Introverte mensen zijn met minder dan extraverten. Het kan dan ook best overweldigend zijn om je als introvert staande te houden in een wereld waarin het de normaalste zaak van de wereld lijkt dat je van vergadering naar vergadering hopt en je weekenden vol stouwt met sociale afspraken. Hoe meer je te vertellen hebt bij het koffiezetapparaat op maandagochtend, hoe beter! Maar wat als jij andere behoeften hebt? Wat als jij tot de 20% van de wereldbevolking behoort die introvert is? Hoe doe je wel mee aan een wereld vol verwachtingen, maar geef je ook toe aan jouw behoeften? Dit zijn 8 tips die mijn introverte leven makkelijker hebben gemaakt.
Wat typeert introverte mensen?
Uiteraard is elke introvert anders, dus er is niet één definitie die je op elke introvert kunt plakken. Maar het hoofdkenmerk van introverte mensen is dat ze meer energie halen uit alleen zijn dan uit onder de mensen zijn. Als introvert kun je zeker wel heel sociaal zijn. Maar puntje bij paaltje haal je meer energie uit de autorit met een podcast op naar huis dan uit de 2 uur durende brainstorm op locatie die daaraan voorafging.
Dat zit als volgt: extraverten zijn van nature onderprikkeld en hebben prikkels van buitenaf (contact met mensen) nodig om op hun best te zijn. Introverte mensen zitten van nature al op hun optimale prikkelniveau. Alle extra prikkels van buitenaf werken voor introverten juist overstimulerend.
Terwijl een extravert de gezellige vrijmibo nodig heeft om aan het eind van de werkdag met energie naar huis te gaan, zal de gemiddelde introvert misschien wel naar de borrel gaan maar pas echt opladen als hij daarna thuis zijn schoenen uit gooit.
Natuurlijk is dat niet altijd zwart-wit. Ook extraverten kunnen leeggezogen uit een afspraak komen. En introverten kunnen van sommige afspraken juist wel veel energie krijgen. Maar dit is over het algemeen hoe het introverte en het extraverte brein werken.
Dit zijn een aantal introversie-kenmerken waar veel introverten zich in herkennen:
- Je haalt meer energie uit alleen zijn dan uit sociale afspraken.
- Je bent van nature rustig. Misschien werd je vroeger weleens “verlegen” genoemd.
- Je bent bedachtzaam en denkt graag even na voordat je ergens op reageert. (Misschien ben je daarom ook – net als ik – meer een mailer dan een beller.)
- Je kunt erg opgaan in je eigen gedachten en hebt een rijke innerlijke belevingswereld.
- Je kijkt misschien liever de kat uit de boom dan dat je zelf in de schijnwerpers staat.
- Je bent wellicht sneller overprikkeld (zeker als je ook kenmerken van hoogsensitiviteit hebt).
- Je spreekt vaak liever een op een af dan in grote groepen.
- Je houdt meer van de diepte in gaan dan van snelle koetjes-en-kalfjes-praat.
Overigens is introvert/extravert een schaal. Dus je kunt ook ergens tussen introvert en extravert in zweven. Dan ben je ambivert.
Ik ben dus introvert en ik vind dat soms een zoektocht
Zo’n 5 jaar geleden kwam ik er dankzij deze podcast van Celine Charlotte (die ik nog steeds geniaal vind!) achter dat ik niet saai ben, maar gewoon introvert. Dat verklaarde in één klap van alles voor mij. Ik ging beseffen dat ik jarenlang had geprobeerd om mezelf als introvert een superextravert leven aan te meten. Bij elke netwerkborrel was ik van de partij, omdat “iedereen dat zo deed”. Ik ging gerust naar drie verjaardagen in een weekend. En als ik een dag voor mijn werk 6 uur op pad was geweest, dan vond ik het maar aanstellerij als ik moe thuiskwam. Andere mensen konden dit toch ook?
Máár die andere mensen waren waarschijnlijk óf extravert óf introverte aanpassers (zoals ik). Vanaf dat moment ben ik heel veel dingen anders gaan doen om meer toe te geven aan mijn introverte behoeften.
