veel realistischer en eerlijker ben. Niemand zijn weg loopt in een keer omhoog. Dat merk ik altijd bij mezelf, maar dat in menselijk. En dat vergeet ik in mijn volle enthousiasme wel eens. Soms kan ik echt een week superpositief starten en blij zijn en bijvoorbeeld op woensdag down zijn en me slecht in mijn vel voelen. En dan heb ik zoiets bij mezelf van, oh god, weer verloren. Nee, dat is niet zo. Herstellen of groeien gaat in hobbels. Wat ik doormaak of de manier waarop ik het doormaak, is perfect menselijk. Succes is niet enkel geschreven door de dingen die goed gingen, maar juist ook door wat niet goed ging. Ik probeer dat mezelf altijd voor te houden ook dat mensen niet altijd geweest zijn wie ze nu zijn. Dat klinkt echt raar haha. Het eerste voorbeeld is mijn vertrouwenspersoon, ik vraag zo vaak advies aan hem en dan geeft hij altijd hele wijze antwoorden en lijkt het alsof alles bij hem perfect ging. Terwijl de dingen die ik nu doormaak aan de hoge school, hij heeft daar ook ooit gestaan. Hij heeft ook wel eens een onvoldoende gehaald voor een examen. Net zoals zoveel mensen. Perfectie bestaat niet, in geen enkele zin. En we streven er altijd naar of proberen het te faken, maar dat is niet mogelijk. Zelfs in de mensen die op facebook posten dat alles hun perfect afgaat en ze enkel hun successen online gooien, daar loopt ook wel eens iets mis. Zelf heb ik ook niet alles perfect op orde, maar ik deel niet alles op sociale media. Reden door privacy, maar ook omdat ik ervoor kies om naar het positieve te kijken. Want het leven is dan zoveel mooier.

    • Romy 21 november 2018 op 7:08 pm - Beantwoord

      Je hebt helemaal gelijk! Iedereen heeft wel struggles, ook de mensen die alleen maar ultiem blije dingen op Facebook delen, maar ook iemand die je helpt, zoals je contactpersoon inderdaad. Juist doordat hij ook dingen heeft meegemaakt, kan hij je waarschijnlijk zo goed helpen. Ik deel zelf ook lang niet alles vanwege privacy en om de focus te leggen op positieve dingen in het leven, net als jij. Wel probeer ik altijd duidelijk te maken dat positieve verhalen nooit het volledige verhaal zijn. Niet op een ernstige manier, hoor 😉

  21. Yvonne 27 november 2018 op 9:11 am - Beantwoord

    Je hebt helemaal gelijk Romy, hobbels horen er zéker ook bij. Ik vind het mooi en ook dapper dat je die onderwerpen niet uit de weg gaat. Zelf heb ik ook te maken met een obstakel, zoals je hebt gelezen, en wel eentje die ik absoluut niet zelf heb uitgekozen. Waarover ik even heb getwijfeld of ik er wel over wilde gaan schrijven. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om het wél te delen. Toevallig had ik dat artikel al klaar staan toen ik jouw blog las. En ik kan het dus alleen maar beamen!

    • Romy 27 november 2018 op 8:11 pm - Beantwoord

      Dankjewel voor je lieve reactie! Ik ga jouw artikel ook meteen lezen. Wat ontzettend dapper dat je open durft te zijn over jouw hobbel, hoe lastig dat ook is. Een heel stoere stap waarvan ik zeker weet dat je er anderen en jezelf mee kunt helpen!

Recente blogs

Somber door corona? 11 vrolijke projecten om op te pakken!

16 oktober 2020|Positiviteit|

Grotendeels binnenblijven is opeens niet meer iets wat je alleen doet om jezelf de kou te besparen, maar ook om elkaar te beschermen. Dat betekent helaas even geen etentjes, grootse feesten en zelfs geen "blokjesverjaardagen". Niet altijd even makkelijk, zeker niet als de donkere dagen je sowieso al wat somber maken. Daarom bedacht ik 11 projecten die je in deze coronatijd misschien wat positiviteit geven. Voor wie zich somber door corona voelt. En eigenlijk voor iedereen die wat positieve afleiding kan gebruiken.

Shit, prikkelbare-darm-syndroom! (mijn zoektocht)

28 maart 2022|Persoonlijk|

Shit. Letterlijk en figuurlijk. Ik ben één van de vele mensen (1 op de 10 Nederlanders!) die het stempeltje prikkelbare-darm-syndroom op haar ontregelde spijsvertering geplakt heeft gekregen. Opgeblazen buik, buikkrampen, niet alles kunnen eten wat je wilt eten - yup, PDS present! Na heel lang gedacht te hebben “dat dit nu eenmaal zo hoort”, belandde ik in een Instagram-oerwoud van PDS-coaches, hormoonspecialisten en weet ik veel wat nog meer. Hoe vind je daar je weg in? Dé oplossing heb ik nog zeker niet gevonden, maar ik neem je wel mee in mijn eerste stappen daarnaartoe.

Je kunt meer aan dan je denkt

20 december 2019|Persoonlijk, Persoonlijke groei|

Meestal zijn het woorden die mij raken. Maar heel soms moet zelfs ik – als woordenliefhebber – toegeven dat een foto meer zegt dan duizend woorden. Toen ik laatst de foto hierboven van mezelf onder ogen kreeg, deed dat iets met me. En met “deed iets met me” bedoel ik nu eens niet dat ik me ergerde aan mijn verwaaide haar of acuut vond dat ik iets aan mijn houding moest doen. Nee, de foto deed me beseffen dat je altijd meer aankunt dan je denkt. En die woorden gunde ik een plekje op mijn digitale papier. Een nadenker voor mezelf, maar misschien ook wel voor jou.

Ga naar de bovenkant