Alweer bijna 10 jaar ben ik vegetariër en nog altijd ben ik blij met die keuze. De laatste jaren begint vegetariër zijn ook steeds ‘normaler’ te worden in Nederland. Toch krijg ik nog heel regelmatig vragen over het feit dat ik vegetariër ben. Wat vind ik ervan als andere mensen wel vlees eten? Hoe moeilijk is vegetariër zijn? En wat eet ik dan wel? In dit artikel zet ik een paar vragen over vegetariër zijn op een rijtje die mij héél vaak worden gesteld. Voor als jij ook overweegt om vegetariër of flexitariër te worden of gewoon omdat je het misschien interessant vindt om over mijn ervaringen te lezen.
Waarom ben ik vegetariër geworden?
Al vanaf het moment dat ik hoorde dat vlees van dode dieren komt, was ik vastbesloten om nooit meer vlees te eten. Ik ben altijd al een enorme dierenliefhebber geweest en kon het simpelweg niet over mijn hart verkrijgen om dieren op te eten. Toch ben ik ‘pas’ op mijn 14e vegetariër geworden. Mijn moeder was eerst sceptisch, ook omdat ik nog in de groei zat. Maar op mijn 14e hebben we samen goede afspraken gemaakt, waardoor het toen wél kon en mocht. Wat trouwens ook meespeelde bij mijn keuze is dat ik nooit echt van vlees heb gehouden. Dat maakte de overstap naar vegetarisch eten een stuk makkelijker.
Is het moeilijk om geen vlees en vis te eten?
Persoonlijk heb ik geen moment vlees of vis gemist, ook omdat ik van beide al nooit echt fan ben geweest. Ik denk alleen dat het heel erg per persoon verschilt hoe moeilijk het is om geen vlees of vis te eten. Voor een ander is het misschien wél heel lastig om vlees en vis te laten staan, bijvoorbeeld wanneer je door een dieet of allergie al bepaalde voedingsstoffen of producten moet mijden of als je maar weinig dingen lust. Gelukkig is er wel steeds meer keuze aan vegetarische producten. Sommige daarvan vindt zelfs mijn vader (als rasechte vleeseter) écht lekker. In die zin is vegetarisch eten denk ik wel makkelijker geworden.
Het enige wat ik soms lastig vind aan vegetariër zijn, is dat niet overal rekening wordt gehouden met vegetariërs. Ik heb weleens een buffet gehad waarbij in alles vlees zat. Zelfs in de salade waren spekjes waren verwerkt, waardoor ik de keuken moest vragen om speciaal iets anders voor mij te maken. Ook op vakantie vind ik het weleens lastig. Wij koken op vakantie vaak zelf in een appartement, maar in veel (zuidelijke) landen zijn vleesvervangers helemaal niet bekend. Gelukkig is er altijd wel een mouw aan te passen, maar dat vereist soms de nodige creativiteit.
Vind ik het niet erg als iemand anders vlees eet?
Deze vraag wordt me héél vaak gesteld. Mensen verontschuldigen zich weleens als ze een hamburger eten en erachter komen dat ik vegetariër ben. Maar echt waar, doe gewoon jouw ding! Natuurlijk vind ik het leuk als iemand in mijn omgeving ook vegetariër wordt. Maar net zoals ik niet zou willen dat iemand anders mij oplegt om vlees te eten, zo wil ik ook niet dat anderen zich door mij verplicht voelen om vlees uit hun eetpatroon te schrappen. Vegetariër zijn moet je doen vanuit je eigen overtuiging, niet omdat je de druk voelt van buitenaf. Het enige waar ik lichte bibbers van krijg, is als ik mensen botjes zie afkluiven. Brr….
Eet ik dan ook geen… [vul in: gehakt, vis, kaas, yoghurt, ei etc.]?
