inkiekje

De afgelopen weken voelde het alsof ik uit mijn winterslaap kroop. Ik heb opeens weer energie voor tien, heb opnieuw allerlei creatieve projecten op de planning staan én we hadden de klussmaak weer te pakken na een maand vol verjaardagsweekenden. Het resultaat? Ik heb na drie maanden eindelijk een werkkamer! En ja, die mededeling vond ik zéker een uitroepteken waard. Verder maakte ik heel veel meters om mijn schrijfwebsite in een nieuw jasje te steken, met als klap op de vuurpijl een fotoshoot hier in huis. Houten letters, taarten, stapels boeken...er werd van alles voor uit de kast getrokken. Ik geef je weer een inkiekje in deze twee weken, een zonnig weekend, een dolle fotoshootboel én in de nieuwste klusprojecten in ons huis.

Heb jij ook weleens van die maanden waarin je complete familie en vriendenkring jarig lijken te zijn? Voor ons zijn maart en april van die maanden. Onze weekenden zaten dan ook goed vol met een hoop gezelligheid. Maar er was ook tijd om lieve familie ons nieuwe huis te showen en daarbij verrast te worden met een wel heel bruikbaar cadeau. We sloegen ook onze slag bij Lidl voor een apparaat dat ik al heel lang wilde, maar waar Bart nog niet zo van overtuigd was (nu wel dus!). We bewonderden de meest magische bloesemplek die ik ken en we vinkten klusdingen af van de klus-to-do-list, waaronder de meest mooie lamp op de wc laten schitteren. Ik neem je mee!

Als je iets een tijdje moet missen, ga je het nóg meer waarderen wanneer je het weer hebt. Dat kon ik opnieuw ervaren toen we deze week na twee maanden weer mét een kledingkast én met deuren in huis door het leven gaan. Wat een luxe! maar dat was niet het enige wat er deze twee weken speelde. Ik leerde ook een eetskill die me veel gênante situaties gaat besparen, waagde me voor het eerst in mijn leven aan een potje zeewier, verdiepte me in de wereld van de deurklinken en vergaderde op een wel héél mooi stukje Nederland. Spiek maar mee in dit zonnige Inkiekje.

Soms start je de dagen iets pittiger dan je van plan was. En dan in de letterlijke zin van het woord 'pittig'. Gelukkig gebeurde er ook een hoop leuks naast die pittig gepeperde verrassing op de vroege morgen. Zo maken steeds meer lege peertjes plaats voor echte lampen, stortte Bart zich op Project PAX, besloot ik mezelf na veel volle weekenden een uitpufdag te gunnen, proefde ik de beste dadels ooit, veranderde onze wijk plotsklaps in een roze bloemenfeest en kregen we eindelijk een vrij essentieel onderdeel voor ons huis binnen. Kortom: tijd voor weer een Inkiekje in mijn twee weken!

Van interviewen en verhalen schrijven vanaf mijn kantoorzolder tot muren verven in mijn vlekkerige joggingbroek. Dat is zo'n beetje hoe mijn weken er nu voornamelijk uitzien. Hopelijk ben je mijn inkiekjes vol verbouwfoto's nog niet zat, want ook de afgelopen weekenden klusten we er weer op los. Maar los van ons eigen kluswerk gebeurde er nog een hoop. Zo werd onze trap in een week tijd omgetoverd tot iets compleet anders, trakteerden Bart en ik elkaar dit jaar op wel heel bijzondere (vervroegde) Valentijnscadeaus, ontdekten we eindelijk of er een romance in zit tussen Pippa en de brutale buurkat en viel ik als een blok voor een flauwe woordgrap op een waszak. Spiek je mee in mijn afgelopen twee weken?

