Ik mag dan de laatste tijd meer schrijven over huishoudhacks en kookideeën, maar stiekem bega ik nog heel wat bloopers als (niet meer zo) kersverse volwassene. Gelukkig maar, want dat houdt de boel lekker in balans! Na artikel 1 en 2 over successful adulting heb ik nog steeds aan niet al te succesvolle acties geen gebrek. Tijd om in deel 3 weer een paar onhandige dingen op te biechten, waaronder een wel héél studentikoze actie.

• Als mijn ouders op bezoek zijn, ontdekken dat ik een tupperwarebakje met mini-hagelslagpakjes had aangezien voor mijn laatste voorraad Senseo-pads. Oftewel, de koffie is op. “Eh, pap en mam, is thee ook goed?”
• Denken dat je plant het uitstekend doet en dan ontdekken dat de voorkant inderdaad volop in bloei staat, maar dat de achterkant er bijzonder dood bijhangt. Voortaan toch maar iets fanatieker zijn met de gieter.
• Per ongeluk mijn bammetjes in de bus laten liggen (hallo lucky bastard die nu aan mijn overheerlijke boterhammen met hummus zit!) én mijn pinpas thuis vergeten. Oftewel, lekker studentikoos aan mijn kamergenoot op het werk moeten vragen of ik € 3,- mag lenen om iets te eten te halen. Lekker gênant!
• Mijn container een week te vroeg aan de weg zetten omdat de buren dat ook deden. Mijn volg-de-buren-strategie voor het container buiten zetten is blijkbaar niet waterdicht.
• Als ik een tv-programma wil terugkijken dat niet meer beschikbaar is, met mijn al tijden lang niet gebruikte e-mailadres een gratis proefabonnement nemen op een streamingdienst en razendsnel de vijf gemiste afleveringen erdoorheen jassen. En dat proefabonnement uiteraard nét op tijd stopzetten.
• Al maandenlang een stapel spullen in mijn achterbak hebben liggen die alleen maar naar mijn berging verplaatst hoeft te worden. En dan alsnog elke keer bij het openen van de achterbak denken “Oh ja, dat moet nog steeds!”.
• Interieurfoto’s maken en pas na 30 foto’s ontdekken dat Pippa’s knalgroene speelballetje pontificaal in beeld ligt. En me dan serieus afvragen of ik het balletje aan de kant zal leggen of aan het photoshoppen sla met de foto’s die ik al heb (luiheid!).
• Door mijn beugel harde broodjes niet kunnen eten en daarom op het werk tijdens een vergadering nogal onhandig moeten doen om mijn harde broodje toch nog in twee helften naar binnen te krijgen. Met de nodige vieze vingers van dien.
• Mijn OV-chipkaart die voor de miljoenste keer onderin mijn tas is beland als de bus komt aanrijden. Niet heel handig als je zoals ik alle mogelijke paperassen in je tas hebt zitten zonder al te logische indeling.
• Op nogal hoge toon tegen Pippa praten in de gang en vervolgens ontdekken dat er iemand voor de deur staat die al deze schattige kattenvrouwtjespraat woord voor woord kon verstaan. En die iemand was dus ook nog eens een serieuze mede-ondernemer uit mijn coachingstraject. Aangenaam. Romy. Overdag ondernemer, ‘s avonds gek kattenvrouwtje.
• Zo verdiept zijn in mijn telefoon in de bus dat ik op een gegeven moment verschrikt opkijk naar de buschauffeur. “Eh mevrouw, dit is de eindhalte.”
• Mijn lachen niet kunnen inhouden op een moment dat dat niet per se heel handig is.
• Aanstekers nog steeds doodeng spul vinden en daarom nóg enger doen door waxinelichtjes met het fornuis aan te steken. Het resultaat? Een romantisch tafereel op tafel. En een zwartgeblakerde nagel.
• Mijn bed regelmatig nét voor het slapengaan moeten opmaken omdat ik daar een uur eerder geen zin in had. Of mag ik dit als excuus gebruiken om mezelf tóch op zo’n mooi dekbedovertrek van Essenza te trakteren?
• Mijn thee nog altijd drinken uit een kerstmok van Blond Amsterdam. En ja, dat doe ik dus al vanaf juli van dit jaar. Het wordt vanzelf opnieuw kerst, toch?!

Wat was jouw laatste niet zo volwassen actie?