De keuze om vegetariër te zijn, kan voor iedereen wat anders inhouden. Zelf heb ik er 10 jaar geleden bewust voor gekozen om geen vlees of vis meer te eten. Daar zal ik dan ook nooit van afwijken. Dus nee, gehakt eet ik ook niet (die vraag kreeg ik ooit!). Maar kaas, yoghurt en ei staan wel af en toe op mijn menu. Kaas eet ik echt zelden en ei zelfs bijna nooit. Maar als er bijvoorbeeld door een gerecht kaas zit, zal ik niet alle beschrijvingen nakijken of dat kaas met of zonder dierlijk stremsel is. Natuurlijk vermijd ik dierlijk stremsel liever, maar niet altijd is dat even makkelijk, zeker niet als ik de boodschappen niet heb gedaan.
Waarom ben ik geen veganist?
De laatste jaren lijkt het wel alsof er steeds meer mensen vegetariër en soms zelfs veganist worden. Een ontwikkeling die ik alleen maar kan aanmoedigen. Toch voel ik soms ook een soort druk, ook vanuit mensen die bijvoorbeeld veganistisch eten of leven. Zelf heb ik bewust de keuze gemaakt om geen veganist te worden. Ik ga van mezelf al vrij neurotisch om met eten (calorieën tellen, ingrediëntenlijstjes uitpluizen), los van het letten op dierlijke producten. Juist daarom heb ik besloten om het voor mezelf niet nóg moeilijker te maken en nog meer te moeten opletten. Ik denk dat dat voor mij persoonlijk niet goed zou zijn.
“Ja maar, je draagt wel leer, je eet wel ei, je doet wel…”
Vooral de laatste paar jaar voel ik soms een soort druk vanuit andere mensen die vegetariër of veganist zijn. Dingen als ‘Ja maar, hoe kun je dan wel ei eten?’ of ‘Ja maar, weet je wel dat in dat product die kleurstof met dat E-nummer zit?’. Eerlijk gezegd vind ik dat best lastig. Zo ontving ik laatst leren Timberlands voor mijn blog. Een bewuste afweging, omdat ik met mijn moeilijke voeten niet-leren schoenen ontzettend snel verslijt. Toch voelt het dan (zonder dat iemand er iets van zegt) soms alsof ik me moet verantwoorden. Zouden mensen het niet stom vinden? Maar op dit moment probeer ik er vooral vanuit mezelf naar te kijken. Vegetariër zijn is een keuze die ik heb gemaakt, niet een hokje waaraan ik moet voldoen. En dat geldt niet alleen voor vegetariër zijn. Aan elke keuze die je maakt, kun je jouw invulling aan geven. Doe wat voor jou goed voelt, dan doe je het goed genoeg!
Ben jij vegetariër, flexitariër of veganist of eet je juist bewust vlees?
Wat een mooi en eerlijk artikel meis. Ik vind het dapper dat je er zo open over bent. Zelf vind ik dat mensen hier zelf een keuze in moeten hebben en niet naar anderen moeten wijzen als ze een keer anders doen dan anderen. Laat lekker mensen lopen in leren schoenen, ook als ze vegetariër zijn of een glaasje melk drinken. En laat mensen ook een Hamburger eten als ze dat willen. De wereld wordt er echt beter op als je iedereen in z’n waarde laat.
Heel mooi gezegd en ik ben het helemaal met je eens! De wereld is zoveel mooier als mensen niet continu oordelen en elkaar in hun waarde laten.
Mooi geschreven! Ik herken de vragen ook van vegetariërs vanuit mijn omgeving, waar anderen soms een probleem van kunnen maken… Gehakt? Serieus? Hahaha. Je hebt nu in ieder geval voortaan een artikel om naar te verwijzen als je de vragen weer krijgt. “Hier, lees dit maar!”
Mooi artikel. Ik ben ook van mening dat je iedereen in zijn/haar waarde moet laten. Zelf eet ik al veel minder vlees dan jaren geleden en dat voelt goed.
