Alweer een maand geleden mocht ik mijn nieuwe huisgenoot verwelkomen. En dat was geen knappe Casanova, geen verre vriend die nog een verblijfplaats zocht en ook geen ongewenste indringer. Nee, ik heb het over de pluizenbol die luistert naar de naam Pippa. Alweer een maand geleden haalde ik haar op in het verre oosten van Nederland om mijn huis voortaan met haar te delen. En dus vond ik het tijd voor een update, of beter gezegd een Pipdate: hoe gaat het nu met Pippa? Ik praat je helemaal bij over hormonen, ondeugende taferelen en vooral heel veel liefde.
Was het ooit anders?!
Nu ik dit artikel schrijf, is de eerste gedachte die in mij opkomt “Was Pippa er ooit niet dan?!”. Na een maand ben ik al niet meer anders gewend dan dat ik thuis enthousiast word onthaald door mijn miauwende vriendin. Ik kan me haast niet meer voorstellen dat ze er ooit niet was. Maar mooier dan dat vind ik dat Pippa zelf zich ook gedraagt alsof ze helemaal gewend is aan de nieuwe situatie. Mevrouw heeft inmiddels haar vaste plekjes ontdekt, volgt me het liefst op de voet, heeft mijn schoot inmiddels ontdekt en voelt zich ook al thuis genoeg om keer op keer stiekem de kledingkast in te lopen en andere ondeugende capriolen uit te halen. Een goed teken!
Nieuwsgierige heldin op sokken
Pippa is het beste te beschrijven als een lieve en nogal nieuwsgierige heldin op sokken. Lief is ze iedere keer weer dat ze bij me komt zitten, me kopjes geeft en mij zelfs als ik alleen het vuilnis aan de weg heb gezet onthaalt alsof ik net terugkom van een wereldreis. Nieuwsgierig is ze iedere keer dat ze per se haar gevlekte neusje letterlijk in mijn zaken wil steken. Of dat nu is tussen de zakken met aardappels, om het hoekje van de vriezer of als ik een lade opentrek – mevrouw is het liefst live getuige van alles.
Tegelijkertijd is Pippa dus een heldin op sokken die in haar ontdekkingstochten van ieder geluidje schrikt. Het engst van alles vindt ze het luid ronkende ding dat luistert naar de naam ‘stofzuiger’. Alhoewel de afzuigkap ook niet haar grootste vriend is.
Eigen karakter
Je hoort het: Pippa heeft een eigen karaktertje. Een “oudere” kat (Pippa is vier jaar) adopteren is alleen al om die reden misschien anders dan een kitten nemen. Je haalt een kat toch uit haar vertrouwde omgeving waar ze al gedrag heeft ontwikkeld. Ik heb in de eerste weken dan ook heel wat tips opgezocht over kattengedrag. Google was steeds weer mijn beste vriend. Zo leerde ik dat sommige katten iets tegen dichte deuren hebben (Pippa dus ook), dat katten lege dozen vaak leuker vinden dan speciaal kattenspeelgoed en dat er achter veel gedrag wel een straf-beloning-logica zit. Stiekem vind ik het best leuk om me daarin te verdiepen en zo steeds wijzer te worden over wat er zoal door Pippa’s kleine koppie heen gaat.
Hormonen
Over kattengedrag gesproken, Pippa was in het begin nogal onrustig. Dat hield zoveel in als dat ze ’s nachts een paar keer 3 uur lang heeft gemiauwd met een volume waar je ‘u’ tegen zegt. Aaitjes geven en lief zijn, eten geven, boos worden of juist negeren – niets hielp. Toen ontdekte ik dankzij mijn moeder dat ze krols was. En niet een beetje ook. Na overleg met de dierenarts heb ik Pippa al vrij snel laten steriliseren, omdat ze volgens de arts zelf nogal last had van de hormonen en onrust. Een wereld van verschil! Verlatingsangst heeft Pippa nog steeds een beetje, maar verder lijkt ze haar rust weer te hebben gevonden. Ik voelde me even een boosdoener toen ik haar luid miauwend achterliet om de hele mikmak uit haar buik te laten halen, maar ik hoop dat ze toch blij is dat de hormonale rust in haar lijfje is teruggekeerd.