Soms weet je van tevoren al dat je ergens niet bepaald goed in bent, maar blijk je er nóg slechter in te zijn dan je al dacht. Dat overkwam mij met een toch echt niet heel ingewikkelde meubelhandleiding. Gelukkig was er daarnaast ook genoeg leuks waar ik mijn zelfvertrouwen weer mee kon opkrikken. Genieten van het inrichten van de voorraadkast alsof het een waar feestje is bijvoorbeeld. En ook muffins bakken, de perfecte onderzetters scoren en mijn vorkje in Eindhovense pancakes prikken. Daarnaast werd ik heel blij van de eerste beetjes structuur in ons verbouwleven, veranderde onze zolder dankzij een nieuwe vloer van rommelhok in een volwaardige kamer, en leerde een passievruchtbrood me een zinnige les.

Wat kan er veel gebeuren in twee weken tijd! Twee weken geleden schreef ik nog een Inkiekje op 1 januari in ons oude huis met een stapel dozen naast me. Twee weken later schrijf ik opnieuw tussen de dozen, maar dan in een compleet ander huis. Aan de ene kant is veel hetzelfde, aan de andere kant voelt er van alles anders. De afgelopen twee weken waren een geweldig mooie, soms lichtelijk vermoeiende, af en toe verdrietige, maar vooral te gekke achtbaan aan gebeurtenissen. Ik neem je graag mee in onze verhuizing, verfpootjes-ongelukken, de veelzijdigheid van verhuisdozen en de prachtige kleuren op onze benedenmuren. Spiek maar mee!

Wij wisten (ongemerkt) nogal wat mijlpalen in twee weken te proppen. We vierden natuurlijk kerst, bakten een mega-stapel oliebollen en proostten voor het allerlaatst op het nieuwe jaar in ons huidige huis. Daarnaast zetten we voor het eerst voet op onze nieuwe vloer (die op een wel heel verrassend moment kwam), pakten we ons complete huis in dozen in en leerden we een lesje planning loslaten door een paar tegenvallers. Oh ja, en ik genoot van het onverwachte tv-debuut van twee (nogal goede) bekenden. Kiek je mee naar mijn (feest- en verhuis)weken?

Stilzitten was er de afgelopen twee weken niet veel bij. Maar wel om leuke redenen! In plaats van hele weekenden te klussen, verschenen we twee keer bij familie om met lekkere snacks en leuke cadeaus het Sint-feest te vieren. Verder stonden we voor een toffe huiskeuze: een nieuwe voordeur (die we ook nog vonden), vond ik daarnaast een boel vintage spullen waar ik mee in mijn nopjes was én kocht ik na het verfongeluk van laatst een nieuwe telefoon. Ook geef ik een kleine update over de verbouwing. Iets met vloerverwarming, verfmissers, een dure tegenvaller én een gloednieuwe keuken op komst.

Nu ik dit fotodagboek terugkijk, sta ik zelf ook versteld van hoeveel er in twee weken kan veranderen. We begonnen met een compleet open huis (als in: een tochtgat zonder achterkant, voorkant en uitbouwdak), maar kregen er een complete uitbouw en achterpui voor terug. Daarnaast had ik veel buitenshuis-dingen voor werk, ontdekte ik dat mooi blauw niet lelijk is, bleek onze buurkat gezellig brutaal te zijn en ontdekte ik een soep die ik nog lekkerder vind dan mijn vertrouwde favoriet. Tijd voor een inkiekje vol verbouwperikelen, eten en meer!

Oh yes, dat waren me twee weken wel! Onze aannemer is gestart, waardoor ons huis (in elk geval voorlopig) is veranderd van een bewoonbaar huis in een kale bouwput met industriële look. Maar boven wordt het juist steeds mooier en kregen we dé nieuwe vloer en begonnen we aan een paar interessante verfprojecten (iets met een roze verwarming). Verder leerde ik wat écht vroeg starten met werken is, verscheen er een artikel over mij en mijn blog in Mijn Geheim en herontdekte ik een slaapding waar ik nu al niet meer zonder wil. Kiek je mee in mijn Inkiekje?