Wat een goed en eerlijk artikel! Ik vind het echt tof dat je geen vlees eet! Ik zelf eet wel vlees, maar wel met mate. Zo probeer ik in het weekend geen/minder vlees te eten 🙂
Haha, precies! Voortaan kan ik mensen gewoon de link naar dit artikel geven om alles te verduidelijken 😉
Wat goed dat je er ook mee bezig bent om in ieder geval twee dagen per week minder vlees te eten. Dat is ook al een hele mooie stap 🙂
Leuk artikel!
Ik mag zelf nu geen rood vlees eten en ik heb de laatste jaren een allergie ontwikkeld voor koemelk. Ik twijfelde al heel lang of ik vegetariër zou worden. Ik merk wel als je iets niet mag, het lastiger is dan wanneer het helemaal een keuze is. Vooral door de melkallergie mag ik gewoon heel vaak ergens iets niet eten. Soms word ik dan bijna gedwongen voor een keuze waar vlees in zit.
Toch bevalt het heel goed om minder vlees te eten! De druk van buitenaf is wel groter nu ik zo bewust er mee om ga. Jammer dat mensen een label willen opplakken. Als iedereen gewoon doet waar hij of zij zich goed bij voelt… dan zou het allemaal veel makkelijker zijn.
Leuk om te lezen dat jij dit zo ook ervaart.
Wat lastig zeg dat je zowel geen rood vlees als geen koemelk mag. Ik kan me voorstellen dat dat soms best wel beperkend is en dat het lastiger is dan wanneer je zelf heel bewust die keuze zou hebben gemaakt.
Vervelend dat jij ook weleens met die druk van buitenaf te maken krijgt! Het zou zoveel mooier zijn als mensen keuzes gewoon aan diegene zelf overlaten in plaats van erover te oordelen.
Een boeiend artikel! Ik eet ook weinig vlees en heb het ook niet nodig, maar toch ben ik geen vegetariër. Soms overweeg ik het wel eens, maar eerlijk? Vooral een barbecue houdt me tegen. In de zomer vind ik dat gewoon te lekker.
Het is al hartstikke goed dat je minder vlees eet, toch?! Ook dat is al een hele mooie stap! 🙂
Heel interessant om te lezen; zelfbewust en gelukkig ook niet veroordelend. 🙂 Zelf eet ik wel bewust vlees, vanwege (argumentatie in volgorde van belang) mijn gezondheid, omdat ik het lekker vind en omdat ik vind dat het in evenwichtige menselijke voeding thuishoort. Over dat laatste argument wordt natuurlijk het meest gediscussieerd, maar ik vind de historische ontwikkeling van de mens daarin maatgevend. Tsja, dat is de geschiedenisnerd in mij. 😉 ‘Vroeger’ werd alles van dieren gebruikt – van huid tot bot -, dieren werden gewaardeerd en niet nodeloos geslacht. Dat kan ik wel waarderen. Voor mezelf kies ik daarom als het even kan voor biologisch vlees. En ik eet ook bewust niet elke dag vlees (dat is overigens heel niet-victoriaans :P).
Heel interessant om jouw overwegingen te lezen! Zo te horen is jouw keuze om vlees te eten ook een hele bewuste geweest en daar kan ik alleen maar respect voor hebben. Mooi om te horen dat je wel vaak probeert om voor biologisch vlees te kiezen 🙂
Heel interessant om jouw afwegingen te lezen! Opmerkelijk toch, dat mensen die zelf niet vegetarisch eten toch het lef hebben om te oordelen over hoe ver jij gaat in wat je wel en niet eet. Ik denk maar zo, alle beetjes helpen en je moet vooral doen wat bij jou past inderdaad dus ik hoop voor je dat je de druk die je voelt van buitenaf ook weer van je af kunt zetten, want die is niet terecht! Dat je bijvoorbeeld jezelf beschermt door wel vegetarisch maar niet veganistisch te gaan eten vind ik zo goed van je! Getuigt van echt zelfinzicht en een weloverwogen keuze.