Nu zou het natuurlijk leuk zijn als ik hier een vrolijk “En ze leefden nog lang introvert en gelukkig”-einde aan kan breien. Maar om eerlijk te zijn worstel ik – zoals vast wel meer introverte mensen – nog steeds weleens met mijn pogingen een introvert leven te leiden in een extraverte wereld.
Ja, ik ken mezelf veel beter, snap mijn behoeften en weet heel goed wat mij energie geeft en wat energie kost. Toch loop ik nog regelmatig tegen dingen aan. Dan ontdek ik weer eens pas dat het weekend te vol was als de zondagavond al is aangebroken. Of ik vraag me voor de zoveelste keer af of ik echt de enige ben bij die kringverjaardag die om half 12 ’s avonds geen gesprek meer kan volgen zonder af te dwalen.
Introvert zijn in een extraverte wereld zal vast altijd een beetje een zoektocht blijven. Eentje met steeds meer “Aha”-momenten, waardevolle levenslessen en soms ook baalwaardige missers die me leren hoe het de volgende keer anders moet. Maar dat hoort bij het leven: struikelen – soms tot schaafwonden aan toe – en dan een les wijzer weer doorgaan.
Over introvert zijn kletste ik eerder al een paar blogs vol. Ken je deze artikelen al?
Hoe doen andere introverte mensen dat? 8 life-hacks van mij als introvert
“Hoe doen anderen dat?” is de vraag die ik mezelf het meest stel als introvert. Hoe vaak die woorden wel niet door mijn hoofd heen gaan als ik weer eens de enige lijk die graag op tijd weggaat van een verjaardag of uitkijkt naar een leeg weekend. Maar omdat ik vast echt niet de enige ben die al stuntelend steeds ietsje wijzer wordt over introversie, leek het me leuk om te delen wat mij helpt als introvert. Wie weet hebben mede-introverten er ook iets aan.
1. Kijk hoe je een afspraak meer introvert-proof kunt maken
Er zijn mensen die van ‘Nee’ zeggen hun nieuwe cv-waardige skill hebben gemaakt. Ikzelf ben er wel veel beter in dan eerst. Maar om eerlijk te zijn kan ik het soms ook gewoon niet over mijn hart verkrijgen om ergens ‘Nee’ op te zeggen. Als ik 3 verjaardagen in een weekend hebt en dat allemaal mensen zijn om wie ik veel geef, dan sta ik erop om wél te gaan. Ik ben ook weleens mee geweest op een vriendenweekend. Dat kost me heel wat energie, omdat er weinig alleentijd bij komt kijken. Maar ik vind het wel belangrijk om mijn gezicht te laten zien. Dus nee, ik zeg zeker niet overal ‘Nee’ op. Wat ik wél heb geleerd, is dat je de afspraken soms meer introvert-proof kunt maken.
Een paar tips die voor mij goed werken:
- Ga iets eerder weg. Wie zegt dat je tot het bittere eind van een feestje moet blijven? Ik ga regelmatig al voor 12 uur weer naar huis.
- Spreek korter af. Als je met een vriendin afspreekt, hoeft dat niet meteen ’s middags én ’s avonds te zijn. Je kunt ook na het avondeten langsgaan. En in plaats van een hele dag door de stad struinen, kun je ook voorstellen dat jullie om half 2 een terrasje pakken en dan gaan shoppen.
- Reis alleen naar afspraken toe. Voor mij zijn auto- en OV-ritten altijd een fijn alleentijdmoment. Met een podcast op (in de auto) of mijn laptop voor mijn neus (in de trein of bus) kan ik even tot mezelf komen. Daarom probeer ik – als het kan – altijd in mijn eentje of met Bart heen en terug te reizen.
- Voel je niet verplicht om non-stop te praten als je samen bent. Je kunt ook heel goed samen zijn zonder dat je urenlang de oren van elkaars hoofd kletst. Zo heb ik een vriendin met wie ik regelmatig samen knutsel. Er zijn dan ook genoeg stiltes tussendoor die zeker niet ongemakkelijk voelen. Onderneem eens een leuke, ontspannende activiteit samen. Kook met elkaar in plaats van alleen maar te praten. En zit je met een vriend in de auto? Dan kun je gerust soms even naar buiten staren. Je hoeft niet de hele reistijd vol te kletsen.