Heterdaadjes en opruimhulp
Inmiddels lijkt Pippa het uitje naar de dierenarts wel te zijn vergeten. Ze vermaakt zich prima en is daarnaast net zo graag lekker lui. Ze vindt het bijvoorbeeld heerlijk dat er aan mijn eettafel maar liefst zes stoelen staan en kiest regelmatig een nieuwe exemplaar uit om van haar rust te genieten. Maar het leukste van alles vindt Pippa het uiteraard om op de paar plekken te komen waar ze niet mag komen. Zo trof ik haar laatst ’s ochtends slapend op mijn eettafel aan (heterdaadje!), weet ze niet hoe snel ze tussen mijn schoenen moet duiken als ze de kastdeur ook maar hoort opengaan en mag ze ook graag meehelpen met mijn hobbykamer inrichten, wat zoveel inhoudt als midden in de lade zitten bovenop de spullen. Gezellig is het wel!
Een kat nemen? Jazeker!
Ja, Pippa en ik zijn (voor zover ik voor Pippa kan spreken) helemaal happy met elkaar. Voordat ik een kat adopteerde, ben ik weleens gewaarschuwd. Een kat nemen, zou je dat nu wel doen? Weet je wel dat er niets van je bank over blijft? En je blijft maar stofzuigen dan! Oké, dat laatste klopt. Ik ben zeker dagelijks met een stofzuiger of kruimeldief in de weer. Ja, een kat kost tijd. En energie. En het is een verantwoordelijkheid om elke dag rekening mee te houden. Maar dat alles is niets vergeleken met het plezier, de gezelligheid en de liefde die Pippa mij brengt. Zelfs na één maand al! Ik vind niets mooier dan het besef dat wij (hopelijk) nog vele jaren van elkaars gezelschap mogen genieten.
Heb jij huisdieren? En wat brengt jouw huisdier jou?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Drempelvrees om jezelf op video te laten zien? Mijn 5 inzichten!
Vanachter mijn laptop typend deel ik op mijn blog van alles over mijn leven. Maar datzelfde al pratend doen met een camera op mijn neus gericht? Dat leek me heel lang doodeng. Toch kriebelde het om soms video's op Instagram Stories te zetten. En dat betekende: het gewoon doen en sommige niet-helpende gedachten loslaten. Ik ging de uitdaging al een paar keer aan en vind het verrassend leuk. Omdat ik vast niet de enige ben met drempelvrees voor video's, deel ik 5 inzichten die mij helpen om wél de videocamera op mijn telefoon te durven aanzetten.
Omgaan met hoge werkdruk, hoe houd je het hoofd koel?
Heb je net met flink doorwerken drie punten van je to-do-list afgevinkt, staat er nog een hele waslijst op je te wachten. Verslagen die af moeten, e-mails die op een reactie wachten, projecten die allemaal zonder overleg op je bordje terecht zijn gekomen… de werkdruk ligt serieus HOOG. Hoe voorkom je dat je daaraan onderdoor gaat met nachtelijke piekersessies (“Helemaal vergeten Pim te mailen!”) en hollen-vliegen-rennen-neigingen tot gevolg? Ik ben zelf van origine de welbekende kip zonder kop, maar heb gelukkig geleerd om mijn kop er meer bij te houden. Met deze 9 tips lukt het mij om mezelf niet in deadlinestress te verliezen. Jou misschien ook?
Eend huren voor een Escape Vroom | Zo was de escape tour in een lelijk eendje!
Afgelopen zondag waren we al vroeg uit de veren om richting het mooie Hoogblokland te rijden. Op dat moment nog in onze nieuwerwetse auto, maar die zouden we snel inruilen voor een authentieker exemplaar: een blauwe eend. Bij We Love Oldtimers mochten we een eend huren om mee te doen aan de Escape Vroom: een gloednieuwe escape tour met raadsels, speurtochten, denkspelletjes, walkietalkies en vele kilometers door de mooie omgeving in een mooie blauwe Oldtimer. Het was een dag om niet te vergeten.
