inkiekje

Nu ik dit fotodagboek terugkijk, sta ik zelf ook versteld van hoeveel er in twee weken kan veranderen. We begonnen met een compleet open huis (als in: een tochtgat zonder achterkant, voorkant en uitbouwdak), maar kregen er een complete uitbouw en achterpui voor terug. Daarnaast had ik veel buitenshuis-dingen voor werk, ontdekte ik dat mooi blauw niet lelijk is, bleek onze buurkat gezellig brutaal te zijn en ontdekte ik een soep die ik nog lekkerder vind dan mijn vertrouwde favoriet. Tijd voor een inkiekje vol verbouwperikelen, eten en meer!

Oh yes, dat waren me twee weken wel! Onze aannemer is gestart, waardoor ons huis (in elk geval voorlopig) is veranderd van een bewoonbaar huis in een kale bouwput met industriële look. Maar boven wordt het juist steeds mooier en kregen we dé nieuwe vloer en begonnen we aan een paar interessante verfprojecten (iets met een roze verwarming). Verder leerde ik wat écht vroeg starten met werken is, verscheen er een artikel over mij en mijn blog in Mijn Geheim en herontdekte ik een slaapding waar ik nu al niet meer zonder wil. Kiek je mee in mijn Inkiekje?

Van een gewone woonkamer naar een overhoop gehaalde kale bende. En dat in één weekend! Gelukkig is het allemaal met een goed doel en hebben we alvast de roze keukentegels staan om bij weg te fantaseren. Maar er speelde nog meer de afgelopen weken. Zo raapten we genoeg appels voor tien appeltaarten bij elkaar, bereidde ik een toffe training voor, lagen Bart en ik voor het eerst compleet op één lijn met een interieurkeuze en werd ik onverwachts gelukkig van een doortrekknop. Maar ik ontdekte ook dat verfpotten en telefoons op vensterbanken geen heel slimme combinatie zijn én dat avondjes chilltijd soms een welkome luxe zijn waar mijn introverte ik goed op gaat. Dit is mijn Inkiekje van de laatste twee weken!

Hopelijk ben je de verbouwspam nog niet zat, want GAMMA-bezoekjes, verfkeuzes en met rollers over muren gaan zijn zo'n beetje onze standaard weekendactiviteiten de laatste tijd. Nu de eerste muren van een kleurtje zijn voorzien (oh, wat ben ik er blij mee!), begint ons kale stulpje steeds meer te lijken op een huis dat écht ons is. Zo toverde ik een witte kamer om tot een volledig roze werkkamer met een kleurtje op alle muren, werd ik op slag verliefd op een wc-tegel die absoluut in het hokje "Je houdt ervan of niet" valt en deden we een paar totaal-niet-prio-aankopen voor het huis. Maar er waren ook nog andere dingen, zoals een leuke theatervoorstelling, een werk-evenement en waterkokerpret. Ik neem je mee in mijn weken!

Heel veel de trap af lopen met planken laminaat, met veel te veel kleurtesters bij de GAMMA-kassa staan en behangplak krabben. Dat is in grote lijnen hoe je mijn afgelopen twee weekenden kunt omschrijven. Máár tussen de weekenden in kluskleding door gebeurde er ook heus een hoop leuks. Zo werden we officieel samenlevingspartners in plaats van huisgenoten, werd mijn appartement officieel verkocht (hoera!), bakte ik een succesvolle amandeltaart, is Pippa veilig terug van een (onschuldig) dierenartstripje en kochten we onze allereerste meubels voor het nieuwe huis. Ik neem je mee in alle kleurtesters, meubelkeuzes en - nou ja - gewoon in mijn weken eigenlijk.

Terwijl ik dit dagboek typ, zit ik in de auto op weg naar huis vanuit Valkenburg. Met ietwat stijve kuiten na een stevige wandeling in de hitte, maar ook met veel mooie herinneringen in mijn hoofd. En met twee volle weken achter de rug! We werden officieel eigenaar van ons nieuwe huis, stelden ons appartement open voor bezichtigingen en toastten onder het genot van vuurwerk op onze nieuwe start in een nieuwe woonplaats. Daarnaast ging ik met Pippa twee keer op (onvrijwillig) mini-avontuur door samen bij mijn ouders te werken, maakte ik mijn meest geliefde restauranttaartje na en raakten we een paar pittige pindakaaspotten aan de straatstenen niet kwijt. Ik praat je bij in dit Inkiekje!