- Spreek een op een af in plaats van in groepen. Spreek vaker met 1 of 2 personen tegelijk af in plaats van met een grote vriendengroep bij elkaar. Ik vind dat zelf altijd fijner dan om met 6 mensen tegelijk te zijn. Meestal klap ik dan al snel dicht. Ook kun je in een-op-een-gesprekken meer de diepte in gaan en hoef je minder je best te doen om aan het woord te komen.
2. Ga op zoek naar mini-me-time-momenten
Ik ben toch vast niet de enige die weleens naar het toilet sneakt en daar net iets te lang blijft plakken op drukke feestjes? Ook al zijn het maar 5 minuten voor mij alleen, dat piepkleine beetje tijd helpt al om tot mezelf te komen. Als je in een gesprek verzeild raakt dat je niet zo aanstaat of als alle sociale prikkels even door het dak gaan, pak dan een moment voor jezelf. Al is het maar heel even. Mensen zullen daar echt niet zo snel iets van vinden. Waarschijnlijk merken ze het niet eens op als je iets langer wegblijft.
- Sluit jezelf 5-10 minuten op het toilet op en scrol even door je telefoon.
- Maak een korte wandeling buiten, eventueel met een goede vriend of je partner erbij.
- Verwissel van plek als je ergens anders iets rustiger kunt staan of zitten.
- Haal een drankje, zodat je van dat ene moeizame gesprek verlost bent.
- Trek je soms kort terug op je kamer tijdens een weekend weg met vrienden.
- Geef aan dat je eventjes ergens gaat zitten en zo terug bent.
Op allerlei manieren kun je op z’n minst één keer per uur jouw moment pakken. Voor mij helpen die inimini-pauzes al om er daarna weer beter tegenaan te kunnen. Een life-saver! Vooral als de muziek heel hard staat of als ik me een tikkeltje verloren voel terwijl ik hutjemutje sta tussen de 57 kennissen van buren van mijn oudtante.
3. Begin de dag alleen
Zorg dat je ’s ochtends ergens een moment voor jezelf hebt. Je hoeft jezelf niet meteen allerlei miracle morning-routines aan te meten. Begin eens met 15-30 minuten eerder opstaan en kijk wat je in die tijd kunt doen dat echt voor jou is. Geeft eerder opstaan je de tijd voor een korte meditatie, een mini-yogasessie, een douchebeurt zonder haasten of een kop thee zonder geklets aan je oren? Als je de dag start in je eentje, voelt het minder alsof je meteen voor iedereen klaar moet staan. En klinkt dit alles voor jou onrealistisch, bijvoorbeeld omdat de wekker van je partner al heel vroeg afgaat of omdat je klaarwakkere kids voor wekker spelen? Pak dan ergens later op de ochtend een half uur voor jou alleen.
Je kunt dit moment ook gebruiken om bij jezelf in te checken. Hoe voel je je nu? Wat staat er vandaag op de planning? Waar zie je tegenop en waar kijk je juist naar uit? Zijn er nog dingen waar je vandaag behoefte aan hebt (zoals rust inbouwen, een wandeling maken of niet te veel stressen tijdens het werk)? Hoe kun je die realiseren?
Toen ik net ondernemer was en nog in het hele thuiswerkritme moest komen, waren mijn ochtenden ontzettend hectisch. Ik had vaak amper tijd om te ontbijten voordat ik om 9 uur mijn eerste meeting in te gaan. Sinds een jaar of drie doe ik dat anders. Ik begin al met werken voordat de meeste kantoorwerkende Nederlanders achter hun laptop zitten. Vaak start ik om half 8. Ik probeer dan geen belafspraken vóór 9.30 uur te plannen. Daardoor heb ik al 2 uur gehad om in alle rust e-mails weg te werken en werkdingen op te pakken voordat ik in de interviewmodus ga. Sinds ik het op deze manier aanpak, ga ik met veel meer energie mijn eerste afspraak in.