Zo leuk om te lezen dat het zo goed gaat met Pippa. Wat een schat van een kat! Ik heb jaren een kat gehad en heb daar ook zulke leuke momenten mee beleefd.
Ja, het is echt een schatje! Wat leuk dat jij ook lange tijd een kat hebt gehad. Het kan zo fijn zijn om je leven met zo’n lief beestje te delen.
Wat een mooie foto’s en leuk om te lezen dat ze zich helemaal thuis voelt. En fijn ook dat de sterilisatie zo goed gewerkt heeft.
Ah wat ben ik blij om dit te lezen! Het klinkt alsof jullie het heel goed met elkaar kunnen vinden én ik denk dat Pippa in haar handjes, nee pootjes, mag knijpen met een baasje zoals jij!
Wat een lieve reactie! Dankjewel! Ik ben ook heel blij dat het goed gaat tussen ons. Dat is toch van tevoren altijd even afwachten.
Wat leuk om te lezen dat het zo goed gaat. Hahaha ik moest lachen over dat stukje van die doos. Maya speelt namelijk sinds een paar dagen ook bijna alleen maar met een lege doos ;-), dus dat is ook van toepassing voor baby’s :-).
Haha, heerlijk dat zowel katten als kinderen soms met de kleinste (gratis) dingen zo blij kunnen zijn. Ik moest er ook wel om lachen dat ik een dure kattenmand ongebruikt moest terugsturen naar bol.com, terwijl ze een gratis lege doos wel geweldig vindt 😉
Prachtige foto’s van Pippa (die tussen de schoenen vind ik echt briljant). Heerlijk dat het jullie zo goed bevalt samen. Geniet, zou ik zeggen.
Wat leuk om te lezen dit! Fijn dat jullie het zo leuk hebben samen 🙂 Wij hebben twee hondjes en ik kan mij ook niet meer inbeelden dat ze er ooit niet waren. Ik februari was ik in mijn eentje een weekje op weg en toen vond ik het héél raar dat onze hond (hij was nog alleen toen) er niet was.
Dat snap ik. Je hecht je toch al heel snel aan zo’n beestje. Als je de gezelligheid van een huisdier eenmaal gewend bent, is het best raar om het daar opeens zonder te moeten doen.
Jeetje een maand alweer! Wat gaat de tijd snel. Zo te horen heeft Pippa het erg naar haar zit met jou en jij met haar. Leuk hoor! Ik heb zelf geen huisdieren, maar mijn ouders hebben wel katten die toch ook nog een heel klein beetje als de mijne voelen omdat ze er al waren toen ik nog thuis woonde.
Heerlijk dat je bij je ouders toch nog van katten kunt genieten. Groot gelijk heb je dat ze nog steeds een beetje als jouw katten voelen. Paco en Lily, de katten van mijn ouders, voelen ook nog steeds heel erg als mijn beestjes. Gelukkig zijn ze ook nog steeds even enthousiast als ik er ben als toen ik nog thuis woonde 😉
Ze is zo schattig! Fijn dat ze helemaal gewend is en je haar al goed hebt leren kennen in zo’n korte tijd.
Ik heb een hond en zij is echt geweldig. Altijd supervrolijk om me te zien en ze heeft ook echt een heel eigen karakter.
