Millennials zijn de generatie van de eindeloze keuzemogelijkheden, de enorme digitale vooruitgang en de wereld aan hun voeten. Maar als millennial schijn je ook meer kans te hebben op een burn-out, werkstress van hier tot en met en torenhoge latten of onrealistische ambities die je leven ietsje moeilijker maken. Ik kom uit het tijdperk van de floppy’s en Hyves, en heb soms moeite om alle technologische vooruitgang bij te benen. En als ik zie dat leeftijdsgenoten stappen zetten die ik pas voor over een jaar of vijf op de planning had staan, krijg ik soms spontane Fear of Missing Out. Dit zijn 19 dingen die mij misschien wel een typische millennial maken.
- Keuzestress is een serieus ding bij mij. Want als je Pinterest-bord met droombestemmingen vakantieplekken in wel twintig landen bevat, hoe bepaal je dan wat je bestemming wordt? Als de studiekeuzegidsen vol staan met honderden opties, hoe beslis je dan in welke collegebanken jij precies gaat aanschuiven? En als er appartementen en huizen in heel Nederland staan, hoe maak je dan de keuze over hét perfecte huis waar je voor de rest van je leven (bij wijze van spreken) wilt wonen. Bij al dat soort keuzes ben ik geen ster in knopen doorhakken. Het is absoluut een voorrecht om zoveel opties te hebben. Maar het maakt soms wel de angst om verkeerd te kiezen groter.
- Ik moet bekennen dat ik een gevalletje havermelk-elite ben. Of nou, amandelmelk-elite dan. Ook ik ben zo’n persoon die in koffietentjes vraagt of ik dat ene drankje mag zonder melk en met een plantaardig alternatief. Nu scheelt het dat Bart en ik bijna altijd bij (door ons zelf benoemde) hippietentjes eindigen voor het eten, omdat we met één vegetariër die lactosevrij eet en één glutenvrije eter geen makkelijk stel zijn qua dieetwensen. Daar zijn ze de zogenaamde havermelk-elite gelukkig wel gewend.
- We hebben waarschijnlijk ook een typische havermelk-elite-koelkast met allerlei producten waarvan ik vijf jaar geleden ook niet had gedacht ze in mijn keuken aan te treffen: kokosyoghurt, zelfgebakken bananenbrood, potjes tahin, biologische perensap en blokken tofu. Dat alles is natuurlijk niet alleen iets voor de havermelk-elite, maar soms moet ik lachen om het feit dat ik vijf jaar geleden bij al die producten nog een vies gezicht zou hebben getrokken.
- Ik weet waar dat icoontje voor ‘opslaan’ écht vandaan komt. Beter gezegd: ik heb in mijn vroege jeugd de floppy nog gebruikt. Ideaal ding trouwens! Je kon er dan misschien niet veel meer dan een paar Word-documenten op opslaan, je raakt zo’n ding wel minder snel kwijt dan een sd-kaart of USB-stick.
- Ik heb de hele TikTok-rage gemist en hang nog steeds alleen uit op Facebook en Instagram. Ik heb om eerlijk te zijn niet zoveel met die snelle korte filmpjes (behalve als het kattenfilmpjes zijn), voel niet de behoefte om zelf dansend voor de camera te staan en vind het al genoeg uitdaging om op de hoogte te blijven van de laatste algoritme-updates en nieuwe functies voor Instagram. Dus nee, TikTok wordt hem niet. Of nou, misschien ooit, maar dan waarschijnlijk pas tegen de tijd dat TikTok “zó twee jaar geleden” is.
- Ik heb als puber een hele verzameling Disney-dvd’s bij elkaar gespaard “voor later” en had me nooit bedacht dat de dvd tegen de tijd dat ik aan kinderen ga denken al vele jaar uit is. Aangezien ik zelfs geen laptop met dvd-speler meer heb kunnen vinden, zijn de Disney-dvd’s uiteindelijk maar op Marktplaats terechtgekomen. Dan kijken mijn toekomstige kinderen de Disney-klassiekers maar via Disney+ of een van de 1000 andere streamingdiensten die er dan vast bestaan.
