inkiekje

Als ik maar één lievelingshobby mag kiezen, dan is dat zeker weten deze: aanrommelen. Doe mij maar lege zaterdagen waarop ik al mijn creatieve ideeën direct kan uitvoeren. Dát is de afgelopen twee weken zeker gelukt. Zo was ik creatief met pastinaak, ging ik op notenpasta-ontdekkingstocht en bestelde ik wat leuk spul voor in de keuken. Verder bleek een Pippa-tent de ideale glazenwasserremedie, begon ik met een leuke cursus, gingen Bart en ik op buurtenverkenningstocht én liep ik per ongeluk een beetje voor aap. Kiek maar mee!

Sommige mensen hebben een feestdagendip; ik ben zelf juist blij om weer in het januariritme te zitten. Qua werk vind ik dit een fijne tijd van het jaar, na de feestdagen ga ik mijn kerstboom- en naaldvrije huis weer meer waarderen en januari voelt überhaupt als een blanco canvas om te vullen met fijne dingen. Dát is de afgelopen weken alvast gelukt. Zo had ik een high tea, struinde ik door Dordrecht, meldde ik me aan voor een toffe cursus en was ik heel blij dat mijn lievelingsprogramma weer is begonnen (ik ben benieuwd of jij kunt raden wat dat is). Ook scoorde ik leuke kortingsboxen en kwam ik eindelijk een stap verder met mijn prikkelbare darmen. Kortom: kiek vooral mee!

2022 zit erop en daarmee ook mijn paar dagen kerstvrij. Onze weken waren tot de nok toe gevuld. Kerstvieringen, verlaten gourmetdiners, oudejaarsconferences, boekencadeaus en katten om uit kerstboomslingers te trekken bijvoorbeeld. Ik neem je mee in mijn laatste twee weken van het jaar. Van de bakkerij in Amsterdam tot de oliebollenfabriek bij mijn schoonvader thuis en ook een minder mooi besefmoment over hoe belangrijk genieten van het leven is. Kiek maar mee!

De afgelopen weken stonden onder andere in het teken van een (iets te) grote kerstboom, een hele stapel werk en een kerstdiner in een prachtig stukje Nederland. Maar ook waren er ondernemersdates, zelfgemaakte lampen, blanco agenda's en een moment van afscheid. Kortom: ik heb me niet verveeld! Ik neem je mee op ons weekend naar de Veluwe en ook gewoon naar de winterse taferelen bij ons in de buurt (die me meteen een nieuwe goede gewoonte aanleerden). Spiek vooral mee!

Vraag je in mijn omgeving "Wie is de grootste brokkenpiloot?". Dan is de kans groot dat mijn naam het antwoord is op die vraag. Die titel deed ik afgelopen weekend geheel per ongeluk maar weer eens eer aan. Maar daarover straks meer! Gelukkig gebeurde er verder vooral heel veel leuks. We vierden met 20+ man Sinterklaas, ik waagde me aan een nieuw platform voor tweedehands kleding, ontdekte hét kersttoetje dat ik dit jaar wil gaan maken, gaf mezelf eindelijk mijn vurig gewenste camera cadeau en moest hard lachen om het verwachte taartje dat een detoxsapje bleek te zijn. Kiek vooral mee als je ook nieuwsgierig bent!

De herfst is nu serieus in het land! Mijn tussenjas mag plaatsmaken voor de echt warme winterjas, de pompoenschotels staan weer op tafel en ik leef tegenwoordig in mijn allerdikste vesten. Tussen het werken en huismussen (mijn lievelingsbezigheid) door, heb ik ook nog het nodige beleefd. Zo ontdekte ik dat squashen niet helemaal mijn ding is, deed ik een paar nieuwe supermarktvondsten, gingen Bart en ik naar IKEA voor een leuke actie en kan ik na vier weken eindelijk weer veilig de weg op in mijn eigen bakkie. Spiek je mee in mijn fotodagboek?

Dit Inkiekje gaat over hoe een fiets je dag compleet kunt maken, hoe creativiteit je helpt om perfectionisme los te laten en over hoe mooie herinneringen sterker zijn dan wat dan ook. Blik je mee terug op mijn afgelopen twee weken? Ik vertel onder andere over een deur die sloot, zodat ik nieuwe deuren kan openen. Ik laat je een nieuwe Overblijvers-box en een lading creabea-aankopen zien. En ik geef je een waardevolle les mee die deze twee up- en down-weken mij leerden.

Het ene weekend sta je op de step in Antwerpen. Het andere weekend pluk je twee kilo appels om als de doorsnee huismus in de herfst appeltaart te bakken. De afgelopen twee weken ging ik van ziek op de bank naar een stuk fitter en vrolijker een kleurconsult bijwonen. Ik genoot van de herfst, liet bepalen welke kleuren kleding bij mij passen, schoof aan bij restaurant Joeri en kwam van de supermarkt terug met spullen die niet helemaal op het lijstje stonden. Dit is weer een inkiekje in mijn afgelopen twee weken.

Van de Posbank naar Utrecht, en van Amsterdam-Noord naar Dordrecht. Voor mijn doen bezocht ik aardig wat stukjes Nederland in twee weken tijd. Maar los daarvan hing ik ook lekker de huismus uit. Mijn lievelingsactiviteit voor zowel het weekend als doordeweeks! Ik leefde compleet op van een nieuw soort supermarktbox die ik ontdekte (en wel drie keer bestelde...), keek met de kat samen naar de meest boeiende documentaire ooit, sloeg aan het tweedehands shoppen met mijn moeder en deed een paar supermarktontdekkingen die ik je niet wil onthouden. Kiek maar mee!

Confetti in je pakketje stoppen is altijd een goed idee - not. Ach, het leverde weer een leuk bloopermoment op waar ik smakelijk om kon lachen. Verder danste ik op één avond meer dan ik in drie jaar heb gedaan (wat een unicum is voor mij als doe-mij-maar-een-pyjama-avond-meid). Ik werd heel blij van een doos groenten, een uitstapje naar Utrecht en een bijzondere pen die met een bijzondere brief bij de post zat. Verder waren het ook twee weken van verwarring, stress en opluchting (allemaal door elkaar) doordat ik eindelijk ontdekte waar mijn buikpijn vandaan komt. Kiek je mee naar mijn Inkiekje?

De afgelopen twee weken stonden in het teken van hard werken en mezelf daarvoor belonen. Bijvoorbeeld met een spontaan etentje, kattenkraambezoek en mijn eerste cabaretshow sinds tijden (wat overigens vooral een traktatie voor mijn moeder was). Oh ja, en met een chocoladereep met de perfecte passief-agressieve boodschap. Verder verbaasde ik me weer eens over de interpretatieverschillen tussen kappers en over de bijzondere slaapplekken van katten. En ik pushte mezelf buiten mijn Instagram-comfortzone om een uitdaging aan te gaan. Kiek je mee naar mijn weken?

Na de zomervakantie hielden wij het vakantiegevoel in stand door noodgedwongen te kamperen in eigen huis. Nou ja, soort van. Ik was een gelukkig mens toen onze woonkamer weer bewoonbaar was. Daarnaast legde ik veel mijlpaalwaardigs vast op de camera. De prachtige paarse heide, mijn eerste zelfgemaakte portobelloburger, een krabpaalexperiment en een zeer welkome gadget die ik zomaar cadeau kreeg van een opdrachtgever. Oh ja, en ik vierde het 3-jarig samenzijn met Bart en struinde het internet af op zoek naar een echt bijzonder cadeau. Missie geslaagd! In dit Inkiekje praat ik je bij met foto's en tekst.