Ikzelf ben toevallig net twee weken geleden gestopt met vlees eten. Niet heel moeilijk voor mij want ik at al niet veel vlees. Ik ben ooit een paar jaar echt vegetariër geweest omdat ik letterlijk misselijk werd van de wantoestanden in de bio-industrie, maar gaandeweg sloop het er toch weer in omdat ik het stukje vlees af en toe ook wel miste. Daarna probeerde ik volgens de regel te leven dat áls ik vlees kocht in de supermarkt, ik alleen biologisch (drie sterren) vlees zou kopen. Dat is best duur voor mij dus ik at daardoor hooguit 1x in de week vlees. Maar ja, voor een hamburger in de snackbar ging ik dan wel weer makkelijk overstag en dat is zeker weten niet biologisch.
Nu wil ik vooral het vlees minderen omdat ik gezonder wil gaan eten. Ik denk dat ik het vlees nu ook minder ga missen omdat er ondertussen zoveel meer aanbod is in vleesvervangers en je deze gewoon in de supermarkt kunt kopen. Ik wil over een paar weken ook de zuivel gaan minderen omdat ik daar echt veel te veel van eet (als ik alleen zou eten waar ik echt zin in heb dan eet ik de hele dag alleen yoghurt met muesli en boterhammen met kaas). Bovendien begin ik bewuster te worden van druk die de zuivelindustrie legt op het milieu en de dieren en daar voel ik me niet langer goed bij. Ik denk niet dat het ooit zover komt dat de gehele mensheid alleen nog plantaardig eet, niet in deze eeuw in ieder geval, en dat hoeft ook niet wat mij betreft. Maar veel minder vlees en zuivel zal toch echt wel moeten denk, willen we onze planeet in leven houden! Dus dank je wel voor je inspirerende artikel!
Dankjewel voor je onwijs fijne en uitgebreide reactie! Wat goed dat je sinds twee weken ook geen vlees eet en zo te horen ook al jaren heel bewust met vlees omgaat. Ook dat is al een hele mooie stap! Zo te horen is jouwe keuze om nu geen vlees en minder zuivel te eten een hele bewuste keuze geweest die ook binnen jouw leefpatroon past. En dat is misschien wel het allerbelangrijkste: dat je rekening houdt met het milieu en de dieren, maar alleen binnen wat voor jou mogelijk en prettig is, wat anderen daar ook van vinden of wat voor labeltje ze daar ook aan geven 🙂
Mooi hoe je er in staat en hoe je bewuste keuzes maakt. Mooi hoe je iedereen in zijn waarde laat.
Ik eet gewoon vlees en vis omdat ik het lekker vind. Door mijn eetstoornis heb ik mijzelf heel veel restricties opgelegd en ik probeer nu bewust keuzes te maken voor de dingen die ik lekker vind ipv die mijn hoofd lekker vond.
Goed artikel meid! En wat fijn dat je ouders daar ook al zo vroeg achter stonden, bij mij werd ook lange tijd het argument gebruikt dat ik nog moest groeien ;p Ik beaam overigens wat je zegt over het feit dat het voor fanatiekelingen nooit goed genoeg is, waardoor je je inderdaad zelfs schuldig kunt voelen als je een keer een ei eet. Ik heb hier laatst toevallig ook een artikel over geschreven, waarin ik uitleg dat ik om het welzijn van dieren geef, maar dat dat niet betekent dat ik mezelf daarom moet uithongeren (op reis kun je soms niet anders). Maar het is inderdaad fijn dat steeds meer mensen bewust worden van hun eetgedrag, mede door dit soort verhalen! 🙂
Ik vind het alleen maar mooi om te horen dat je hierin heel bewust voor jezelf hebt gekozen, juist omdat je eerder niet voor jezelf hebt durven te kiezen. Dat klinkt als een heel wijs en mooi besluit!
Heel mooi om te lezen hoe jij hierin staat en wat jouw ervaringen zijn als vegetariër, ook op reis. Het is inderdaad niet altijd even makkelijk om álles goed en volgens de boekjes te doen, zeker niet in de ogen van sommige fanatiekelingen. Het belangrijkste is dat je dan doet wat binnen jouw mogelijkheden ligt en wat voor jou prettig voelt. Want verhongeren omdat je blijft vasthouden aan strakke kaders, is inderdaad ook geen gezonde optie 😉 Ik ga je artikel over reizen als vegetariër even lezen trouwens. Ben benieuwd!