Jouw hond ziet er op de foto ook zo schattig uit. Heerlijk dat je aan haar zo’n fijn maatje hebt en dat ze zo’n eigen karaktertje hebt. Vooral dat laatste vind ik zo leuk aan huisdieren 🙂
Fijn te lezen dat jullie helemaal jullie plekje met elkaar hebben gevonden en super leuke foto’s! Je kan zo snel gewend raken aan elkaar he, dat het niet anders heeft geleken dan dat ze er altijd was. Och ja dat krolse gebeuren, vreselijk! Ook voor de beestjes zelf. Wij hebben ze toen ook beide laten helpen. Ik ben erg blij dat we Ayla nog hebben na het verlies van Yara: die helemaal tot leven is gekomen de laatste maanden. Tevens met mijn zwangerschap maar ook zeker omdat Yara nogal een bazig beestje was in huis. Je merkt dat Ayla steeds meer durft, steeds meer ons opzoekt en echt een gezelligheidsdier aan het worden is. Iets wat ze eerst allemaal niet had. In mijn verlof vermaak ik me in ieder geval prima samen met haar<3
Wat fijn dat het zo goed gaat met Ayla, ook na het verdrietige overlijden van Yara. Zo leuk dat Ayla je echt goed gezelschap kan bieden tijdens je verlof. Geniet van je lieve gezelschapsdier! <3
Wat een mooie foto’s, fijn om te lezen dat het al zo goed gaat met Pippa! Ik zou ook het liefst een iets oudere kat adopteren, juist omdat de oudjes het ook verdienen om een mooie oude dag te krijgen. En dat het karakter zich dan al helemaal heeft ontwikkeld lijkt me ook heel erg leuk en bijzonder! Zo te lezen vermaakt Pippa zich uitstekend bij jou <3
Wat mooi dat jij ook graag een wat oudere kat zou willen! Pippa is vier en ik vind dat zelf wel een ideale leeftijd. Ik kan hopelijk nog heel lang van haar genieten, maar ze heeft wel al echt een eigen karaktertje. Daar geniet ik inderdaad echt van.
Ik ben nu al heel benieuwd naar jouw toekomstige kat ooit. Die gaat het vast heel goed krijgen bij jou <3
Prachtige foto’s, Romy! Wat een fotogeniek beestje is ze toch. Geweldig dat je een iets oudere kat op zoek naar een gouden mandje geadopteerd hebt!
Dankjewel! Ja, Pippa is stiekem best wel fotogeniek <3
Fijn dat het goed gaat met Pippa! Vervelend dat de vorige eigenaren haar niet hebben laten steriliseren, maar hopelijk heb je nu geen last meer van vervelende miauwtjes!
Wij hebben nu alleen nog Charlie. Volgens mij vermaakt hij zich prima in zijn eentje, maar hij is wel heel aanhankelijk en miauwt er ook op los, gewoon voor de aandacht. Dat probeer ik hem nu zoveel mogelijk te geven. Nu hij alleen is verwennen we hem toch wel een beetje meer 🙂
Het gaat gelukkig na de sterilisatie veel beter met het miauwen. ’s Ochtends doet ze het soms nog, maar ik ben al heel blij dat ik gewoon kan doorslapen en dat ze ook zelf wat meer rust in haar koppie heeft gekregen 🙂
Wat fijn om te horen dat het goed gaat met Charlie. Ik kan me voorstellen dat hij best wel moet wennen aan het feit dat hij nu alleen is, maar zo te horen doet hij het goed. En wat zal hij het heerlijk vinden dat jullie hem juist nu zo lekker verwennen <3
Super leuke pipdate haha! Zo leuk dat je al helemaal aan haar gewend bent (en zij aan jou) en dat je al van die mooie momenten hebt meegemaakt in een maand tijd. Echt prachtig om te lezen hoe snel je naar zo’n lief diertje kunt toegroeien alsof ze altijd al in je leven is geweest! Ook goed dat je snel hebt besloten om haar te laten steriliseren. Al dat gemiauw midden in de nacht is ook niks, maar voor Pippa zelf is het ook totaal niet fijn. Prachtige foto’s heb je ook van haar gemaakt, echt een schatje!
Dankjewel voor je fijne reactie! Ik ben ook echt blij hoe snel we aan elkaar gewend zijn en hoe lief ze is. Daar bof ik echt mee. Inderdaad fijn dat ik haar zo snel kon laten steriliseren. Ik denk dat het voor haar ook veel beter is om niet meer steeds die stoot hormonen door haar lijfje te hebben gieren 🙂
Een pipdate!! Vaker doen, haha. Zo fijn dat jullie allebei je routine hebben gevonden in huis. En ja, een kat is een grote verantwoordelijkheid, maar dat stofzuigen is niets als je kijkt wat je ervoor terugkijkt. Ik hoef trouwens gelukkig nauwelijks extra te stofzuigen. Buttons haart niet echt uit. Maar kan me voorstellen dat mooie Pippa wat meer haar verliest, vooral met dit weer. Prachtig beestje is het toch.
