Fouten maken mag | Hoe kun je er milder over denken? (8 tips)
Fouten maken mag. Het hoort erbij. Iedereen doet het. Je hoort het jezelf misschien ook weleens zeggen. Maar meestal kunnen we de foutjes van anderen veel makkelijker vergeven dan die van onszelf. Waar je bij een ander je schouders ophaalt, baal je er zelf stevig van als iets niet gaat zoals gehoopt. Misschien ben je zelfs vooraf al bang om fouten te maken. Elke d/t-fout of struikelpartij over woorden vind je er één te veel. Maar wat als je er anders naar kijkt? Je fouten van vandaag zijn je wijze lessen van morgen. En écht, zo vreselijk is het niet als je een keer een misser begaat. Dit zijn 8 tips om daar ook zelf meer in te geloven.
Omgaan met negatieve gedachten: ombuigen helpt niet, dit wel! (8 tips)
"Ze zullen me wel weer lastig vinden", "Ik ben niet goed genoeg" of "Wie zit er nu op mij te wachten?". Hoor je de zeurderige toon van je innerlijke criticus er al bij? Het stemmetje in je hoofd kan er nogal een potje van maken met het negatieve gezemel. Om gek van te worden soms! Maar wat doe je eraan? Ook ik herken de negatieve gedachten regelmatig. Van faalangstgedachten tot het idee dat mensen je vast een complete sukkel en sufdoos vinden. Hoe kun je die gedachten nu de deur wijzen, zodat ze jou niet in de weg zitten? Dit zijn 8 tips voor omgaan met negatieve gedachten, waarvoor je de gedachten niet hoeft weg te maken, maar ze wel een poepie laat ruiken.
Stevig in je schoenen staan (ook in spannende situaties) – 9 simpele tips
Je wilt wel "nee" zeggen tegen je baas, maar krijgt die drie letters er met geen mogelijkheid uit geperst. Je zou willen dat je die stomme allesbehalve constructieve feedback van je kunt afzetten, maar voelt de tranen direct opkomen. En dan zijn er ook nog eens zoveel meningen. Als je vroeg weggaat van een verjaardag, ben je saai. Blijf je te lang plakken, dan is het ook niet goed. Als je een taartje eet, word je gewezen op hoeveel suiker daar wel niet in zit. En laat je hetzelfde taartje staan, dan krijg je juist een bezorgde blik van je tante of het wel goed met je gaat. Hoe kun je dan toch stevig in je schoenen staan en schraap je je zelfvertrouwen opnieuw bij elkaar?
Ruimte innemen voor jezelf – dat mag jij! (17 tips om dat te doen)
Je struggles maar voor jezelf houden omdat je er anderen niet mee wilt "opzadelen". Het in een vergadering ergens totaal niet mee eens zijn, maar je lippen stijf op elkaar houden. Of tóch meegaan naar dat ene vriendenuitje waar je al drie weken van tevoren als een berg tegen opziet. Het zijn dingen die je misschien herkent als je ruimte innemen lastig vindt. Jezelf wegcijferen hoort er soms bij, maar zeker niet altijd. Dit artikel is een stok achter de deur voor jou (en ook een beetje voor mijzelf) om vaker ruimte in te nemen. Ook deel ik 17 tips om die ruimte te pakken. En nee hoor, daarvoor hoef je geen heuse hork te worden.
Dicht bij jezelf blijven? Knoop jezelf deze 8 inzichten in de oren!
De talloze meningen vliegen je soms om de oren. Al is het maar een "Goh, weet je wat jij zou moeten doen..."-opmerking. En als je geen meningen op je afgevuurd krijgt, dan houd je wel rekening met wat mensen mogelijk van je zouden kunnen vinden. Er is nooit iets uitgesproken, maar het zou toch zomaar kunnen dat mensen je ondoordacht, impulsief, stom, kritisch, saai of wat dan ook vinden... Maar met zoveel meningen om af te wegen, is het soms moeilijk om dicht bij jezelf te blijven. Hoe blijf je dicht bij jezelf, ook als de gevoelens, emoties en mogelijke meningen van anderen steeds door je hoofd suizen? Dit zijn 8 helpende inzichten.
Omgaan met angst – 7 praktische tips voor minder gepieker
Kriebels in je buik (maar dan niet de leuke!). Trillende vingers. Bevende knieën. En een hoofd dat ontploft van de gedachten over "Ja maar, wat nu als...?". Angst is één van mijn minst favoriete emoties. En ik gok dat ik niet de enige ben die dit hele totaalplaatje liever niet heeft. Maar soms sta je voor iets spannends of staat je leven (bijna) compleet op z'n kop. Hoe leuk je het ook vindt of hoe graag je iets ook wilt aangaan, het voelt zó spannend dat je niet weet of je het kunt. Kun je nog terug? Moet je dit wel doen? Wat als alles misgaat? Dit zijn 7 tips die mij helpen omgaan met angst. Of het nu is voor een presentatie of voor grotere stappen in het leven.