Goed beschreven. Wat kun je toch aparte vragen krijgen van andere mensen…
Ik vind het echt knap van je, ik zou het zelf nooit kunnen en willen, maar ik denk dat als je het echt wil dat het lukt en dat je een soort knop omzet en niet meer in de verleiding komt, dus respect voor je keuze!
Dankjewel! 🙂 Voor mij voelt het inderdaad als een knop die ik heb omgezet en daardoor voelt het niet eens meer verleidelijk als ik vlees of vis in de buurt heb staan.
Haha mijn vader is ook een echte vleeseter en vertikt het om een vleesvervanger te proeven. Al denk ik dat hij het niet eens zou merken als ik hem vegakip voorschotel! Zelf eet ik nauwelijks vlees. Een half jaar was ik vegetariër en nu eet ik het denk ik 1 keer per maand. Vooral tijdens uiteten vind ik het lastig, omdat je zo erg beperkt bent in je keuze. Toch staat het idee van vleeseten mij steeds meer tegen. En dat terwijl ik vlees wel echt lekker vond!
Haha, soms helpt het inderdaad om niet-vegetariërs iets vegetarisch voor te schotelen zonder het te zeggen. Het is dan meer dat iemand het woord ‘vegetarisch’ vies vindt klinken, maar in de praktijk merkt hij er misschien niet eens iets van 😉
Wat knap dat je heel erg hebt geminderd met vlees eten, juist omdat je het wel lekker vindt. Uit eten gaan als vegetariër is inderdaad misschien wel de grootste uitdaging. Gelukkig komen er steeds meer restaurants met goede vegetarische opties, maar vooral in het buitenland kan ik voor mijn gevoel niet overal naar binnen lopen zonder eerst de menukaart te bekijken.
Leuk artikel! Fijn dat je zo’n uitgesproken mening hebt. Ik ben zelf flexitariër. Ik eet twee keer per week vlees (één keer kip en één keer rund) en ik eet één keer per week vis (meestal een stukje zalm, garnalen of pangafilet). De rest van de week eet ik geen vlees of vis. Ik eet het puur omdat ik het lekker vind, maar niet elke dag en op deze manier draagt het toch bij aan een goede balans.
Zo te horen heb je inderdaad een hele goede keuze gemaakt voor een gebalanceerde voding! Heel goed dat je op deze manier ook heel bewust omgaat met vlees eten en kiest voor wat voor jou goed voelt en haalbaar is 🙂
Wauw al 10 jaar, wat super goed van je! Ik vind het heel goed dat je moeder in het begin sceptisch was, maar toen je eenmaal oud genoeg was de keuze toch aan jou over liet. Dat vind ik mooi om te lezen en zo zou ik dat zelf ook ooit aanpakken als ik moeder ben. Ik heb meerdere pogingen gedaan om er ook aan te beginnen maar ik moet echt eerlijk toegeven dat ik het te lekker vind. Soms, vooral de laatste tijd dat het echt een ding is, schaam ik me gewoon dat ik vlees eet. Ik heb het idee dat het niet kan en dat ik gelijk allemaal kritiek over me heen krijg. Ik heb echt de meeste respect voor mensen die dit kunnen, maar sommige mensen zijn echt te die-hard en die keuren gelijk iedereen af die het wel eet. Goed dat jij niet zo bent. Ik ben al trots op het feit dat we nog ‘maar’ drie keer per week vlees eten ipv 7 keer. Kleine stapjes, toch 🙂
Dankjewel voor je fijne en eerlijke reactie! Je mag hartstikke trots zijn op het feit dat je nog maar 3x per week vlees eet. Zeker als je vlees zo lekker vindt, is dat al een hele grote stap! Wat naar om te horen dat je je soms bijna schaamt voor je keuze om vlees te eten. Ik merk inderdaad ook dat daar de laatste tijd soms wel een taboe op lijkt te liggen. In mijn ogen niet terecht! Het zou fijn zijn als mensen elkaar en andermans keuzes (wel/geen/weinig vlees eten) gewoon zouden accepteren. Daar zou de wereld al zoveel mooier van worden.