4. Bepaal hoe jouw ideale weekend eruitziet
Toen ik ontdekte dat ik introvert was, besloot ik een paar (niet in steen gebeitelde) “regels” voor mezelf te bedenken. Eén daarvan is dat ik liever niet op beide weekenddagen een afspraak van meer dan 5 uur plan. Als ik op zaterdag een hele dag weg ben, houd ik de zondag liever vrij. En ben ik op zondag al een halve middag met een vriendin, dan maak ik het bij een afspraak op zaterdag liever niet te laat. Natuurlijk kan ik me niet altijd aan mijn zelf bedachte “regels” houden. Soms loopt het nu eenmaal anders. Maar bij alles wat ik zelf kan inplannen, probeer ik hier wel rekening mee te houden.
Kun je bedenken wat jouw ideale weekend zou zijn? Hoeveel tijd voor jezelf heb jij in het ideale geval? Heb je misschien het liefst de avonden of juist de ochtenden vrij? Schrijf dat op. Als alles zou kunnen, hoe zou jouw balans tussen alleentijd en tijd met anderen er dan uitzien? Weet daarbij ook dat dit in de loop der tijd mag veranderen. In drukke periodes kun je bijvoorbeeld ook besluiten dat één afspraak op zaterdag jouw maximum is. Of dat je liever helemaal niet meer ’s avonds afspreekt.
5. Vraag je veel vaker af “Moet ik hier echt bij zijn?”
Dan heb ik het niet zozeer over afspraken met vrienden, maar meer over “verplichtingen” die als een duidelijke verplichting voelen. Als je daar nu eens heel eerlijk naar kijkt, is het dan écht écht een verplichting? Of voelt het vooral zo? Vaker dan eens is dat laatste het geval.
Als ik zou willen, zou ik haast 2x per week kunnen netwerkborrelen en bij brainstorms kunnen aanschuiven. Toen ik net ondernemer was, deed ik dat ook. Ik liet (soms met lichte tegenzin) overal mijn gezicht zien. Dat was tenslotte “hoe het hoorde”. Zo zag ik het mensen om me heen ook doen. Tegenwoordig zeg ik vaker ‘Nee’ dan ‘Ja’ op dit soort dingen. Dat is geen onwil. Maar ik ging kritisch kijken naar wat die dingen me opleverden en wat het me kostte. Vaak ging er veel werktijd in zitten en kostte het me ook veel energie om 3 uur te kletsen met onbekenden. Onderaan de streep had ik vaak hooguit met een paar visitekaartjes gestrooid. Daarom besloot ik dat ik mijn tijd liever besteed aan een goede LinkedIn-post of contact met bestaande klanten.
Dit zijn nog een paar situaties waarin ‘Nee’ een prima antwoord is:
- Moet je wel echt helpen met klussen bij je schoonzus of is het ook oké als je eerlijk aangeeft dat je daar te moe voor bent?
- Moet je wel, samen met 14 andere collega’s, bij die ene vergadering aanschuiven of heb je weinig in te brengen?
- Moet je echt trouwe gast zijn bij de wekelijkse vrijmibo of is het ook prima als je die borrel soms (of vaker dan soms) afslaat en eerlijk aangeeft dat borrelen niet zo jouw ding is?
- Moet je echt naar dat feestje van je achteroom gaan of is het zo’n ramp nog niet als je de uitnodiging afslaat?
- Moet je je verplicht voelen om bij een filmavond met vrienden aan te sluiten of kun je ook beslissen om er een keer niet bij te zijn?
- Moet je met die oud-collega of mogelijke klant meteen 3 uur in een lunchtentje uithangen als jij daar niet om zat te springen? Kun je niet aangeven dat je liever kort koffie drinkt of online een half uur bijkletst?
6. Vraag tijd om na te denken
Oké, dit is mijn lifehack van het jaar en ik kan het iedereen aanraden die weleens iets te snel ‘Ja!’ zegt. Een van de kenmerken van veel introverte mensen is dat ze liever de tijd krijgen om ergens over na te denken dan meteen te reageren. Daar herken ik me volledig in. Als je mij tijdens een vergadering met 10 mensen uit het niets vraagt naar een geniale nieuwe slogan, dan sta ik waarschijnlijk met mijn mond vol tanden. En als ik acuut moet reageren of ik gratis iets wil schrijven voor een stichting en dan het liefst ook nog binnen 4 uur, dan komt mijn ‘Nee’ er vaak met enige moeite uit. Dát probleem kun je gelukkig makkelijk oplossen door om bedenktijd te vragen. En dat kan echt in bijna elke situatie.