- Ik heb heel lang de druk gevoeld om dingen voor bepaalde leeftijden te doen. Kinderen krijgen voor je 27e. Trouwen voor je 25e. Een grote-mensen-huis hebben voor een bepaalde leeftijd. Op jezelf wonen voordat je richting de 30 gaat. Schijnt ook een millennial-ding te zijn! Gelukkig kan ik dit de laatste jaren steeds beter loslaten en leer ik, nu de 30 akelig dichtbij komt (nog twee maanden!), eindelijk dat ik dingen op mijn tempo mag doen. Mijlpalen beleven is iets om van te genieten en iets om te doen zodra jij er klaar voor bent, er de liefde voor hebt gevonden, er het geld voor hebt, etc. Leef lekker jouw leven en maak je eigen keuzes! En als je hebt besloten dat bepaalde mijlpalen niet iets voor jou zijn, ook helemaal goed! Just do you.
- Ik heb altijd 502 dingen tegelijk leuk gevonden. Is dat een millennial-ding? Ik hoor er wel steeds meer mensen over. Waar ik soms hoor dat mensen tientallen jaren voor één werkgever hebben gewerkt, heb ik het nooit langer dan 1,5 jaar op één werkplek uitgehouden. Toen ik ontdekte dat ik als ondernemer daadwerkelijk een paar van die 502 voorliefdes (schrijven, bloggen, foto’s maken, tekstadvies geven, in persoonlijke ontwikkeling duiken, mensen interviewen…) kan combineren, wist ik niet hoe snel ik naar de KvK moest rennen.
- Ik hecht veel waarde aan onafhankelijkheid. In elke zin van het woord. Zo vind ik het al vanaf mijn puberteit belangrijk om zelf al mijn rekeningen te kunnen betalen. Ik vind het ook niet fijn om aan één opdrachtgever of werkgever vast te zitten. En ik vind het heerlijk om als zzp’er geen verantwoording verschuldigd te zijn als ik bijvoorbeeld naar de tandarts moet of een keer een half uur vroeger mijn laptop dichtklap.
- Ik ben voortdurend op zoek naar nieuwe uitdagingen. Als ik de ene hobby helemaal doorheb, komt er vaak alweer een nieuwe hobby voorbij. Ik volg het liefst (als ik er de tijd voor heb) cursussen over van alles en nog wat, pluis regelmatig het internet uit om me weer met mijn hele ziel en zaligheid in een nieuwe hobby te kunnen storten en vind één van de te gekste dingen aan mijn werk als tekstschrijver dat ik me steeds in nieuwe onderwerpen mag verdiepen (en dat dan ook nog werk kan noemen). Dit schijnt overigens een multipotential-ding te zijn. Dus uiteraard kun je ook als je ouder of jonger bent dan millennials, die intense nieuwe-dingen-drang hebben.
- Ik moet heel vaak toegeven dat ik me ook schuldig maak aan dingen die “typische boomerdingen” genoemd worden. Vrouwen die kabels bij laptops niet snappen, tools waarvan ik weiger er gebruik van te maken (smartwatches!) of opmerkingen als “Vroeger, toen er nog geen computers waren…”.
- Mijn boekenkast puilt uit van de zelfhulpboeken. Romans lees ik nauwelijks. Maar in mijn Storytel-playlist en in de fysieke boekenkast barst het van de titels over rust in je hoofd krijgen en de beste versie van jezelf worden (maar dan in minder cliché bewoordingen). Misschien is dat ook wel typerend voor de generatie die extra veel druk én mobiele apparaten voor de kiezen krijgt waardoor je hoofd al snel met van alles gevuld kan worden.
- Ik doe heel veel dingen in het leven met een podcast of luisterboek in mijn oren. Schoonmaken in stilte of met het Foute Uur op de achtergrond is niet zo mijn ding. Ik ga het liefst ook tijdens een schoonmaakrondje of in de auto vrolijk door met de zelfhulpboeken, maar dan voorgelezen in mijn oren. Goh, zou multitasken ook een millennial-trekje zijn?
- Ik zet werkelijk alles op de foto. Niet dat ik vervolgens al die foto’s ook een plekje en filter geef op Instagram. Maar ik kan het niet laten om ieder fotogeniek broodje dat ik in een lunchroom eet eerst kunstig vast te leggen. En ben ik op een driedaagse citytrip geweest, dan kom ik gerust terug met een sd-kaart gevuld met 1000 foto’s. Maar goed, daarvoor ligt de schuld ook deels bij mijn fotografeerliefde, niet alleen bij het millennial zijn.
