“Ik wil een dag in de natuur zijn. Even helemaal niets!” Zo luidde mijn geniale ingeving vorig weekend om mezelf iets fijns te gunnen. Een wandeling over de Veluwe leek me wel wat om volledig tot rust te komen. Aangezien een goede vriendin de Veluwe en de heide sinds kort als haar achtertuin heeft, gingen we samen wandelen in het oosten des lands. Alle clichés bleken waar: het is écht heerlijk om door de ongerepte natuur te wandelen, je afgetrapte gympen uit te testen op de heide en met je billen tussen de beukennootjes goede gesprekken te voeren. Ik vertel graag waarom ik iedereen een dag op de heide kan aanraden.
Ontsnappen aan de drukte
Hoe gek ik ook ben op Amsterdam en op het bruizende dorp in de Randstad waar mijn ouderlijk huis staat, soms wil ik niets liever dan aan de drukte ontsnappen. Mijn leven gaat regelmatig voorbij in een rush. Ik breng vijf dagen per week door op kantoor, heb na het werk mijn verplichtingen en steek de nodige tijd in mijn blog en alles wat daarbij komt kijken. De tijd lijkt dan ook razendsnel voorbij te gaan. Tussen alle drukte, dagelijkse beslommeringen en gepieker over files, bussen die niet komen opdagen en te krappe deadlines door wilde ik iets ontspannends doen. En waar kun je die rust nu beter vinden dan in het oosten des lands?!
Slow down!
Tot rust komen deed een deel van oost-Nederland blijkbaar al op de snelweg, waar je de hele dag niet harder mocht dan 100 kilometer per uur. Adem in, adem uit en slow down! In een ontspannen tempo trok ik door naar een omgeving die steeds groener werd en waar kantoorgebouwen plaatsmaakten voor bomen en heel veel groen. Ontspannen begint al onderweg! Maar ook wandelend door het bos kwamen we volledig tot rust. Een omgeving waar je hooguit een enkele enthousiaste hond en zijn ontspannen baasjes tegenkomt, is toch heel wat anders dan de drukke Randstad waar ik mijn doordeweekse dagen doorbreng.
Met je billen in de beukennootjes
Het is bijna bizar hoe een groene omgeving je een totaal ander gevoel kan bezorgen. Ik heb geen enkele keer op mijn telefoon of ook maar op een horloge gekeken tijdens onze wandeling over de heide en door het bos. Vervolgens kletsten we honderduit onder een grote boom. Het had wel een filmscène kunnen zijn. Dat onze billen ondertussen werden voorzien van een perforatiepatroontje van houtsnippers en beukennootjes deed er niet toe. Het waren even alleen de vele fijne gesprekken, filosofische hersenspinsels en toekomstfantasieën die telden. We beklaagden ons over de huizenmarkt, lachten over herinneringen van vroeger en droomden weg bij ideeën over het perfecte gezinnetje in het perfecte huis dat we vast over heel wat jaren wel hebben.
Opgeladen en wel naar huis!
Hoewel we aan het einde van de dag 13.500 stappen verder waren, was ik eerder bijgetankt dan moe. Een strakblauwe lucht, rustgevende wandelpaden, mooie uitzichtpunten en een lentezonnetje dat je zelfs verplichtte tot insmeren waren goed voor heel wat frisse energie. En dus stapte ik aan het einde van de dag opgeladen en wel de auto weer in. Om met hetzelfde tempo van maximaal 100 kilometer per uur terug naar huis te rijden. Adem in, adem uit en slow down! Tijd om het oosten des lands weer te verruilen voor de Randstad!
Naar welk natuurgebied ga jij het liefst?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Moedeloos gevoel? 8 troostende gedachten voor als jij je zo voelt
Voel je je moedeloos? Baal je van de situatie waar je nu in zit en vind je het lastig om te geloven dat hier verandering in komt? Of heb je veel voor je kiezen gekregen en weet je niet goed hoe nu verder? Een moedeloos gevoel overkomt ons allemaal weleens. Soms heeft het alles te maken met één enkele baaldag; soms loopt het al een tijdje niet zo lekker en zakt de moed je flink diep in de schoenen. Hoe het ook zit, dit artikel is voor jou voor als jij wel wat opbeurende woorden kunt gebruiken. Want echt: zelfs als de hoop en het licht ver uit zicht lijken, is er altijd ergens een sprankje hoop te vinden. En zo niet, dan zijn er nog andere dingen die je kunt doen om het jezelf op z'n minst makkelijker te maken.
Primair lymfoedeem | Over hoe ik mijn voeten "terugkreeg"
Vandaag heb ik een heel persoonlijk artikel voor je in petto. Lange tijd heb ik getwijfeld of ik iets over dit onderwerp wilde schrijven. Niet omdat ik me schaam, maar omdat ik niet wil dat mensen me "zielig" vinden. Het verhaal dat ik wil delen, is namelijk een positief verhaal. Oké, niet een en al. Maar wel een verhaal dat voor mij positiever heeft uitgepakt dan ik had durven hopen. Dit is het verhaal van mijn benen en voeten die altijd al "anders" waren. Dit is het verhaal over jarenlange onwetendheid, bizarre adviezen, steunkousen en uiteindelijk een ontdekking die mij meer heeft opgeleverd dan ik had durven hopen.