De afgelopen twee weken zaten zo vol met mijlpalen dat we er eentje zowaar vergaten. We waren vier jaar samen en kwamen daar allebei pas de dag ervoor achter. Niet heel gek, want tegelijkertijd gebeurde er nogal wat: een fotograaf zette ons appartement op de foto én ons huis verscheen op Funda. Nu er ook nog een 'te koop'-bord aan de gevel hangt, is het al helemaal officieel. We gaan dit fijne plekje straks echt verlaten, en dat besef ging niet zonder een paar traantjes. Gelukkig waren er ook leuke verhuisvoorbereidingen. Zo hakten we een visgraatknoop door, hadden we een giga-lachbui toen we met de complete katteninboedel en strijkplank op de gang moesten wachten (iets met de Funda-foto's) en spotten we de eerste heide. Kiek maar mee!

Hello Goodbye was er niets bij toen ik Bart na twee weken weer in de armen sloot. Ja sorry, we werden daar toch allebei een weekdier van, ook al zijn twee weken niets en is Oostenrijk niet de andere kant van de wereld. Dat was dan ook meteen hét hoogtepunt van deze twee weken. Daarnaast viel Bart met zijn neus in de boter, want hij was ook jarig, kreeg ballonnen die meteen een koekje van eigen deeg waren en we gingen op verjaardagsdiner. Daarnaast stonden deze twee weken in het teken van te lang uitgestelde taken alsnog volbrengen, muurvlekjes wegwerken en schoenenrekken in de auto gooien om ons huis van zijn beste (of meest lege? 😉 ) kant op Funda te laten zien. Ik neem je mee in mijn weken (én in mijn Albert Heijn-kraskaartcadeautjes)!

Na onze reis naar Londen en Windsor ben ik inmiddels weer volledig gewend aan het Nederlandse leven. Maar dan wel met een heleboel herinneringen aan Engeland in mijn hoofd (en filmrol)! Gelukkig stonden er ook na terugkomst nog genoeg leuke dingen op de planning. Zo supportte ik broerlief die de benen uit zijn lijf liep bij de Nijmeegse Vierdaagse, stuntelde ik met stokjes bij de Vegan Sushi Bar en ontdekte ik dat midgetgolfen echt wel leuk kan zijn. Daarnaast improviseerde ik wentelteefjes als zaterdaglunch, vermaakte ik me met kringloopshoppen toen Bart op reis ging en ging de keuzestress over allerlei interieurdilemma's verder. Ik neem je mee in mijn twee weken!

De afgelopen twee weken barstten van de leuke, spannende en (soms iets te) drukke dingen. Het grote hoogtepunt was een fantastische Rotterdamse bruiloft waarbij ik zelfs nog met hét bruidsboeket naar huis wist te gaan. Daarnaast zaten we bij de notaris voor onze eigen minder romantische verbintenis: een samenlevingscontract en testamenten. Verder wist ik mijn kat met de nodige moeite weer mee te krijgen voor een cocktailintening, doe ik tegenwoordig met een extra grote glimlach onze vriezer open en maakten we allerlei interieurplannen voor het nieuwe huis. Kiek je mee in mijn fotodagboek?

De afgelopen weken waren extra leuke werkweken. Ik gaf namelijk een training bloggen én had een vaartocht met een team van tekstschrijvers met wie ik samenwerk. Er zijn slechtere werkdagen! Daarnaast dronk ik liters thee (ook op de hittegolfdagen) en ging er heel wat taart naar binnen. We hadden namelijk nogal wat feestjes in een paar dagen tijd. Verder hielp Pippa ons onbedoeld mee met ontspullen en vervolgden we onze meubeljacht om vervolgens weer eens vooral met spullen thuis te komen die we totaal níet nodig hadden. Kortom: mijn telefoon stond weer vol met foto's om een Inkiekje mee te vullen. Komt-ie!

Oh yes, na een hele stapel papierwerk kan de focus nu verschuiven naar mijn lievelingsonderdeel van verhuizen: de interieurkeuzes. Maak je geen illusies: meubels hebben we nog niet gekocht. Maar we hebben het eerste kleurenpalet uitgekozen en dat is al een stap op zich. Daarnaast puften we een hoop hitte weg vanachter de ventilator, scoorde ik broodbeleg dat me net een tikkie gelukkiger maakt, treinde ik naar Limburg (mét airco, hoera!) en kregen we een verkoopstylist over de vloer met één belangrijke mededeling ("Minimaliseren graag!"). Kijk je mee in mijn inkiekje?