Onzeker over je uiterlijk | 11 tips om blijer in de spiegel te kijken
Een taille die smaller zou mogen, borsten die je liever een maat groter had gezien of knieën die je überhaupt niet mooi genoeg vindt om jezelf in een kort rokje te hijsen. Hoe prachtig je ook bent, de kans bestaat dat je weleens onzeker over je uiterlijk bent. Tja, we worden doodgegooid met gephotoshopte beelden, tips voor strenge sportschoolregimes, crèmes die wonderen beloven of anders op z'n minst de onzekerheden van anderen. Voor je het weet ben je zelf ook aan het twijfelen over je spiegelbeeld. Je weet dat je meer bent dan wat je in de badkamerspiegel ziet. Toch knaagt er iets. Hoe fijn zou het zijn als dat knagende "iets" niet elke dag aan je hoofd zeurt? Dit zijn 11 tips om die onzekerheid te temmen.
Hoop houden (als het tegenzit) – 9 tips voor meer sprankjes hoop
"The only way is up." Die woorden schreef ik mezelf een jaar of acht geleden. Ik was twintig. Mijn relatie was een tijdje geleden uitgegaan. Mijn hoofd zat vol met gedachten en mijn lijf vol gevoelens die ik liever kwijt dan rijk was. De anorexiastem die destijds in mijn hoofd zat, had me een mentaal en fysiek dieptepunt in gepraat. Ik vroeg me dagelijks af of er echt uitzicht zou zijn op betere tijden. Totdat er stapje voor stapje dat besefmoment kwam: je moet hoop houden. Ik probeerde te geloven dat het alleen beter kon worden. En inderdaad, stapje voor stapje ging ik merken dat er, zelfs als je onderaan de put zit sip te zijn, ergens een lichtje brand waaraan je je kunt optrekken. Daarom dit artikel. Van mij, voor jou. Voor als jij op een lastig punt zit en elk sprankje hoop kunt gebruiken.
Je mag er zijn (nu al!), ook als…
Misschien is de uitspraak "Ik mag er zijn" geen standaard onderdeel van je repertoire. Nog niet. Er kunnen allerlei redenen zijn om iets anders te geloven dan dat. Misschien heb je altijd iets op jezelf aan te merken, hoe goed je ook bezig bent. Misschien hebben anderen een mening over je, terwijl je liever had gehad dat iedereen vierkant achter je zou staan. Of misschien zet je automatisch je strenge bril op zodra je het over jezelf hebt. Maar weet dat je ondanks alles wat je tetterende stem je wijsmaakt, mag zijn wie je bent. Ja, ook als je één van deze 12 punten afvinkt, ben jij heus goed genoeg zoals je bent.
Twijfel aan jezelf? – 9 fijne inzichten om in je oren te knopen
Twijfel aan jezelf brengt je weinig. Vrijwel niets zelfs. Niemand heeft er wat aan als jij jezelf de grond in boort, blijft dubben of iets je wel gaat lukken en daarom je mooiste plannen maar in de ijskast parkeert. Hoe zonde is het als die toffe plannen daar op een plankje staan te verpieteren terwijl je veel meer kunt dan je denkt? Als jij twijfelt of je iets wel kunt, of je wel leuk genoeg bent, of er wel mensen op je zitten te wachten of als er allerlei andere onnodige twijfels door je hoofd schieten, is dit artikel voor jou. Prent jezelf deze 9 zinnen maar goed in.
7 uiterlijke kenmerken die ik ooit stom vond, maar nu waardeer
Had die moedervlek daar maar niet gezeten! Oh, wat zou het fijn zijn als ik een andere behamaat zou passen! Ik ben vast niet de enige die regelmatig wat aan te merken heeft op kleine details aan haar uiterlijk. Gaat het niet over een misplaatste moedervlek, dan gaat het wel over het litteken op mijn knie dat ik overhield aan een mountainbike-valpartij. Ik zal niet beweren dat ik elke dag dolblij naar mijn spiegelbeeld staar en mezelf het mooiste mens op aarde voel. Hoeft ook niet! Maar het lukt me wel steeds beter om minder over bepaalde uiterlijke kenmerken in te zitten. Dit zijn 7 uiterlijke dingetjes die ik ooit mega-storend vond, maar nu zelfs een beetje waardeer.
Je hoeft niet “normaal” te zijn (jezelf zijn is goed genoeg)
Wat is normaal? Van alle woorden die de Nederlandse taal kent, vind ik dit zevenletterwoord misschien wel het vaagst. Volgens online woordenboeken is normaal "wat de meeste mensen doen". Maar wie bepaalt dat iets normaal is als de hele meute het op een bepaalde manier doet? Wat in de ene cultuur doodgewoon is, is in de andere cultuur niet geaccepteerd. Wat je ouders de normaalste zaak van de wereld vinden, daar snap jij als volgende generatie misschien niets van. En zelfs als jij iets doet zoals iedereen het doet, kun je daar gekke reacties op krijgen. Waarom willen we dan toch allemaal zo graag niet "raar" gevonden worden?