Close-upfoto’s maken van bloemen, mijn opa en oma portretteren en op reis elk detail vastleggen? Yep, ik heb altijd “iets” met fotografie gehad. Of beter gezegd: met achter de camera staan. Zelf voor de lens poseren was lange tijd minder mijn ding. Als je me jaren geleden had gezegd dat ik nu blij word van een professionele fotoshoot, had ik je vast vierkant uitgelachen. En als je me had gezegd dat ik die foto’s op internet zou delen, was ik al helemaal in lachen uitgebarsten. Gelukkig maar dat ik die lach nu ook op de foto’s zelf durf te laten zien. Van foto-angst naar fotopret.

Handstandfoto’s en gekke bekken

Als kind vond ik het helemaal prima om op de foto te gaan. In bikini, met gekke bekken en in halve net-niet-gelukte handstand? Kon allemaal. Maar aan het eind van mijn puberteit veranderde dat langzaamaan. Ik was vast niet de enige puber die opeens uiterlijk een ding vond. Geen foto was goed genoeg. Ik durfde niet voluit te lachen. Vond het sowieso maar gênant om ergens te poseren. En mezelf écht laten zien – dat vond ik al helemaal spannend. Foto’s van mezelf zag ik als een soort bevestiging van wat al in mijn hoofd zat: dat het niet goed genoeg was.

Van cameraschuw naar outfitfoto’s

Toen ik mijn blog begon, veranderde er iets. Ik wilde op mijn persoonlijke blog mijn gezicht laten zien. Daarom verscheen ik vaker voor de camera. Na een tijdje besloot ik me zelfs aan outfitfoto’s te wagen. Heb ik even mazzel dat mijn ouders nooit de beroerdste waren (en zijn) om weer eens mijn nieuwe kloffie op de gevoelige plaat vast te leggen. Vond ik tegelijkertijd wel heel spannend! Want wat nu als er iemand langsloopt? Of – erger nog – als mensen het maar gek vinden? Maar oefening baart kunst. Hoe vaker je iets doet wat buiten je comfortzone ligt, hoe meer het binnen je comfortzone komt te liggen.

Voor de professionele cameralens

Zo’n drie jaar geleden liet ik voor het eerst door een fotograaf foto’s maken. Ik wilde een keer professionele foto’s op mijn blog hebben. Van tevoren vond ik het een tikkeltje eng. Ik vond mezelf gewoon niet zo’n typische fashionblogger die van nature stralend op elke foto staat. Zou er dan wel wat leuks uit komen? Gelukkig wel. Een goede fotograaf zal je altijd aanwijzingen geven om mooi op de foto te staan en je kunt vaak meekijken op het schermpje. Een fotograaf zal het ook heus zeggen als je gek lacht of raar kijkt of als er lipstick op je tanden zit. Vond ik een hele geruststelling.

Zelfvertrouwen door foto’s

Het bijzondere is dat die fotoshoot me uiteindelijk juist een oppepper heeft gegeven. Toen ik de foto’s later in mijn mailbox kreeg, moest ik een paar keer knipperen. Was ik dat? Die tikkeltje onzekere meid die opeens zelfverzekerd op de foto stond?

De foto’s hielpen me om vanaf een afstandje naar mezelf te kijken. Als je steeds haast met je neus op de spiegel gedrukt elk puistje en putje in detail bekijkt, lijken de imperfecties enorm. Maar heb je weleens een blik op het grotere plaatje geworpen? Dat is waar mooie foto’s mij bij helpen. Dan zie ik niet dat pukkeltje of die gekke elleboog of de rare knie. Dan zie ik alleen maar hoe ik er in totaal bij sta. En dan zie ik of ik oprecht lach. Dat is veel belangrijker dan hoe mooi of niet je op de foto staat.

Een fotoshoot als cadeautje voor jezelf

De afgelopen jaren heb ik een paar keer een zakelijke fotoshoot gedaan. Je moet ook haast wel als zelfstandig ondernemer als je zelf je bedrijf bént. Op mijn zakelijke site wilde ik geen selfies of vakantiekiekjes zetten, maar echt goede foto’s. En dus schakelde ik Iris – mijn favoriete fotograaf – weer in.

Het leuke is dat het steeds wat minder onwennig voelt om op de foto te gaan. Sterker nog, ik vind zo’n fotoshoot juist heel leuk om te doen. Natuurlijk schiet soms door mijn hoofd “Zullen mensen niet denken ‘Heb je haar weer!’.” Maar dat probeer ik naast me neer te leggen. Een fotoshoot voelt namelijk haast als een cadeautje. Een cadeautje voor jezelf.

Dat wilde ik gewoon even zeggen. Als jij onzeker bent of je blijft frustreren over jezelf, doe jezelf juist dan een fotoshoot cadeau. Vraag een dierbare om je in een mooie outfit op de foto te zetten. Of vraag of je voor iemand proefmodel mag zijn. Of boek een professionele shoot bij een fotograaf en laat je verrassen. Soms zie je op een foto pas hoe je gegroeid bent. Niet per se in breedte of in lengte, maar als mens. En soms zie je pas op een foto dat jij er mag zijn. Meer dan je zelf denkt.

Heb jij weleens professionele foto’s van jezelf laten maken?