Heb jij weleens last van een irritant stemmetje dat jou vervelende dingen influistert? Misschien is het een vervelend piepstemmetje of juist een indringende basstem die te pas en te onpas opdoemt in je hoofd? Dat noem je ook wel een innerlijke stem, die wel weet hoe hij jou de put in moet praten of je een slecht gevoel kan geven. Ook mijn innerlijke stem heeft nogal eens een negatieve mening over dingen die ik doe of zeg. Dit zijn een paar manieren die mij helpen om mijn innerlijke stem zo af en toe de mond te snoeren. Misschien heb jij ook iets aan deze 5 tips.

1. Onderscheid je innerlijke stem van jouzelf

Een eerste stap om je innerlijke stem de mond te snoeren, is om die stem los te zien van jouzelf. Je bent al een heel eind als je bijvoorbeeld niet direct zegt “Ik vind mezelf niet goed genoeg”, maar in plaats daarvan spreekt van “Mijn innerlijke stem vindt me niet goed genoeg.” Daarmee houd je het buiten jezelf. Probeer bewust stil te staan bij wat jij wilt of vindt van iets, los van wat je kritische stem daarover zegt. Hoe zou JIJ het aanpakken? Een goede tip misschien: geef je innerlijke stem een naam. Zo kun je jezelf afvragen ‘Wat wil Romy?’ en ‘Wat wil [insert naam]?’ om vervolgens natuurlijk naar je eigen stem te luisteren.

2. Boost je zelfvertrouwen

Je kunt je innerlijke criticus ook onderuit halen door je zelfvertrouwen te vergroten. Nu is dat natuurlijk niet zo eenvoudig. Maar een mooie eerste stap is al om eens in een notitieboekje de mooiste complimenten bij te houden die je te horen krijgt. Of schrijf op waar je trots op bent, waar je blij mee bent aan jezelf of wat je in je leven al hebt bereikt. Door hier bijvoorbeeld één keer per week bij stil te staan, ben je misschien al iets beter gewapend tegen de uitspraken van jouw innerlijke criticus. Wanneer dat irritante stemmetje weer eens opspeelt, kun je dan in ieder geval iets tegen haar uitspraken inbrengen.

3. Wees je bewust van je innerlijke stem

Vaak is het best goed mogelijk om zelf te signaleren wanneer je innerlijke stem de kop opsteekt en kun jij daar een besluit over nemen. Vergelijk je innerlijke stem eens met een vage kennis die onaangekondigd voor je deur staat om overal haar ongezouten mening over te geven. Wanneer ze aanbelt, weet je al waar je aan toe bent. Toch doe je waarschijnlijk uit automatisme voorzichtig de voordeur open en luister je naar wat ze te zeggen heeft. En dan komt het punt waarop jij kunt ingrijpen door haar toe te spreken. “Dankjewel voor je advies, maar ik weet genoeg!” Om vervolgens de deur te sluiten en verder te gaan. Misschien blijft je criticus dan nog even tetteren. Maar als jij haar de rug toekeert, zal ze vast na een tijdje de hoop opgeven.

4. Ga in gesprek met je innerlijke stem

In plaats van direct te luisteren naar wat het tetterende stemmetje te zeggen heeft, kun je ook kritisch zijn tegenover die stem. Waarom vindt de criticus dit? Kun je tegenargumenten bedenken voor wat ze je vertelt? Een opdracht die ik ooit tegenkwam, is om op papier een dialoog met mijn innerlijke stem uit te schrijven en daarbij mijn linker- en rechterhand te gebruiken. Bevraag daarbij vooral kritisch alles wat je innerlijke criticus zegt. Bijvoorbeeld:

• “Ik vind dat je deze opdracht hebt verpest?”
• “Ja maar, waarom vind je dat?”
• “Omdat je een fout hebt gemaakt.”
• “Ja maar, hoe erg is dat nu eigenlijk?”

Als je rechtshandig bent, schrijf je met rechts op wat jij zelf zou zeggen en met links wat je criticus daarop zegt. Als je linkshandig bent, doe je dit precies andersom. Deze opdracht dwingt je om voor beide stemmen in je hoofd een ander gebied van je hersenen te gebruiken. Het heeft bij mij geen wonderen verricht, maar helpt me wel om in concrete situaties onderscheid te maken tussen wat ik vind en wat mijn criticus vindt.

5. Haal je schouders op

Ten slotte is het belangrijk om te beseffen dat jouw innerlijke stem simpelweg één visie heeft die misschien anders is dan de jouwe. Je zult waarschijnlijk niet zomaar het advies van Jan en Alleman op straat opvolgen. Waarom is de mening van je innerlijke stem dan wel zo belangrijk voor je? Als de criticus je iets wijsmaakt, haal dan je schouders op en denk “Bedankt voor de tip! Fijn dat je dit vindt! En dus?” Zit er een kern van waarheid in de gedachte? Dan kun je besluiten er iets mee te doen. Maar kun je er weinig goeds uit halen? Laat het dan gewoon eens het ene oor in en het andere oor weer uitgaan. Weg met die vervelende stem!

Heb jij vaak last van een innerlijke criticus?