inkiekje

Afgelopen week had ik vakantie. En dan geen naar-het-buitenland-vakantie, maar gewoon een week genieten van eigen huis en eigen land. Het was fantastisch, zelfs al deden we niet aan grote avonturen. Zo schilderde ik slabbetjes bij de babyshower van een vriendin, scoorde ik goed bij mijn favoriete tweedehands winkel in Utrecht, genoot ik al wandelend van elke lentezonnestraal en waren we blij verrast door de eerste tekeningen voor onze gloedjenieuwe tuin. Maar er waren ook struggles met schoenen en ik bestelde iets in een restaurant wat ik eigenlijk helemaal niet lust... Over alle pieken, first world problems en fijne lentedingen van afgelopen weken gaat dit Inkiekje.

De afgelopen 2 weken voelden als een frisse start na een lange winter. Met meer zon, maar ook met andere fijne nieuwe dingen. Zo keerde ik na lange tijd terug naar mijn eigen werkplek met een nieuw bureau, nieuwe stoel, nieuw roze scherm én een gespleten toetsenbord. Ook bedacht ik leuke creatieve projecten voor mezelf die ik onmogelijk langer dan 2 dagen op de plank kon laten liggen, had ik een week bomvol interviews, werd ik bijzonder ongemakkelijk van die ene telefoonvraag waar ik altijd awkward van ga doen, en ontdekte ik de Marie Kondo in mezelf dankzij een handige kledingkasthack. Dat en veel vegan koekjes vind je in mijn nieuwe Inkiekje!

Fantaseren over onze nieuwe tuin. Trots zijn op een spannend niet uit angst gemaakte keuze. En mijn thuiswerkplek compleet verbouwen met dé bureaustoel die ik eindelijk tegen het rijdende lijf liep. Dat waren zomaar een paar fijne dingen van de afgelopen 2 weken. Ook stond ik flabbergasted voor het vega-schap bij Albert Heijn (iets met een smeltburger), werd mijn zondagochtend dankzij een tv-programma een stuk beter en zetten we de eerste stappen voor een eerste buitenshuis-verbouwing. Kiek je mee?

De afgelopen weken waren mijn gloednieuwe neusdouche en ik beste vrienden. Ik geloof dat heel Nederland er snotterend bij loopt, en ook hier in huis hakten de snottebellen, ontstekingen en zakdoekjes erin. Máár dankzij de neusedouche (die net zo oncharmant is als dat hij klinkt) voel ik me weer een beetje een vrolijk mens. Er was namelijk ook genoeg om vrolijk van te worden. Zo kreeg ik het meest fleurige (en indrukwekkende) bouwpakket ooit met de post, werd ik getrakteerd op het allermooiste hart(e)nieuws na een maand onzekerheid, overwon ik een virus waarvan ik niet eens wist dat dat nog bestond, en voorzag ik mezelf van een gloednieuwe roze werkuitrusting voor op mijn bureau. Spiek je mee in mijn Inkiekje?

De eerste weken van 2025 zitten er alweer op! Ik begon de weken met fluorescerende pillen (a.k.a. 2 antibiotica-kuurtjes) en een gevalletje "expectation vs. reality" uit de airfryer, maar gelukkig was er ook van alles waar ik wél om kon lachen. Zo gaf ik mezelf mijn allerleukste verlate kerstcadeau ooit, deed ik een grote aankoop waardoor ik voortaan écht op wolken loop, werd ik verliefd op de HEMA-babyafdeling en bleek een groot ijzeren gevaarte een ware lifesaver te zijn bij creatieve uitspattingen. Spiek je mee in mijn Inkiekje?

Mijn kerstvakantie is hier! Ik keek al weken uit naar 2 weken even (bijna) helemaal niets. Er was oer-Hollandse gourmet, er waren typische kerstvakantiebezigheden, er was een kerstpakket dat ik als eigen baas voor mezelf kocht en er was een kattenverrassing die niet per se had gehoeven. Verder bracht ik één dag ietsje anders door dan gedacht. Iets met een dag die op een aflevering van een ziekenhuisserie leek, maar die later gelukkig met een sisser afliep. Kiek je mee in mijn laatste inkiekje van het jaar?

