jas

Al twee maanden geleden kwam ik hem tegen. Online leek hij me met een haast flirterige blik aan te staren. Dé winterjas in dé kleur. Snel klikte ik de artikelpagina weg. Te duur. Niet per se nodig. Ik kon vast een goedkopere versie vinden. Maar na twee maanden spookte de bewuste jas nog steeds door mijn hoofd. Een mooier exemplaar kon ik nergens anders vinden. Nadat ik advies had ingewonnen bij mijn collega, mijn vriend, mijn ouders en een vriendin (tja, ik ga niet over één nacht ijs), wist ik het zeker: ik moest het laatste exemplaar van de okergele winterjas bemachtigen. Ik laat je mijn nu al geliefde nieuwe jas vol trots zien.