- Krijg je als zzp’er een belletje over een opdracht waarvan je denkt “Mwah, ik weet het niet!”? Vraag dan of de ander het op de mail kan zetten, zodat je er schriftelijk op kunt reageren.
- Ontvang je een appje of mailtje van iets waar je direct over twijfelt? Denk er een paar uur over na en reageer dan pas.
- Stuurt iemand je een uitnodiging voor een moment dat heel slecht uitkomt? Stel desnoods de vraag of je er morgen op mag reageren.
- Geef in een telefoongesprek aan dat je het een leuk gesprek vond, dat je het even laat bezinken en dat je er over een paar uur op terugkomt.
- Vraagt iemand je tijdens de vergadering naar ideeën en denk je daar liever even over na? Laat weten dat jij tot de beste ideeën komt als je er langer op broedt. Zet je ideeën de volgende dag op de e-mail.
Mij helpt die bedenktijd heel erg om niet in mijn “Oh ja hoor, doe ik wel!”- of “Ja tuurlijk, ik ben erbij!”-pleasereacties te vervallen. Ik kan dan veel beter nagaan of ik dit wel echt moet doen, of ik er tijd voor heb en of ik er blij van word. En als ik al tijdens het gesprek een gek onderbuikgevoel had, dan kan ik daar dankzij zo’n ingelaste pauze ook beter naar luisteren.
7. Leg uit hoe jij en je introverte brein werken
De een-na-laatste tip: schaam je niet wanneer jij als introvert andere behoeften of een anders werkende energietank hebt dan anderen. Stop met smoesjes verzinnen en wees eerlijk over waarom jij bijvoorbeeld niet die dag wilt afspreken of waarom je tijdens het familieweekend een uur met een boek in een hoekje kruipt. Vaak snappen anderen dan veel beter waarom jij dit doet, waardoor het voor jou de volgende keer ook makkelijker wordt dit nog eens te doen.
Vertel bijvoorbeeld dat je het superleuk vindt om bij een feestje te zijn, maar dat je soms ook inkakt om 11 uur en het daarom niet te laat maakt. Of geef eerlijk aan dat je een vriendenweekend heus gezellig vindt, maar dat je ook behoefte hebt aan tijd alleen en daarom soms even naar je kamer gaat of een dag eerder naar huis terugreist.
8. Accepteer zelf dat jij zo werkt
En de allerlaatste tip: doe zelf niet te moeilijk over jouw introversie. Als introvert ben je nu eenmaal in de minderheid. Misschien baal je er weleens van dat jij altijd degene bent die vroeg vertrekt zodra de eerste vrijmibo-bierflesjes uit de koelkast worden gehaald. Maar wat voor mij het grootste verschil heeft gemaakt, is accepteren dat ik nu eenmaal introvert ben. Ik kan me er wel druk over maken dat bepaalde dingen mij niet zoveel energie geven als een ander of dat mijn weekenden er huismusseriger uitzien dan die van de gemiddelde mens. Maar introversie is een eigenschap. Dit is hoe jij bent. Je kunt je eraan blijven storen óf je kunt denken “Het is hoe het is. Hoe ga ik hiermee om?”.
Als introvert ben jij waardevol mét alles wat bij jouw introversie komt kijken. De wereld heeft introverten net zo goed nodig als extraverte mensen. Hoe beter je je eigen handleiding leert kennen én daarnaar kunt leven, hoe meer je jouw introverte bijdrage kunt leveren. Én hoe leuker het leven als introvert wordt.
P.S. Wist je dat er mooie boeken over introversie bestaan? Ik ben dol op leesvoer over dit thema, ook omdat het je laat inzien dat er veel meer introverte mensen zijn dan alleen jij. Dit zijn mijn beste boekentips over introversie:
Heb jij nog meer gouden tips voor introverte mensen? (Ik vraag dit niet voor een vriendin ;))
De links naar bol.com zijn affiliate links.