Bedenk je eens hoeveel onschuldige dieren jij in de afgelopen 10 jaar hebt bespaard. Ik vind dat zo onwijs bijzonder! En lief. Zeker van een 14 jarig meisje.
Ik weet nog goed dat ik als klein kind perongeluk laat op tv zag hoe varkens gehouden worden en geslacht. Terwijl ik zelf tussen de boerderij dieren opgegroeid ben is dit een grote shock geweest. Ik heb de hele nacht gehuild en wilde nooit meer dieren eten. Maar omdat ik (net als jij toen) nog in de groei zat waren mijn ouders bang voor de gevolgen. Nu, heel wat jaren later is alles gelukkig in positieve zin veranderd en is het veel makkelijker om flexitarier, vegetariër of veganist te worden. Ik eet nu ruim 7 maanden vegan en ik voel mij daar onwijs goed bij. En snap de druk die mensje opleggen heel goed. Want ook ik draag nog leer..
Hou vooral je eigen idealen en waarden dichtbij je, want ze zijn mooi én inspirerend. Wat dat betreft ben je een voorbeeld voor velen. En zal ik willen dat ik kon zeggen dat ik al 10 jaar geen vlees meer eet.
P.s. Zelf ben ik allergisch voor melk en eieren waardoor de stap naar vegan automatisch is gemaakt..
Dankjewel voor je onwijs lieve en fijne reactie! Je woorden deden me echt heel goed!
Wat mooi om te horen dat jij ook al op zo’n jonge leeftijd een duidelijke mening had over dierenleed en daar iets aan wilde bijdragen. Ik ben ook blij dat het tegenwoordig zoveel makkelijker is om vegetariër te zijn en dat je nu veel meer opties hebt qua voeding.
Wat fijn dat je je heel goed voelt bij jouw keuze om vegan te eten. Ik vind het heel inspirerend hoe je die keuze zo bewust hebt weten te maken vanuit een overtuiging over de dieren en het milieu, maar ook op basis van je eigen gezondheid. Je mag heel trots zijn op de mooie stap die je hiermee hebt gezet 🙂
Leuk om te lezen! Ik blijf het bijzonder vinden hoe mensen het nodig vinden om anderen ter verantwoording te roepen en je proberen te pakken op ‘fouten’. Ik ben zelf bijna vegetariër (heb eigenlijk nog maar 1 uitzondering die niet heel vaak voorkomt), maar als mensen er speciaal naar vragen dan zeg ik dat ik geen vlees eet. Vegan is mij een stap te ver, maar zeg nooit nooit.
Mooi artikel! Ik ben zelf ook al 10+ jaar vegetariër en mis het geen moment. Het is alsof ik het artikel geschreven had kunnen hebben, zoveel overeenkomsten! Ik merk ook dat ik druk voel van veganisten. Alsof je het als vegetariër toch niet goed doet en niet mee telt. Lastig vind ik dat. Het is een keuze die iedereen voor zichzelf moet maken vind ik altijd.
Het is niet dat veganisten vegetariërs afkeuren. Maar als ik vanuit mijzelf spreek vind ik het onbegrijpelijk dat je vlees laat staan uit liefde voor dieren, maar nog wel de zuivelindustrie en eierindustrie sponsort door kaas, melk en eieren te blijven nuttigen. Alsof eendagshaantjes en kalfjes geen bestaansrecht hebben en bij hun moeders vandaan worden gehaald en naar de slacht gestuurd worden. Ik vind dat even erg als de vleesindustrie en kan er gewoon niet bij hoe iemand, die de eerste stap al heeft gezet door geen vlees meer te nuttigen, zijn ogen daarvoor blijft sluiten. Ik zie dat een beetje als half-werk, maar dat ben ik. Ik respecteer vegetariërs (alle beetjes helpen), maar het is in mijn ogen niet voldoende als je streeft naar een wereld zonder dierenleed. Ik behandel elk levend en voelend wezen het liefst zoals ik zelf behandeld wil worden.
