De afgelopen weken zag ik in de buurt aardig wat vlaggen met schooltassen eraan hangen. Even voelde ik me weer die student die vorig jaar haar diploma ophaalde in haar favoriete jurk. Maar nee, inmiddels ben ik dat meisje dat in een ander jurkje elke dag naar kantoor gaat. Van meerdere mensen kreeg ik de vraag hoe die overgang van studeren naar werken me bevalt. Daar wil ik vandaag eens uitgebreid bij stilstaan. Wat zijn voor mij de grootste veranderingen? En wat zijn de voordelen van werken boven studeren?

Veel thuiswerken vs. fulltime op kantoor

Laat ik beginnen met een voordeel van werken. Vooral tijdens mijn master (oh, die scriptie!) heb ik heel wat dagen tussen vier muren met mijn laptop doorgebracht. Dat is nu verleden tijd. Ik vind het echt een verademing dat ik nu elke dag op een kantoor zit met andere mensen. Natuurlijk klets je niet de hele werkdag de oren van elkaars hoofd, maar het is toch fijn om soms wat aanspraak te hebben. Als ik een vraag heb, hoef ik niet te wachten totdat iemand me terugmailt. En er is altijd wel iemand om een praatje mee te maken. Ondanks dat ben ik ook juist door de werksfeer een stuk productiever dan thuis (bijvoorbeeld door gebrek aan social media!).

Meer verantwoordelijkheden

Bij een baan komen natuurlijk ook verantwoordelijkheden kijken. Tijdens mijn studie voelde ik me wel verantwoordelijk voor dingen, bijvoorbeeld als ik onderzoek deed voor mijn stage. Maar toen ging er voor mijn gevoel veel meer verantwoordelijkheid naar andere mensen toe. Over het algemeen kreeg ik als student vaak een planning toegeschoven met een paar deadlines en een strikte opdracht. Op mijn werk draag ik natuurlijk niet de verantwoordelijkheid voor het hele bedrijf op mijn schouders, maar heb ik wel meer taken dan tijdens mijn studie. Voor mijn gevoel zie ik nu echt resultaat van mijn werk en dat is alleen maar leuk.

Niet helemaal in het diepe

Toen ik nog studeerde, dacht ik weleens dat ik een baan niet aan zou kunnen. Ik zou vast in één keer zonder zwembandjes in het diepe worden gegooid. Nou, dat valt me eigenlijk alles mee. Zeker in een juniorfunctie word je niet zomaar in één keer losgelaten. Ik heb regelmatig gesprekken met mijn manager, er zijn collega’s die me graag willen helpen en ik kan altijd vragen stellen als ik ergens niet uitkom. In dat opzicht vind ik de overgang van studeren naar werken eigenlijk niet zo zwaar. Het gaat voor mij heel geleidelijk en ik merk dat ik alle ruimte krijg om stapje voor stapje aan mijn werkzame leven te wennen.

Minder pieken en dalen

Natuurlijk mis ik mijn 10 weken zomervakantie van de universiteit. Aan de andere kant ervaar ik wel meer rust overdag nu ik werk dan toen ik studeerde. Verder valt me op dat het op de universiteit vaak met pieken en dalen ging qua drukte. De tentamenweken waren soms onwijs hectisch, terwijl er ook periodes waren waarin ik nauwelijks iets te doen had. Op werk is het eigenlijk net zo. Op sommige dagen is het een kwestie van hollen, vliegen, rennen. Maar er zijn ook dagen waarop er niet zoveel op mijn to do list voor werk staat. Toch voel ik wat minder pieken en dalen qua drukte dan op de universiteit. Er is meer een continue workload in plaats van steeds stress en dat voelt +fijn.

Minder druk, meer vermoeiend

Tijdens mijn studie had ik vaak deadline na deadline en werkte ik ook ’s avonds en in het weekend door. Mijn werk is toch wat meer afgekaderd. Het is niet zo dat ik stipt om 5 uur klaarsta om naar huis te gaan. Wel kan ik het werk echt even achter me laten als ik het kantoor uitloop. Dat geeft me een stuk meer rust dan toen ik nog studeerde. Aan de andere kant vind ik werken wel vermoeiender dan studeren. Misschien komt dat doordat ik nog zoveel indrukken te verwerken krijg. Misschien speelt het vroegere opstaan ook mee. Sinds ik werk, houd ik in ieder geval mijn vrijdagavond bijna altijd wel vrij. Niks geen spannende plannen. Nee, pyjama-avond it is.

Contact met verschillende soorten mensen

Een laatste ding dat mij opvalt aan het werken, is dat ik meer contact heb met mensen die niet van mijn leeftijd zijn. De mensen met wie ik studeerde, hadden bijna altijd mijn leeftijd. Ook had ik een echte meidenstudie en waren de jongens nogal in de minderheid in de collegezalen. Ik vind het alleen maar leuk dat ik op mijn werk nu meer met verschillende mensen te maken heb. Mensen die kinderen hebben of zelfs kleinkinderen, mensen die al heel veel werkervaring hebben, mensen die een totaal andere achtergrond hebben dan ik, mensen met interesses die variëren van exotische kikkers tot voetbalclubs. Aan gespreksstof is er in ieder geval nooit een gebrek.

Werk jij al? En wat vind jij het grootste verschil tussen studeren en werken?