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Recept zoete curry met banaan en pindasaus (snel en simpel!)
Banaan in een curry? Ik had er tot voor kort nooit aan gedacht. Totdat mijn oog plots viel op een overrijpe banaan en ik me afvroeg of dat niet wat zou zijn door het avondeten. Zo kwam ik op het idee voor een zoete curry met banaan, pindakaas en cashewnoten. Een recept waar mijn hart als banaan- en notenliefhebber flink harder van gaat kloppen. Het is curry maar dan een tikkeltje zoeter en met een heerlijk warme smaak. En meer dan 30 minuten heb je niet nodig om ‘m te maken!
April 2021 | Minder racen, meer rust & gewoon wat meer Romy
April was een goede maand. Eentje waarin ik stuiterde van enthousiasme om een doos groenten, mezelf de tijd gunde om meer mijn eigen ding te doen en tegelijkertijd genoot van de nieuwe situatie die samenwonen heet. Ik verkocht een aantal keer met knikkende knietjes 'nee' aan opdrachtgevers en zei tegelijkertijd heel hard 'ja' op dingen waar ik wél een stoot aan enthousiasme van krijg. Ik was in de hieperdepiepstemming om een bloesemfoto, lanceerde een nieuw project voor werk en was een feestdag net niet helemaal vergeten. Laten we terugblikken op april!
Spring is in the air! | Mijn plannen voor de lente
De lente is begonnen! De tijd waarin de krokussen volop in bloei staan, het perfect weer is om over het strand te lopen en ik weer frisse zin heb om leuke dingen te doen en nieuwe dingen op te pakken. Ook is deze lente voor mij het seizoen waarin ik een kwart eeuw (!) oud word en waarin ik een spannende cursus wil gaan doen. Al mijn plannen voor de lente zette ik op een rij in dit lijstje. Inclusief een aantal nog niet afgevinkte punten van mijn '25 before 25'-lijst!
Ik ben toch wel ambivert, hoor. Ik ben heel gelukkig als ik lekker alleen ben, boek lezen (dat is een podcast op papier) of muziek luisteren. En dat kan ik ook prima een weekend volhouden of langer. Je moet er op een moment wel uit om boodschappen te doen, natuurlijk.
Maar ik ben nou eenmaal ook een type die snel ‘aanspraak’ heeft. Ook omdat ik zelf nogal vaak spontaan opmerkingen maak tegen onbekenden, tegenwoordig. Terwijl ik vroeger echt wel verlegen was. (Niet introvert, maar serieus verlegen.)
Als het introvert zijn je ‘in de weg zit’, benoem het dan anders. Als het een schaal is, dan is iedereen op die schaal dus uniek en dus is er geen harde scheiding. Dus in mijn ogen bestaat het dan dus niet echt. Dus. Maar door jezelf te leren kennen, kom je er achter wat wel en niet voor je werkt. Doe vooral ook dingen nóg eens, als je de eerste keer 10 jaar geleden er een hekel aan had. Je kunt het nu juist wel leuk vinden. Sluit jezelf niet op in een hokje op een nietszeggende schaal 🙂
Ik was vroeger verlegen, dus ik dacht altijd dat ik introvert was, maar kom er steeds meer achter dat ik toch wel extraverter ben, want krijg zoveel energie van (de juiste) mensen. Maar afgelopen weekend had ik een activiteit waarbij ik 5 uur achter elkaar contact had met verschillende onbekende mensen (in mijn eentje) en toen was ik echt kapot! Had zelfs gistermiddag nog bijgeslapen omdat ik er zo moe van was. En gisteravond had ik een afspraak met 6 mensen die ik wel kende en dat scheelt dan zoveel energie. Ook omdat ik een deel van de tijd alleen maar hoef te luisteren. Ik pak tijdens de sociale afspraken soms ook gewoon m’n rust door een beetje om me heen te kijken, zodat ik genoeg energie houd om bij te dragen als ik iets te melden heb. Dus ook wel een beetje ambivert.