Dankjewel voor je fijne reactie! 🙂 Ik kan me voorstellen dat het lastig is om helemaal vegetarisch te eten als je moeder geen uitzondering wil maken met koken. Ik heb zelf de mazzel gehad dat mijn moeder al jarenlang voor mij apart vleesvervanger klaarmaakt, maar ik ben me er wel van bewust dat dat eigenlijk een luxe is.
Hopelijk kun je straks, als je het huis uit bent, volop experimenteren met het vegetarische kookboek en daar een weg in vinden die voor jou goed voelt 🙂
Als ik je reactie zo lees, begrijp ik zeker waarom jij de keuze hebt gemaakt om veganistisch te eten. Ik ben me ervan bewust dat er ook in de zuivel- en eierindustrie dierenleed plaatsvindt en ik wil ook niet doen voorkomen alsof ik als vegetariër alle dierenleed weet te voorkomen. Voor mij voelt vegetarisch eten alleen wel als een mooie stap die binnen mijn mogelijkheden ligt om dierenleed te voorkomen. Het kan altijd beter, maar dit is een stap die voor mij haalbaar en goed voelt en waarmee ik tegelijkertijd mijn steentje bijdraag.
Precies! Het zou toch fijner zijn als mensen respect hebben voor elkaars keuzes en als je je niet hoeft te ‘verantwoorden’ voor hoe jij iets aanpakt. Wat mooi om te horen dat jij ook de keuze hebt gemaakt om in ieder geval bijna geen vlees te eten 🙂
Precies! Die druk is echt iets wat ik sinds een jaar of twee ben gaan voelen vanuit sommige veganisten, terwijl ik eerder vooral te horen kreeg dat mensen respect voor mij hadden als vegetariër. Het is inderdaad een keuze die je zelf moet maken en ook als vegetariër doe je in mijn ogen al heel veel tegen dierenleed en voor een beter milieu 🙂
Ik vind het heel goed dat je hier een artikel over schrijft en zo open bent over je ervaringen! Ik geef mezelf op het moment geen labeltje, maar ik eet wel een stuk minder vlees dan voorheen. Vind het heel belangrijk om zo mijn steentje bij te dragen!
Wat mooi om te horen dat jij op die manier ook al echt je steentje bijdraagt! Het hoeft ook niet per se een labeltje te hebben, maar is al supergoed dat je heel bewust met vlees eten bezig bent 🙂
Je kan nooit goed doen voor iedereen Romy. En dat moet ook niet want je moet het voor jezelf doen. Dus schijt wat iemand anders van je denkt. Als jij je er goed bij voelt, dat is toch het belangrijkste?
Dit artikel staat ook nog bij mij op de planning voor volgende week! Ik ben ook al heel lang vegetariër en vind het altijd heel interessant om andermans ervaringen te lezen 🙂 Ik word ook wel vaak gek van alle vragen die mensen mij stellen hoor, pfff. En vooral de mensen die dan geen vegetariër zijn vertellen mij vaak hoe ik het beste zou moeten leven als vegetariër (geen leer dragen, opletten bij bepaalde producten of er gelatine in zit). Erg vermoeiend af en toe.
Helemaal mee eens! Je kunt het nooit voor iedereen perfect doen en dan is het belangrijkste dat je in ieder geval een keuze maakt die voor jou prettig voelt.
Wat leuk dat je hier ook een artikel over hebt geschreven. Ik ben erg benieuwd naar jouw ervaringen 🙂 Dat soort opmerkingen over vegetarisch eten zijn inderdaad soms wel frustrerend, zeker wanneer ze komen van iemand die zelf geen vegetariër is. Laat mensen gewoon in hun waarde en laat iedereen zijn eigen keuzes maken, denk ik dan.