Absoluut! Ik heb die extra stofzuigrondjes graag voor lieve Pippa over. En zoals ik laatst tegen een vriendin zei: mijn huis is mede dankzij een kat wel schoner dan ooit, omdat ik steeds aan het stofzuigen ben, haha.
Ideaal trouwens dat lieve Buttons niet echt verhaart! Dat scheelt weer wat in het huishouden 😉 Het schijnt ook te helpen als een kat naar buiten kan, omdat ze dan een deel van hun haren buiten verliezen.
Mooi beestje en heel lief koppie hoop dat jullie lang van elkaar mogen genieten
Die foto met de schoenen is echt geweldig! Dat semi schuldige hoofdje! Veel plezier samen 🙂
Dankjewel! Haha, wat een leuke foto hè?! Ze staat er zo heerlijk “betrapt” op 😉
Wat fijn dat jullie elkaar al zo gevonden hebben op die korte tijd.
’t Is echt een fotomodel, ook met die mooie, grote kijkers, prachtig!
En ja, die schoenenfoto kan zo op posterformaat, zo mooi.
Ja, fotogeniek is Pippa zeker. En ik moet regelmatig om haar lachen met haar grappige acties, zoals in de kledingkast. Dan kan ze zo heerlijk “betrapt” kijken 😉
Ze is erg fotogeniek (welke kat is dat niet, denk ik dan) en ze geeft je veel plezier 🙂
Onze M. liep ook vandaf de eerste minuut rond alsof ze al jaren bij ons in huis was. En toch, toch is ze in de afgelopen jaren alleen maar nóg vertrouwder geworden. Het wordt dus vast nog (onvoorstelbaar!) veel beter tussen jouw en je kat.
Ik raad je aan om Het geheim van de Kat van John Bradshaw te lezen Bradshaw heeft alle literatuur over katten en alle onderzoeken en uitkomsten daarvan op een rijtje gezet en daarmee een onbetwiste bron van informatie aan kattenliefhebbers gegeven. Zoek maar op.
Ben heel blij dat het zo goed uitpakt. Maar dat kan ook komen omdat je echt met open ogen en realiteitszin dit kattenavontuur bent aangegaan 🙂
Die boekentip ga ik zeker onthouden. Ik vind het interessant om me in kattengedrag te blijven verdiepen. Veel kattengedrag is eigenlijk heel logisch als je er goed naar kijkt – razend interessant!
Dankjewel voor je fijne reactie! Ik hoop ook dat het alleen maar nog beter zal gaan tussen Pippa en mij. Zeker na de sterilisatie en de kleinere hoeveelheid hormonen die ze daardoor in haar lijfje heeft, moet dat vast wel goed komen 🙂
Fijn dat jij en Pippa zo gelukkig zijn samen! Mij kat houdt ook niet zo van de stofzuiger. Onzer nieuwe is bij toeval stiller en blaast niet zo. Wat bij ons erg helpt tegen kattenhaar is de furminator. Goede kam die veel haar eruit haalt. Niet schadelijk voor de poes, voorkomt zelfs haarballen. Scheelt veel verharen… best prijzige kam, maar scheelt veel!!
Dankjewel voor de goede tip van de furminator! Die kende ik nog niet, maar ik ga de tip zeker onthouden. Omdat Pippa deels langharig is, lijkt zo’n kam tegen de verharing me zeker geen overbodige luxe.
Een lieve pluizenbol in huis, ik kan hier alleen maar van dromen. Door het verlies van onze vorige 2 katten nemen we voorlopig geen katten meer.. Ik mis het wel.. Maar eens ik ‘ooit’ op mezelf zou gaan wonen is dat het eerste dat ik in huis zal nemen.
Als je gewend bent om met katten te leven, kan het inderdaad een gemis zijn als er geen beestje meer om je heen loopt. Ik miste het ook toen ik eerst zonder kat in mijn woning zat en ben heel blij met de gezelligheid die Pippa nu in huis brengt.