Afgelopen week stond er iets geweldigs op de planning: ik volgde een fotografieworkshop bij iemand van wie ik een tikkeltje starstruck raakte. Ook hing ik de trotse zus uit bij een evenement dat al net zo goed alles met eten te maken had. Ik deed mezelf een aankoop cadeau die mijn nachten nu al vele malen beter maakt, en we kregen een tikkeltje bijzonder cadeau van onze buurvrouw. Verder liet een taartendebakel me weer eens inzien hoe belangrijk het is om nooit op te geven. En we beleefden een eerste keer na de verbouwing waarvan je weet dat die ooit komt maar die je liever overslaat. Kortom: kiek je mee?

Hoera, na 1,5 week piramides en sfinxen bewonderen was Bart terug uit Egypte. Hij nam een bijzondere, eetbare souvenir voor me mee. Ook stortte ik me op een bijzondere spoedklus, stond het eerste Sinterklaas-baksel al op tafel voordat de Sint in huis was en volgden we een cursus broodbakken waarbij ik een nogal grote blooper begin. Verder deden we een grote kerstachtige aankoop waar ik al 5 jaar naar uitkeek, had ik wat bijholte-gedoe en beleefde ik jeugdsentiment dankzij een wel heel fantastisch tv-programma. Kijk je mee in mijn Inkiekje?

Kijk je mee in mijn afgelopen weken? Ik laat zien hoe onze witte zolder werd omgetoverd tot één groot beige bloemetjesparadijs, hoe mijn yogasessies serieuzere vormen aannemen en hoe mijn bureau en ik een slechtere verhouding met elkaar kregen. Verder neem ik je mee in 1,5 week alleen thuis zijn, inclusief herfstige baksessies, gouden deurknopjes en aankopen die het leven vele malen makkelijker gaan maken. En oh ja, ik leerde ook nog een onverwachte les van de APK-sessie van mijn auto, die ik best het delen waard vond.

Herfst is hier! En dat hebben mijn gele regenjas en ik gemerkt. We waren tamelijk onafscheidelijk de afgelopen weken. Maar dat mocht de pret niet drukken! Ik probeerde voor het eerst sinds jaren weer enigszins stuntelend een yogales, verheugde me op onze behangplannen, haalde enthousiast heel veel zakjes pompoen in huis en bracht een dag door aan de andere kant van het land voor een lezing die een mooie snaar raakte. Verder verlekkerde ik me aan een hoop kerstkitsch en stortte ik me op een nieuw project voor mijn blog. En oh ja, ik bakte ook nog mijn lievelingsding sinds tijden. Iets met pindakaas! Lees je verder?

Een tikkeltje lomer, ietsje minder snel. Dat was het motto van afgelopen weken. Ik gunde mezelf een paar lekker lege weekenden, en dat beviel bijzonder goed. En ik maakte van ontspannen mijn nieuwe missie voor de weekenden. Zo ging ik voor het eerst in mijn leven - ver uit mijn comfortzone - naar een massagesalon, en bleek dat zo'n hit dat ik de week daarna alweer bij dezelfde masseur aanschoof. Daarnaast kreeg ik de wandelwaan goed te pakken én genoten we van hoe een paar kamers in huis van wit naar een kleurtje veranderden. Zo zijn we na deze week een paarse (!) zolder en een roze trapgat rijker. Je snapt: naar boven lopen was nog nooit zo fijn. Dit is mijn Inkiekje in de afgelopen weken.

Hoera, we hadden de afgelopen twee weken iets te vieren. En dat deden we bij het allerbeste restaurant ooit met knalroze gerechtjes. Verder keek ik mijn ogen uit bij een Rotterdamse beurs die me op het lijf geschreven was en ontdekte ik dat een bepaald cakeje de hype voor mij NIET waard is. Daarnaast stortte ik me op een nieuw project voor mijn blog, redden we een zonnebloem van de ondergang en was Pippa gelukkig weer haar eigenwijze zelf na haar dierenartsavontuur. Maar niet alles was regenbogen en unicorns: de paracetamol ging er met doosjes doorheen (ongevraagde tip van mij daarbij: investeer alsjeblieft in een ergonomische werkplek! ;)).