31 kleine en grote lessen die ik in mijn 31e levensjaar leerde
Over een week mag ik het cijfertje van mijn leeftijd overal aanpassen. Dan maakt de Big Thirty plaats voor een jaar erbij: 31. Grootse verjaardagsplannen heb ik dit jaar niet. Maar het leek me wél leuk om, naast taarten bakken, vorkjes taart meeprikken en cadeautjes uitpakken, terug te blikken op mijn 31e levensjaar. Want wat heb ik geleerd in de afgelopen (bijna) 366 dagen? Van rozekleurige ontdekkingen tot lessen over persoonlijke groei. En van levenslessen die ik leerde door tien keer in dezelfde valkuil te kukelen tot aankopen die ik veel eerder had moeten doen. Dít leerde ik in mijn bijna afgeronde levensjaar.
Heerlijk om even te ontsnappen van de drukte in de natuur! Ik ga graag naar de Biesbosch waar ik vlakbij woon.
De Biesbosch lijkt mij ook een prachtig gebied. Heerlijk dat je daar regelmatig gaat wandelen!
Het is wel heel fijn om naar het Amsterdamse Bos te gaan met de hond. Het fijne vind ik dat je er altijd wel een plekje vindt wat ofwel heel erg rustig is, of juist met gezellige mensen om je heen. Er zijn echt lege plekken te vinden, zodat je een half uurtje het idee kunt hebben dat je alleen in het bos bent. En als je juist behoefte hebt aan mensen om je heen, met kinderen en honden en paarden, dan loop je gewoon de hoek om en hup: je bent niet meer alleen.
Die drukte ontsnappen is inderdaad soms echt nodig. De natuur brengt zó veel rust. Het liefst zie ik mezelf later in the middle of nowhere wonen, lijkt me echt heerlijk! Liefs
Het Amsterdamse bos is ook een plek waar ik heel graag kom. Net wat je zegt, je vindt er zowel rust en ruimte als andere mensen om je heen. Ik kan er zelf vooral echt van opladen om alle mensen met enthousiaste honden te zien. Dat maakt me dan oprecht vrolijk.
Heerlijk, zo’n huisje midden in de natuur ver weg van alle drukte. Ik snap wel waarom je dat wel ziet zitten ?
Zo heel heel oostelijk is de Veluwe nou ook niet hoor! Alsnog 50 km rijden van de plek in de nog niet eens zo diepe binnenlanden van de Achterhoek waar mijn ouders wonen. Ik hoor al dat je uit de Randstad komt 😉
Fijn dat je zo’n fijne dag had! Ik vind wandelen en bijkletsen ook erg leuk. Ik was twee weken geleden in de Ooijpolder bij Nijmegen, de wilde paarden daar hebben nu veulentjes die echt heel erg mooi en schattig zijn (en verontrustend tam al).
Het is er ook erg leuk in het beboste deel van de Veluwe als de bosbessen rijp zijn – als ik jou was zou ik dan (ergens van de zomer) ook lekker weer die vriendin opzoeken 😉
Haha, ik ben en blijf een Randstadmeisje volgens mij 😉 De reistijd naar Ede viel in ieder geval nogal mee, dus het ligt inderdaad minder oostelijk dan ik dacht.
Wat een goede tip om nog eens naar de Veluwe te gaan als de bosbessen daar rijp zijn. Zeker weten dat ik tegen die tijd nog een keer naar mijn vriendin in Ede ga! 🙂 De veulentjes lijken me ook erg leuk om te zien trouwens. Sowieso is zo’n dag wandelen door de natuur echt heerlijk.
Heerlijk zeg! Wij hebben hier dichtbij een mooi bos met een zandvlakte, daar vind ik het dan ook heel mooi. Ik kom er eigenlijk niet zoveel, alleen met camera en macrolens 😛
Dat klinkt ook wel echt als een mooie plek om foto’s te maken! Ik zou ook graag nog eens naar de Veluwe gaan om mooie plaatjes te schieten, bijvoorbeeld als de heide over een aantal maanden helemaal paars gekleurd is 🙂
Ik wil echt wat vaker naar een natuurgebied gaan<3 Ik hou er zo van. Ik skate ook erg graag, net als gisteren in de natuur. Ook zo fijn! In een nabijgelegen dorpje is een park met hertjes, daar kan ik helemaal zen van worden!
Wat mooi, zo’n hertenpark! En een skaterondje is natuurlijk de perfecte gelegenheid om dat soort mooie plekken te ontdekken 🙂
De natuur is zalig. Wij hebben een heel mooi park waar het vaak rustig is in de buurt. Het probleem met dat park is dat het bekendstaat als een gevaarlijk park, want vaak zitten er mensen met slechte bedoelingen. Zeker voor een vrouw alleen. En dat vind ik echt jammer. Ik kom heel graag in de natuur, het is rustgevend. Maar ik kalmeer meestal ook van een dijkwandeling. Dat is niet helemaal natuur, maar als ik daarna de dijk afga en dichter bij de zee ga zitten dan kalmeer ik van het kijken naar de wilde zee. Die heeft echt een speciaal op mij blijkbaar. Gelukkig woon ik maar tien minuten van de dijk! 🙂
Wat jammer om te horen dat het park niet zo goed bekendstaat, terwijl het juist zo’n mooie plek is om te zijn. Gelukkig is ook een plek als de dijk of het strand inderdaad perfect om even tot rust te komen. Wat kan zo’n plek in de natuur dan toch heerlijk rustgevend zijn 🙂
Mooi!! Ik kom zelf van de Veluwe maar woon nu alweer twee jaar in de Haarlemmermeer. Gelukkig hebben we nu een chaletje op de Veluwe en het is zo relaxt om daar te zijn! Komend weekend gaan we er weer naartoe en heb er zo’n zin in!
Wat heerlijk om regelmatig naar jullie chaletje op de Veluwe te kunnen gaan! Juist als je in de Randstad (of in ieder geval aan de rand daarvan) woont, is het soms heerlijk om je in een meer rustgevende omgeving te wanen 🙂 Geniet ervan dit weekend!