- Ik ontmoette mijn vriend (a.k.a. Bart) via een datingsite en zou om eerlijk te zijn ook niet weten hoe ik als niet-kroegbeest ooit een jongen tegen het woest aantrekkelijke lijf had moeten lopen zonder zo’n digitaal mannenoverzicht.
- Ik heb heel lang last gehad van bel-angst (nu al een jaar of zes niet meer, hoera!), en vond het veel fijner om te appen of mailen. Het was tien jaar geleden zelfs zo erg dat ik voor telefoongesprekken voor mijn stage hele scripts had uitgeschreven om op terug te vallen. Oh ja, ik hoopte ook altijd vurig dat mensen de telefoon niet zouden opnemen, zodat ik alsnog geoorloofd kon zeggen “Ik mail je wel even!” (om dan inwendig “Hoera!” te roepen).
- Ik ben aan de ene kant fan van digitale dingen, maar moet er aan de andere kant altijd enorm aan wennen. Ik zou soms willen dat ik zo’n hippe meid was die als allereerste de nieuwste programma’s kent en gebruikt. Of zo’n persoon die er graag op los experimenteert met Artificial Intelligence, Instagram-functies en nieuwe online tools. In werkelijkheid vind ik het wel allemaal te gek en cool, maar moet het meestal een half jaar indalen voordat ik mijn oude vertrouwde programma’s durf in te ruilen voor iets nieuws waar ik de ballen van snap.
- Mijn lat ligt hoger dan hoog. In alles wat ik doe, is de lat al snel boven plafondhoogte gelegd. Of het nu gaat om teksten afleveren, foto’s maken of een verjaardagscadeau voor iemand uitzoeken, ik doe het graag goed. Gelukkig rijzen de perfectionismecoaches als paddenstoelen uit de grond (zou het door de millennials komen?), waardoor er genoeg zelfhulpboeken te lezen (pardon: te luisteren, tijdens het schoonmaken) zijn om daar iets aan te doen.
- Ik geloof oprecht dat je alles kunt worden wat je wilt. Noem me naïef. Of een typische 29-jarige van nu. Maar ik ben ervan overtuigd dat je met discipline en wilskracht altijd die ene grote carrièreswitch kunt maken of van je hobby je werkt kunt maken. Oké oké, ik zal met mijn gebrek aan natuurkundekennis nooit een Einstein kunnen worden, en zonder diploma’s wordt cardioloog zijn ook lastig. Maar ik geloof dat het in heel veel minder specifieke gevallen en met een gezonde dosis talent écht mogelijk is om van je grootste voorliefdes een baan te maken.
Zijn er dingen uit dit lijstje die jij herkent (of je nu millennial bent of niet)?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
De kracht van iets doen voor een ander
"Mooi mens!" Dat is wat er in me opkwam toen ik mijn moeder gisteren een welverdiende prijs in ontvangst zag nemen voor haar vrijwilligerswerk. Al bijna 20 jaar zet zij zich als vrijwilliger in voor ouders van couveusekinderen. Niet een paar uur per week, maar meteen all the way en met al haar enthousiasme en passie. De impact die ze daarmee heeft gehad, inspireerde me om dit artikel te schrijven. Want hoe waardevol is het om - zonder iets terug te vragen - iets voor een ander te betekenen? Hoe krachtig is het als je je inzet om wat voor een ander te doen? En hoe kun jij ook je steentje bijdragen?
Mijn niet zo fabulous belevenissen op reis
In reisgidsen, op internet en op social media zie je vaak de mooiste foto’s van vakantiegangers. Idyllische plekjes, perfecte hotspots en uitgeruste gezichten. De een gaat winkelen in New York, de ander gaat de Chinese Muur bekijken en weer een ander boekt een safari in Kenia. Ik kijk mijn ogen alleen al uit bij het zien van de foto’s en krijg daar acute wanderlust van. Ook zelf heb ik al mooie reizen en vooral stedentrips mogen maken. Maar niet altijd is alles wat het lijkt op vakantie. Ik geef je graag een eerlijk inkijkje in mijn misschien niet zo fabulous vakanties, die eigenlijk juist daardoor vaak onvergetelijk en leuk zijn.
