5x Welke wijze raad heb ik geleerd van mijn broers?
Toen ik bijna twee jaar oud was, kwamen er in een klap twee jongens in mijn leven bij. Mijn broers! Vroeger kon ik ze regelmatig achter het behang plakken. Vaak waren er daarbij snoepjes en speelgoed en (later!) puberhormonen in het spel. Maar inmiddels ben ik - wat puberhormonen armer - vooral heel blij dat ik ben opgegroeid met twee geweldig leuke jongens die ik toevallig mijn broers mag noemen. Bovendien hebben ze me regelmatig wijze lessen geleerd en bleek hun mannenvisie soms meer dan welkom. Dit zijn dan ook 5 wijze lessen die ik heb geleerd van mijn broers.
Een tweeling zijn: hoe is dat?
Voor mij zijn tweelingen eigenlijk heel normaal geworden. Mijn broertjes zijn namelijk een (twee-eiige) tweeling, dus ik ben er min of meer mee opgegroeid. Bovendien hebben mijn ouders mijn broertjes altijd als twee individuen behandeld en sta ik er daardoor vaak niet bij stil dat ze ooit 5 minuten na elkaar geboren zijn. Toch merk ik dat mijn broertjes als tweeling iets bijzonders met elkaar hebben. Vaak voelen ze elkaar bijvoorbeeld haarfijn aan en lachen ze om precies dezelfde grappen. Ik was daarom benieuwd hoe het is om een tweeling te zijn en legde ze een aantal prangende vragen voor.