Hopelijk komt jouw huisje mét lieve kat er ook eens van 🙂
Wat is die eerste maand hart gegaan en wat hebben jullie al veel ‘beleefd’ samen! Zo fijn dat het zo goed gaat met haar en dat jullie het zo heerlijk hebben samen. Ik ben opgegroeid met katten en heb er jaren zelf ook een aantal gehad. Maar na een paar zieke, nog niet eens heel oude katten, die ingeslapen moesten worden, vond ik het wel goed zo zonder dieren. Ik mis het (katten) wel, dus daarom geniet ik stiekem ook een beetje mee met alle geweldige verhalen en foto’s van Pippa.
Wat is het toch verdrietig om afscheid te moeten nemen van een beestje, zeker als een kat daar eigenlijk de leeftijd nog niet voor zou hebben. Gelukkig kun je online (en misschien ook bij mensen om je heen) vast nog volop van lieve katten van anderen meegenieten 🙂
Heel leuk om een update; Pipadate te lezen, fijn dat het zo goed gaat!
*Pipdate of Pippadate natuurlijk haha! 🙂
Die laatste foto is wel echt geniaal zeg! Wat goed dat je je zo verdiept hebt in het kattengedrag. Lijkt mij inderdaad ook super belangrijk. Volgens mij zijn er te veel mensen die beestjes nemen en zich helemaal niet realiseren dat er heel veel bij komt kijken. Fijn dat het zo goed gaat.
Je hoort inderdaad regelmatig dat mensen huisdieren nemen zonder te beseffen dat dat ook de nodige verplichtingen met zich meebrengt. Ik vind het soms zo verdrietig om op Marktplaats allerlei katten van nog geen één jaar te zien staan vanwege tijdgebrek. Je zou dan toch denken dat je daar van tevoren even goed over nadenkt. Stiekem vind ik het zelf ook gewoon razend interessant om me in kattengedrag te verdiepen. En dat ik Pippa daardoor steeds beter leer kennen, maakt het alleen maar leuker 🙂
Dit artikel is zo schattig en lief geschreven! Je zou je kat zo uit het scherm willen plukken om te knuffelen en te verwennen. Ik heb geen idee of Pippa dat even leuk zou vinden als ze geknuffeld zou worden haha. Denk dat als ik het zou proberen het wel zou merken welke reactie ik krijg.
Ik heb zelf wel een huisdier trouwens. Mijn vogeltje Jacqueline. Dat is mijn held, hij is er altijd voor me en ik zou niet weten wat te doen zonder hem. Een van de bijzonderste momenten van de afgelopen tijd vond ik toen ik nog studeerde en ik midden in de examens zat. Ik voelde me heel ellendig en kon wel wat moed gebruiken eigenlijk. En Jacqueline was in de buurt, hij is bij me komen zitten in stilte en kwam af en toe een kusje geven. En hoe stom het ook klinkt, ik voelde me beter. Normaal als hij bij me zit is het om lawaai te maken en te fluiten. Maar deze keer was het in stilte. Af en toe een klein geluidje. Ik denk dat hij voelde dat ik wel een oppepper kon gebruiken en die heb ik ook gekregen. En sindsiden altijd. Als ik eventjes de moed kwijt ben komt hij bij me om kusjes te geven of lief te doen of lieve geluidjes te maken. Ik voel me dan altijd beter. Zolang Jacqueline aan mijn zijde is, kan ik de wereld aan. Zoals ik al eens vertelde op mijn blog, Jacqueline is een meisjesnaam maar we ontdekten pas te laat dat het eigenlijk een mannetje is. Sindsdien luistert hij (hoewel luisteren) naar zijn naam dus we hebben hem zo gelaten. Ik herken wel bepaalde dingen van Pippa bij ons vogeltje. De koppigheid en eigen wil bijvoorbeeld, maar ook de nieuwsgierigheid. En het beste van al; als ben ik gewoon de post gaan halen beneden, als ik thuiskom vliegt hij met blijdschap naar me alsof ik een wereldreis van 5 jaar heb gemaakt. Echt te lief voor woorden
Jacqueline klinkt als een geweldig vogeltje. Wat is het toch mooi dat dieren het soms heel goed kunnen aanvoelen als je even een arm (of poot) om je heen nodig hebt. Heerlijk dat Jacqueline je ook zo’n warm welkom kan bezorgen. Dat is toch wel echt de kracht van huisdieren 🙂
Wat een prachtige poes!
Fijn dat het nu goed gaat.