Hé hoi, welkom 2022! | Dit zijn mijn doelen voor 2022
Hoi hallo, 2022! Ik hoop dat jij een fijne jaarwisseling hebt gehad en wens je ten eerste een fantastisch mooi 2022 toe. Ik hoop dat 2022 je mooie momenten, groei en liefde mag brengen, en ook een arm om op te leunen als het even lastig is. Ik wens je gezondheid, geluk, dromen die uitkomen en hoop op de momenten dat het tegenzit. Dat 2022 je veel moois mag brengen en ook vertrouwen geeft voor de toekomst, ondanks de pandemiesituatie op dit moment. Om het jaar goed te starten, wijd ik traditiegetrouw dit eerste blogartikel aan mijn doelen voor 2022. Let’s go!
Hm, ik herken alleen de floppy, TikTok en alles op de foto zetten. Ik pas niet in een hokje denk ik;).
Maar verder vind ik dit vooral een heerlijk lijstje om te lezen. Gewoon lekker jij.
Ik betwijfel of jij de echte floppy gebruikt hebt. Dat waren die grote echte flapperige disks; ik vermoed dat jij de diskettes gebruikt hebt, die inderdaad dat icoontje zijn. Zie https://en.wikipedia.org/wiki/Floppy_disk (ten minste: in mijn taalgebruik destijds had ik het over diskettes als ik de 3 1/2 disket gebruikte en de floppy als het om de 5 1/4 ging. … ik heb ze allebei gebruikt – Gen X, he.)
Ha, jij had Disney DVD’s – ik had bijna alle Disney VHS Videos! 😛 En die ook allemaal weggedaan toen mijn videorecorder vervangen werd door een dvd speler. Maar ik heb abslouut nog een dvd/blu-ray verzameling – er is soms echt niks te vinden wat ik wil zien op streaming. Waar kun je The Pirate met Gene Kelly nou zien?
Nee joh, jouw lijstje zet je echt niet in het hokje van Millennial. Dat is ook maar bedacht. Ik noem mezelf ook nooit serieus Gen X. Daar pas ik ook niet bij. Stap er uit! Je bent gewoon lekker jezelf 🙂
Ik heb vooral last van het punt waar jij beschrijft dat je voor bepaalde leeftijden bepaalde doelen moet bereikt hebben. En eigenlijk is dat onzin want we hebben allemaal ons eigen tempo en pad en ik geloof ook echt dat dingen komen wanneer ze moeten komen. Ik woon nu nog thuis omdat ik wil kunnen doorsparen voor later, maar aan de andere kant geeft me dat ook de tijd om mijn trauma’s te verwerken en het gaf me de kans om te leren omgaan met mijn ziekte. Dan denk ik altijd maar: de dingen die ik doormaak of de vooruitgang die ik nu boek zijn misschien niet even zichtbaar voor de buitenwereld (tis niet dat ik een huis heb gekocht of een rijbewijs heb gehaald), maar wel net zo belangrijk. En ik weet dat ik het mezelf ook makkelijker maak want ik zal mentaal wel iets stabieler staan hierna. Onder alle lagen trauma die nu wegsmelten na hard werken (en er zijn er nog, daar ga ik niet over liegen) begin ik steeds meer mezelf te worden, vinden en te zijn. Dat zijn ook hele mooie dingen en voor mij heel bijzonder want ik heb dit nog nooit ervaren. Door mijn trauma’s en wat ik heb meegemaakt heb ik die kans nooit gehad. Dus het is geen nieuwe auto of een nieuw huis of iets wat een gemiddelde millennial als ‘excited’ zou omschrijven maar wel nodig. Voor de rest herken ik niet zo heel veel, want met technologie ben ik meestal wel snel weg. TikTok heeft me zelfs op vele mooie paden gebracht in mijn healing process.
Wat mooi dat je zoveel prachtige dingen uit TikTok hebt gehaald! En heel mooi ook hoe je beschrijft dat groei hem lang niet altijd zit in de zichtbare mijlpalen voor de buitenwereld. Ontzettend herkenbaar ook! Ik heb zelf ook wat langer thuisgewoond dan “gemiddeld” was, puur omdat ik eerst voor mezelf dingen wilde verwerken en wilde leren om zelfstandig en gelukkig in het leven te staan. Achteraf ben ik ontzettend blij dat ik mezelf die tijd heb gegeven, want pas op dat moment voelde ik aan alles “Ik ben er klaar voor!”.
Zeker als je dingen hebt meegemaakt in je leven, is het heel logisch om een eigen pad te bewandelen dat soms wat afwijkt van hoe je misschien denkt dat het hoort. Ongemerkt ben je dan waarschijnlijk juist veel harder aan het groeien dan je jezelf realiseert 🙂