Voor  mij zijn tweelingen eigenlijk heel normaal geworden. Mijn broertjes zijn namelijk een (twee-eiige) tweeling, dus ik ben er min of meer mee opgegroeid. Bovendien hebben mijn ouders mijn broertjes altijd als twee individuen behandeld en sta ik er daardoor vaak niet bij stil dat ze ooit 5 minuten na elkaar geboren zijn. Toch merk ik dat mijn broertjes als tweeling iets bijzonders met elkaar hebben. Vaak voelen ze elkaar bijvoorbeeld haarfijn aan en lachen ze om precies dezelfde grappen. Ik was daarom benieuwd hoe het is om een tweeling te zijn en legde mijn broertjes een aantal prangende vragen voor.

Hoe hebben jullie het als kind ervaren om een tweeling te zijn?

Joeri: Ik heb Ivan eigenlijk altijd gezien als een ‘normale’ broer, behalve dat we dezelfde leeftijd hadden en daardoor op school veel meer met elkaar in contact kwamen. Daarnaast speelden we veel samen buiten en hadden we dezelfde vrienden.

Ivan: Ik heb het niet echt ervaren als iets bijzonders of anders. Op de verdwaalde en onvermijdelijke opmerkingen van anderen na heb ik er niet zoveel van gemerkt.

Waarin verschilt jullie band van die van gewone broers?

Joeri: Ik denk dat we elkaar beter kennen, omdat we veel gebeurtenissen op een gelijk moment in ons leven doormaken. ‘Normale’ broers hebben toch meestal andere vrienden en kijken misschien tegen elkaar op. Bij ons is dat niet het geval geweest waardoor we ook op een andere manier met elkaar optrekken. Wel was het vroeger zo dat we weleens juist competitief waren bij spelletjes als voetbal omdat we een tweeling zijn.

Ivan: Ik denk niet dat onze band van nature anders is. Ik denk wat dat we elkaar misschien beter aanvoelen, omdat we samen zijn opgegroeid. Omdat we een tweeling zijn, gaan we tegelijk door alle fases van het leven. Hierdoor deel je interesses, problemen, activiteiten en vrienden. Dat maakt onze band misschien sterker dan bij ‘gewone’ broers.

Wat is er leuk aan om een tweeling te zijn en wat is er minder leuk?

Joeri: Ik vind het leuk dat ik meteen een goede vriend heb aan mijn broer. Minder leuk is dat ik nu de helft van de zolderverdieping heb in plaats van de hele zolder…

Ivan: Het leukste is dat je altijd iemand om je heen hebt van dezelfde leeftijd. Iemand die goed begrijpt wat je meemaakt en met wie je dingen kunt delen. Er is niet echt iets wat ik minder leuk vind aan een tweeling zijn.

Ben je blij dat jullie een twee-eiige tweeling zijn?

Joeri: Ik heb daar eigenlijk nooit zo over nagedacht. Ik kan me niet voorstellen dat het heel anders zou zijn, behalve de grapjes die je dan op 1 april op school kunt uithalen. Verder zijn we best wel verschillend van elkaar en doen we ieder ons eigen ding.

Ivan: Ja, daar ben ik oprecht blij mee. Niet alleen is het voor anderen dan gemakkelijker om ons uit elkaar te halen, maar heeft geeft ons ook meer ruimte om ons als individuen te ontwikkelen. Ik denk namelijk dat je als twee-eiige tweeling minder wordt gezien als ‘die tweeling’.

Zijn er weleens mensen die jullie door elkaar halen?

Joeri: We worden niet snel met elkaar verwisseld. Wel is het zo dat juffen en meesters op de basisschool zich weleens verspraken bij het opnoemen van onze achternamen. Maar ik denk dat dat door onze achternaam kwam en niet doordat we veel op elkaar lijken.

Ivan: Vroeger haalden mensen ons weleens door elkaar, maar dat is nu verleden tijd. We lijken nu in zulke mate niet meer op elkaar dat mensen ons niet meer door elkaar halen. Sterker nog, het zou me verbazen als mensen gelijk zouden zien dat we een tweeling zijn.

Wat herken je van jezelf in de ander en waarin verschil je juist van hem?

Joeri: Ik denk dat we weinig karaktertrekjes met elkaar delen. Ivan is wat kalmer en misschien ook georganiseerder dan ik. Daarin lijkt hij veel op onze vader, terwijl ik juist meer op onze moeder lijk. Ik denk dat ik minder kalm kan overkomen. Wel hebben we ongeveer dezelfde interesses in de dingen die we doen. Zo bleek laatst dat we, zonder dat van elkaar te weten, veel dezelfde series hebben gekeken.

Ivan:Ik denk dat we beide erg trouw zin gebleven aan onze persoonlijke overtuigingen. Daarnaast denk ik dat we allebei nuchter zijn en ons niet snel gek laten maken. Wel denk ik dat ik misschien wat meer geduld heb en dat Joeri minder makkelijk stil kan blijven zetten. Joeri blijft altijd het liefst bezig.

Hoe zou je het vinden om zelf later een tweeling te krijgen?

Joeri: Poeh, dat zou ik echt niet weten. Het lijkt me een beetje raar eigenlijk. Ik zou dan waarschijnlijk wel beter weten hoe ik met ze om moet gaan, omdat ik zelf ook een deel van een tweeling ben. Gelukkig hoef ik er voorlopig nog niet over na te denken…

Ivan: Dat zou mij echt niet uitmaken.

Ben jij of ken jij een tweeling?